Skírnir - 01.04.1914, Blaðsíða 44

156
Kveðjur.
af sögunum, t. d. þegar Flosi kysti Kára, og eins og kunn-
ugt er hafa kossar til skamms tíma verið almenn kveðja
hér á landi, þó nú séu þeir mjög að leggjast niður.
Að faðmast er menn heilsast eða kveðjastinnilega
hefir tíðkast meira og minna alt í frá fornöld. Esaú faðm-
aði Jakob, nautahirðirinn og svínahirðirinn Odysseif, Guun-
hildur Hrút.
Loks eru kveðjuorðin. Þau hafa verið ýms og
þó svipuð á ýmsum tímum. Hvernig Gyðingar kvöddust
sést í Biblíunni. Elisa lætur svein sinn segja við súna-
mítisku konuna: »Hvernig líður þér; hvernig líður manni
þínum; hvernig líður drengnum?* (2. Kon. 4, 26). Davíð
lætur sveina sína heilsa Nabal þannig: »Heill sért þú
og heill sé húsi þínu og heill sé öllu sem þú átt« (i. Sam.
25, 6). »Heill, rabbí«, segir Júdas við Jesúm. »Heilar
þér«, segir Jesús upprisinn við konurnar. Og við postul-
ana segir hann: »Friður sé með yður«. Sú kveðja er
og sýrlenzk og arabisk. Fönikíumenn sögðu »Lifðu!« og
kaldversku mennirnir heilsa Nebúkadnezar með orðunum:
»Lifi konungurinn eilíflega!« (Dan 3, 9). Grikkir sögðu
»Kaire«, þ. e. »gleð þig«, bæði er þeir heilsuðust og kvöddust.
Rómverjar »Salve« og »Vale«, þ. e. »sæll vertu« og »vertu
heill«. Englendingar segja er þeir heilsa: »How do you
do?« þ. e. »hvernig líður yður?« og er þeir kveðja:
»Goodbye« = God be with you, þ. e. »guð sé með þér«, eða
»Farewell«, þ. e. »far vel«. »Góðan dag!« »Góðan
morgun!« Gott kvöld!« »Góða nótt!« eru kveðjur sem
tíðkast hjá mörgum þjóðum. Sumstaðar kveðjast menn
með óskum um að sjást aftur. Dæmi eru til að kveðjur
séu trúarlegs efnis eins og sú er var fyrirskipuð af Bene-
dikt páfa XIII. 1728 og notuð er í kaþólskum löndum á
Þýzkalandi. Annar segir: »Lofaður sé Jesús Kristur«.
Hinn svarar: »Um eilífð. Amen!«.
Kveðjur forfeðra vorra eru kunnar af bókmentunum.
Komumaður sagði: »Heill þú!« »Heill!« »Ver heill!«
»Sit heill!« »Heill ok sæll!« »Heilir séut þit!«. Heima-
menn svöruðu: »Kom heill!« »Heill kominn!« »Heill