Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 20

20
Stanislaus Poniatonsky, væri fríður maður síuum, og
væri það eínkum vænleíkur lians, er Iiefði áuimið honum
hilli Katrínar drottníngar og konúngstign á Sljettunianna-
landi. Jiá svarar skjaldbakan, og lieldur svívirðilega:
væriKotskó+) vinur minn fríður maður, skjilst mjer, hann
mundi enn eíga sjer móðurland. Ilefir varla nokkurt sinn
meíra biturirði sagt verið um ógjæfu Sljettumannajvjóðar.
5að er enn títt á vorum dögum, að Vesturálfumenn
kalia börn síu eptir Kosciuszko, WasMngton og Lafayette,
til virðíngarmerkjis við hetjur jiessar, er áður börðust
firir frelsi jieirra.
Árið 1798 fór Kosciuszko af Vesturheími til Frakk-
lanz. J>ar á milli og sambanzríkjanna var í þanii tíma
sundurjiikkji nokkurt um verzlunarheíinild. Skjildi Kosci-
mzko korna jiar samningji á. Til fieírrar ferðar þurfti
þann mann, er bæði væri eínarður, og reíndur að rjett-
vísi; og firir þá sök kaus stjórnarráðið Kosciuszko til
ferðarinnar, að áeggjan Franklins. Áöur þeír Kosciuszko
Ijeti í haf, seldi hann fje nokkurt í hendur eínum vini
si'num, er Jefferson lijet, og bað, að með því irði stofu-
aður skóli handa svörtumannabörnum, og var það síðau
gjört að tilstilli Jeffersons. I>að er og sagt, að Kosciuszko
legði mikjið fje til uppeldis eg hei'inanlilgju úngum
ambátlum, og þó eínkum til að kaupa þeím frelsi. — I
Parísarborg var gjörð í mót honum veízla virðuleg, cr
að voru 500 manns; mæltu menn þar firir skálum. J>au
firirmæli filgdu liinni firstu skál, að árna Sljettumönnum
frelsis. 'Já stóð npp sá maður er Bonneville hjet, og
tók so til orða: “frelsinu er óliætt — Kosciuszko er
kominn til Norðurálfu”. Jessi orð fei'ngu so mjög á
Kosciuszko, að hann tárfelldi; liann leítaöi að svara, og
biðja sig undan slíku oflofi, og mæla firir skál um frelsi
Frakka; enn í því bili reís upp allur boðsmannamúgur-
inn, og drukku “minni tára Kosciuszkos”.
*) Hann kuuni ekkji að kveða betur að nafninu.