Fjölnir - 01.01.1838, Blaðsíða 16

1G
3>aö var ráðagjörð Kosciuszkos, að hætta ekkji iil
höfuðbardaga vid óviui sína, eim fara inöti eínum flukkji
í senn, og vinna Jiá so í inörgum orrustnm og smám.
Enn so bar til ógjæfusamlega, að líússar feíngn njósn
af jiessari firirætlun, og taka nú það ráö, að fara að
honum óvörum. Kosciuszko liafði sett herbúðir sínar við
Macziewice. j>ar koniu Rússar í birting 10. dag okt-
óbersmánaðar, og ráðast á herbúðirnar. Síðan slæríbar-
daga meö Jieím, og li'stur upp lierópi. Enn það voru orð-
tök þeírra, að Rússar æptu: “Varská og liefndir”, enn
Sljettumenn: “sigur eða dauða”. Rússar sækja djarflega
á vígin, enu Sljettumenn skjóta sein tíðast, og drepa
livurn er upp kjemur. Fersen hjet liöföíngji rússaliðs;
liann cggjar fast liðiö, og sækja nú á vígjin í annað sinu,
og berjast sem óðir væru. Ekkji fá þeír aö gjört að
iieldur, og falla þar hvur um annan. Og enn hið þriðja
sinu filkjir liann liðinu til aðsóknar, hlaupa nú fram, og
liafa firir sjer bissustíiigjina, og fá tekjiö eítt vígi. De-
nisow er nefndur firirliði kósakkaliðs, liiiin mcsti garpur.
Ilann kallar tit manna sinna: “ef vjer berum lægra
lilut”, seígir hann, “þá standi eíngjinn uppi að seígja
frá svívirðíngu vorri”. Nú vinna Rússar eílt vígi enn,
og því næst annað og þriðja, og gjefst þar eíugjinn upp
af þeím, er vígin áttu að verja, enda var aungvuin manui
hlíft. Nú er að seígja frá Kosciuszko, að hann er þar
hvervetna firir, sem mest er mannraun, og gjekk þá so
hraustlega fram, að bísnuin þótti gjegna; og mátti af
því sjá, aö þar var Kosciuszko; enn ekkji var hann auð-
kjennilegur í klæðabúnaði. jirisvar höfðu Rússar orðiö
frá að Iiverfa, áður Suvorow kom til með óþreíttu liöi.
Rar þar nú saman fundi þeírra tveggja manna, er þá
voru ágjæztir hershöfðíngjar um alla Norðurálfu; enu
iiösmunur var helzt til mikjill. Rússar höföu lið hálfu
ineira, og þó vel búið og vant orrustum. Sljettumenn
liöfðu ekkji önnur vopn, enn ástina á ættjörðu sinni, og