Ný félagsrit - 01.01.1848, Qupperneq 101

ALIX U1 lUTGJÖltDlR.
101
Jielta mál nákiæmar, og sjá hvort Jiessu væri ekki
nauSsyn a& haga öSruvísi.
J>aí) er auösælt, aö hin nvja jarbainats uppástúnga
getur ekki gjört bók Jiessa í neinu tilliti ónauösyn-
legri eba ónytsamari. því fyrst er nú ekki jarfeaiuatiÖ
hyrjaö, enn síöur endaö, og J>ó alla sízt hinn nvi
dyrleiki koininn á jaröirnar, og Jjaö gæti farií) svo, ab
Jiess yríii nokkur ár ab bí&a, })ó stjórnin héldi frani
í jarbani alife Jiannig seni áforniafe er, — og niefean ekkert
af Jiessu er gjört, J)á heldur bókin notuni sínuui. En
})ó J)etta gengi frani, J)á getur bók Jæssi fyrst veriö
á ymsan liátt til leifebeiníngar jarfeainatsinönniini, Jiarefe
hún skvrir vifeast frá J)ví seni jarfeabækurnar hafa;
Jiarnæst getur hún verife til niikils gagns til sanian-
burfear, Jiegar skofea þarf á eptir hife nýja inat, og bera
þafe sainan vife hife forna; og í þrifeja lagi, þá er hún
merkilegt rit til lýsingar landsins uni þann tinia seni
nú er, og uni tiniabil þafe seni lifeife er sífean jarfeabók
Arna Magnússonar var satnin. Ef afe Islendingar
sýndi afe þeir hirti um slík rit, og bygfei á þessunt
grundvelli, þá væri oss nærri afe lialda, afe svo miklu
mætti safna til úr söguni, skjöluni og allskonar rituni
seni til eru, afe menn gæti haft allgreinilega sögu
ílestra jarfea á landinu frá landnáinatífe og til þess
nú, og mætti þafe verfea svo inerkilegt rit, afe engin
J)jófe í veröldinni gæli sýnt þess líka.