Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 22

22
að níu Sljettumannan'kji, og gjöra þjóðina sjálfráða. Jað
vildi kjeísarinn ekkji, og fjekk enn tii Fouclié, að telja
hann á, að fara með kjeísaranum. Haföi Fouché í frammi
við Kosciuszko allskonar brögð, og jafnvel hótanir. Og
er j)eír töluðu síðast, mælti Kosciuszko: kvaðst eíngji
afskipti mundu af hafa firirætlun þeírra á Sljettumanna-
landi, nema fm' að eíns, ef þjóðin ætti víst áður, að
hún feíngji innleuda stjórn og frjálslega ríkjisskjipan
og hin fornu landamæri. seígir Fouché: enn ef
kjeísarinn flitur iður nauðgan þángað 1 Kosciuszko
svarar: að j)á mindi hann gjöra það bert firir allri al-
þíðu Sljettumanna, að hann væri nauðigur í liði kjeísar-
ans, og í eíngu ráði með lionum.
Enn kjeísara varð ekkji ráðfátt. Ilann lætur
njósnarroenn sína hafa leínilega vörð á, að Kosciuszko
bærist hvurkji brief nje fregnir, enn biður jafnframt
alla Sljettumenn liðsinnis, og li'sir því ifir, ah Kosciuszko
muni sjálfur gjörast oddviti firir liði Sljettumanna. Og
jicím ósannindum fjekk Kosciuszko ekkji hruudið, so
alþíðu irði bert, firr enn 1814, er Pan'sarborg var í
valdi baudamanna.
Um þessar mundir situr Kosciuszko í náðum á Ianz-
biggðinni, í þeím garöi, ev Berville heítir, til þess 1814
um vorið. ]þá varð sá atburður, er nú skal seígja. Eín
hersveít Rússa, Kósakka og Sljettumanna var þar komiu
í þorp eítt, er Cugny heítir, og liöfðu tekjið að brenna
firir bændum, og ætluöu að ræna. Jetta spir Kosciuszko,
stígur á hest, rfður þángað eínn saman, og hleípir inn á
meðal þeirra, snír þar að, er Sljettumenn voru firir, og
kallarhátt: “Látið kjirrt, liðsmenn! j?á er eg rjeð firir liði
“Sljettumanna hugði eíngjinn á rán; og harðlega mundi
“jeg hafa refsað hvurjum eínura, er slíkt hefði dirfst að
“gjpra. 3?ó er lirirliðunum enn mefri sök á gjefandi, er
“þeír venja liösmenn á slíka hegðan, með eptirlátsemi,
“eður dæmum sjálfra sín.” Sem Kosciuszko hafði þetta