Skírnir - 01.01.1900, Blaðsíða 43

Frakkland.
43
Á þingi bar Btjðrnin fram laga-frumvarp með hörðum ákvæðum gegn
jteim er seldi ósiðlegar myndir og bækur. Þar var og ákveðið strangara
eftirlit en áður með leikhúsum og öðrum almanna-Bkemtunum. Lögjafn-
ingjar og aðrir frelsismenn á þingi gengu hart í móti frumvarpinu, en
fjöldi merkra manna utan þingB fylgdi þeim að máli. Lauk því svo, að
Btjórnin tók frumvarpið aftur, en bar fram nýtt frumvarp, er allir sættu
sig vel við. — Stjórnin fékk fram á þingi lög um stórkostlega aukningu
herflotans, þrátt fyrir nokkra mótspyrnu, enda lét Vilhjálmur keisari svo
um mælt, að eins og Þjóðverjar hefðu beztan landher í heimi, svo ættu
þeir og að setja sér það markmið að íá beztan herflota í heimi; og þó að
keisarinn taki oft nóg upp í sig, þá bretti Bretinn eyrun venju fremur
við þessi ummæli.
Um miðjan Oktöber lagði Hohenlohe fursti niður völd sín, en bann
var þá kanzlari þýzka keisaradæmisins. í hans stað tók keisari sér
Bttlow greifa fyrir kanzlara.
Frakkland.
Déroulede þjóðmálaskúmur var dæmdur í hæsta rétti í árBbyrjun í
tveim málum: Fyrir illyrði um dómstólinn í tveggja ára fangelsi, en fyr-
ir landráða-tilraunir sínar voru þeir, hann og Buffet, dæmdir í 10 ára út-
legð, en Guérin í 10 ára varðhald. — Gallifet hermálaráðherra lagði nið-
ur völd í Maílok og tók þá André við hermálastjórninni. Hann bar þeg-
ar fram á þingi frumvarp um, að allar málsóknir af ríkis hendi, er útt af
Dreyfus-málunum höfðu spunnist, skyldu niður falla og mætti eigi framar
glæpamál höfða út af neinu því er af því máli stafaði. — Þingið veitti
mikið fé til flotaaukningar, einkum til tundurbáta og kafbáta. — Snarp-
ur ágreiningur kom upp milli hermálaráðgjaíans og foringjaráðsins og
varð formaður foringjaráðsins að láta af embætti. Forsætisráðherrann
mintist þessa ágreinings i ræðu, sem hann hélt, kvað ekki tjóa að láta her-
valdið ráða lögum og lofum á Frakklandi. — Þegar þing hófst um haust-
ið, mælti forsætisráðherrann svo, að það fyrsta mál, sem stjórnin mundi
leggja fyrir þingið og fylgja fast fram, væri breyting á lögunum um á-
fenga drykki og gjald af þeim. Þar næst mundi stjórnin fastast fylgja
frumvarpi um kyrkjufélög og trúbragðafélög, og væri það tilgangurþeirra
laga að leggja hemil á það geysivald, sem klerkdómurinn hefði í landinu
til skaðræðis fyrir þjóðveldið. Þá mundi og fram lagt frumvarp um
kenslumál, er ekyldi varna því, að kyrkjumonn, er andstæðir væri þjóð-