Ný félagsrit - 01.01.1848, Qupperneq 76

7G
VEUZLUPíAUFKELSI A ISLA.VDI.
færzt af ritlíngnuiu, og lmgsa& aí) fleirum mundi fara
sem ser.
J)ó aí) ekti se nú reyndar, ab vorri hyggju, mikil
þörf á ab rita á móti álitsskjali kaupmannsins, þare&
bæíii iminu margir sjá misfellur á ástæbuin hans, þegar
þær eru gauingæfbar, og svo þar a& auki er nú svo
ástatt, aí> miklu framar ríbur á a<& gæta sín um þá
tilhögun, sem stjórnin imin hugsa sér uí> hafa á verzl-
nnarfrelsinu, heldur enn ab yr&ast nin þab sjálft og
nytsemi þess; en vér getuin samt ekki leidt hjá oss,
ab syna ofaná hvernig skobunarmáta kaupmannsins er
varib, á hverjum rökum hann er bygbur og hversu
fara mundi ef allir væri eins leibitamir vib hann eins-
og Keykjavíkurpósturinn lítur út til aö vera.
þab er nú undireins eptirtektavert, ab kaupniabur
„hikar ekki vib ab játa, ab hann unni verzlunarfrelsi
milli þjóbanna innbyrbis”; en hann vill hafa þab því
ab eins, ab þar sé „fullkomib jafnrétti” á milli. Nú
er annabhvort, ab þetta „jafnrétti” er þa&, þegar hvoru-
tveggju mega flytja vörur sínar til annara meb sann-
gjörnum kostum, eptir því sem þeir geta hezt komib
sér vib og hafa þrek til; eba þab er þab, ab hvorir
skuli flytja jafnt til annara, og hvorki ineira né minna.
Ilib síbara getur hann nú varla meint, þó þab sýnist
svo, því þá ræki ab þvi$ ab menn yrbi ab fara ab
metast á um lestatalib og vöruna sjálfa, af því þá
yrbi sá ætíb undir sem meira væri flutt til: þá kæm-
ist menn á liinar fornu stöbvar, ab allir vildu selja
öbrum, en enginn kaupa, því þeir hugsubu ab sá hefbi
allan skabann sem tæki vib abfliitníngunum, eba hefbi
þiggjandi verzlun, sein vér höfiim kallab; af þessuin
skobunarmáta eru öll hönn á verzluuinni sprottin,