Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.12.1916, Side 36

Skírnir - 01.12.1916, Side 36
372 Edda i kveðskap fyr og nú. [Skirnir hugmynd um skipstjórn eða siglingar, og væru kallaðir ferju bakka blakkríðandi; Ata mars fannar fákrennandi; unnar viggs ör- b e i t i r o. s. frv., eða kallaðir ásaheitum í kenningum sama efnis. Auðvitað þarf ekki að gera ráð fyrir, að þetta kynni að koma fyrir. Það tel eg fullvíst. En þó að hinar fornu kenningar yfirleitt eigi ekki við í nútíðar- skáldskap, þá eru þær sumar kenningar, er aldrei þurfa að falla niður, t. d. ýmsar skipakenningar, og »edda« þarf ekki og á ekki að deyja út í skáldskap, og hún er ekki dauð enn; síra Matthías að minsta kosti kann hana og kann hana vel, og hún kemur fram lifandi og sprikl- andi af fjöri í sumum kvæðum hans. Hann er sem skáld manna bezt að sér í fornum kveðskap, lifir í honum og leikur sér í honum, og virðist kunna afarvel við sig á þeim leikvelli, þar sem hann lipur og liðugur, fimur og fjörugur hoppar og skoppar og byltir sér á alla vegu, ólmur og ærslafenginn, engu siður nú á gamalsaldri en fyrrum, er hann var á léttasta skeiði. Þarna finnur hann gnægð íallegra blóma, að tína og festa saman í fagra sveiga og ljómandi festar. Ætla það sé ekki einkum tvent, sem hefir gert síra Matthías slíkt skáld sem hann er: 1°. guðs náð; 2°. þekking á hinum forna kveðskap? Það er hið þriðja, þekking hans á skáldskap hinna ágæt- ustu skálda erlendra. í mörgum beztu og tilkomumestu kvæðum sínum líkir hann beint eftir kveðskap fornskáld- anna, og tekst það svo vel, að hann kemur fram sem endurborinn Arnór jarlaskáld eða Sturla Þórðarson. Hér verða þessi kvæði hans hvorki tínd né talin. Eg vil að eins benda á tvö kvæði hans, sem bæði eru í Skirni og því kunn lesendum Skírnis. Annað er kvæðið »Noregs- hvöt« (Skírnir 79. 193), fornyrt kvæði og með forni staf- setning, með fornum brag og fornum blæ, og sá hefir verið tilgangur skáldsins, að yrkja sem líkast því, er forn- skáldin mundu ort hafa. En eins atriðis hefir skáldið eigi gætt, og það er hins forna lögmáls um stutt og löng at- kvæði, og var þess ekki að vænta, og óþarfleg hótfyndni
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.