Fjölnir - 01.01.1845, Qupperneq 40

40
líf og heilsu í Iiæltu fyrir á Iiverjutn tlegi, raeð [m'
fiskurinn er honum brauð, og afgangurinn af jm', sem
fer til sparsamlegs fæðis, er eina varan, sem hann hefur
að bjóða, til að kaupa fyrir aðrar nauðsynjar, þá virðist
[iað auðsætt, aö Iionum ríði mjög mikið á, að gjöra sjer
Jiessa atvinnu svo notasæla og arðsama, sem auðið er.
5að er {jví illa farið, að sjómenn á Islandi hirða ekki
afla sinn svo alls kostar vel , að hann geti orðið holl
fæðahanda sjálfuin þeim, og góð og faileg vara til verzl-
unar. jíað er alkunnugt, að skemmt og illa verkað
flskæti er hverjum mat óhollara, og hlýtur jiað einkum
að koma fram á Islandi, bæði sökum [less tilbreytingin
í matarhæfinu er svo lítil og skorturinn mikill á allri
kornvöru og maturtnm; og svo segja margir vitrir menn
og lærðir í læknisfræði, að holdsveikin á Islandi muni
mest vera að kenna miklu og eiukum illa verkuðu fisk-
meti. 5etta eitt mætti nú virðast nóg til að láta sjer
annt um meðferð á fiekinum ; en jiess jiarf eins við,
eigi hann að geta orðið góður kaupeyrir. 5»ð er hverj-
um manni anðskilið, að jiegar kemur á markaðinn, muni
bezta varan bæbi ganga fyrst út og verða bezt borguð;
og sje of mikil vara saman komin, muni sú, sem bezt
er, fá kaupendur samt sem áður, eu hin, sem lakari er,
hljóta að liggja óseld. Nú er svo ástatt, að um hin
síöustu 20 ár hafa fiskveiöar tekið ærnum framförum
bæði í Norvegi, Iljaltlandi, Nýfundnalandi og víðar1, og
svo mun og verða nm skamint á Færeyjum, jiegar búið
er að Ijetta af þeim verzlunarokinu ; jiessvegna stendur
j»að á mjög mikiu, að fiskur Islendinga fái svo gott álit,
að hann verði ekki smátt og smátt öldungis út undan,
• eptir [)ví, sem meiri fiskur verður hafður á boðstólum. En
hætt er samt við, að svo illa kunni til að takast; jtví
Sama má með sanni segja um Island, siftan rýmkaft var [>ar
um verzlunarfrelsið.