Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 24

24
Rússa og afskjiptaleísis annarra sambanzmanna. Enn
þetta er upphaf brjefsins:
Ilerra!
Jar sem eg dirfist að bera upp bæn mína firir þann
mann, er bæði er ríkur eíuvalzhöfðíngji og mikjill her-
maður, ogþó eínkanlega veriularmaður mannlegra rjettinda:
j»á ber það til, að mjer er gagnkunnur ilreíngskapnr ið'var
og göfugliiuli. Eg beíðist þriggja líluta. Sá er liinn
firsti, að |)jer heítið sjerlivurjum Sljettumamii fullum
friöi og griðum, og að bændur þeír, sem úr landi hafa
stokkjið, og dreífðir eru víðs vegar, sjeu frjálsir, ef þeír
leíta sjálfviljandi heímila sinna. Sú er önnur bæn, er
eg vil biðja iöur, herra! að þjer gjörist sjálfur konúngur
Sljettumanna, og veítið þeím stjórnarbót og frelsi líkt
og á Eínglaudi er, enn skólar sjeu settir handa bænd-
nnum, og ljett af þeím ánauð á 10 vetra fresti, og látnir
eíga lönd sín með frjálsu. Nú ef þjer veítið mjer þessa
hluti, þá skal eg ekkji dvelja, þótt eg sje mjög vanheíll,
að falla til fóta hátign iðvarri, og tjá iður þakkiæti mitt,
og sverja iður hollustu firstur manna. Og ef menn
hjeldi mig færan um, að starfa það nokkuð, er að notum
mætti verða, skjildi jeg þegar skuuda heíin á Sljettu-
mannaland, til að þjóna fósturjörðu minni og höfðingja
mi'num sæmilega og trúlega. Ilin þriöja bæn, herra!
snertir ekkji lönd og líði, enn þó er hjarta mími mjög
annt um liana. Maður heítir Zeltncr, sveísskur, og hefir
verið sendiherra Sveíssa hjer á Frakklandi. Með honum
hefi jeg dvalizt 14 ár, og á honum mikjið gott upp að inna.
Enn við erum fátækjir báðir, og liann hefir fjölskjildu
mikla. Eg beíðist sæmilegs embættis handa honum —
annaðhvurt á Frakklandi í hinni niu stjórn, eður á Sljettu-
mannalandi. Ilann er maður vel að sjer, og jeg ábirgjist
ráðvendni hans, o. s. fr.
Á Berville, 9. dag apríla 1814.
Kosciuszko.