Skírnir

Volume

Skírnir - 01.12.1916, Page 36

Skírnir - 01.12.1916, Page 36
372 Edda i kveðskap fyr og nú. [Skirnir hugmynd um skipstjórn eða siglingar, og væru kallaðir ferju bakka blakkríðandi; Ata mars fannar fákrennandi; unnar viggs ör- b e i t i r o. s. frv., eða kallaðir ásaheitum í kenningum sama efnis. Auðvitað þarf ekki að gera ráð fyrir, að þetta kynni að koma fyrir. Það tel eg fullvíst. En þó að hinar fornu kenningar yfirleitt eigi ekki við í nútíðar- skáldskap, þá eru þær sumar kenningar, er aldrei þurfa að falla niður, t. d. ýmsar skipakenningar, og »edda« þarf ekki og á ekki að deyja út í skáldskap, og hún er ekki dauð enn; síra Matthías að minsta kosti kann hana og kann hana vel, og hún kemur fram lifandi og sprikl- andi af fjöri í sumum kvæðum hans. Hann er sem skáld manna bezt að sér í fornum kveðskap, lifir í honum og leikur sér í honum, og virðist kunna afarvel við sig á þeim leikvelli, þar sem hann lipur og liðugur, fimur og fjörugur hoppar og skoppar og byltir sér á alla vegu, ólmur og ærslafenginn, engu siður nú á gamalsaldri en fyrrum, er hann var á léttasta skeiði. Þarna finnur hann gnægð íallegra blóma, að tína og festa saman í fagra sveiga og ljómandi festar. Ætla það sé ekki einkum tvent, sem hefir gert síra Matthías slíkt skáld sem hann er: 1°. guðs náð; 2°. þekking á hinum forna kveðskap? Það er hið þriðja, þekking hans á skáldskap hinna ágæt- ustu skálda erlendra. í mörgum beztu og tilkomumestu kvæðum sínum líkir hann beint eftir kveðskap fornskáld- anna, og tekst það svo vel, að hann kemur fram sem endurborinn Arnór jarlaskáld eða Sturla Þórðarson. Hér verða þessi kvæði hans hvorki tínd né talin. Eg vil að eins benda á tvö kvæði hans, sem bæði eru í Skirni og því kunn lesendum Skírnis. Annað er kvæðið »Noregs- hvöt« (Skírnir 79. 193), fornyrt kvæði og með forni staf- setning, með fornum brag og fornum blæ, og sá hefir verið tilgangur skáldsins, að yrkja sem líkast því, er forn- skáldin mundu ort hafa. En eins atriðis hefir skáldið eigi gætt, og það er hins forna lögmáls um stutt og löng at- kvæði, og var þess ekki að vænta, og óþarfleg hótfyndni
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Skírnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.