Ný félagsrit - 01.01.1848, Síða 137

II.tSTA RGTTA II DO M A R .
137
Meb dómi þeirn, er ábur Iiafbi uppkvebinn verib
í inálinu i Arnes syslu þann 15. dag Febr. 1840, var
þannig dæint rett af) vera:
Jón Vlagnússon á Einkofa á aí> erfi&a í fest-
ingu æfilángt; Jón Magnússon, Ingvar Magn-
ússon og Valgerður Jónsdóttir á Mundakoti eiga
af) hýbast: þeir hvor um sig fimtán en hún tíu
vandarhögg. Endurgjald þess stolna borga þau
ákær&u eitt fyrir öll og öll fyrir eitt til Arna
Eyjólfssonar á Sölkutópt, sextiu og fjóra rikis-
bánkaskildinga reibu silfurs, og uppá sania (hátt)
borga þan ab helfíngi eitt fyrir öll og öll fyrir
eitt allan af uiáli þessu löglega leibandi kostnab,
hvaráinóti Jón Magnússon á Einkofa borgar
teban kostnaö einn ab hinum helfínginnm. I sa-
larium til defensors, hreppstjóra Eyjólfs lljörns-
sonar, borga þau ákœröu sextíu og fjóra rikis-
bánkaskildínga reibu silfurs, hvert aö einum
fjórba parti. llib ídæmda endurgjald lúkist innan
fimtán daga frá dóms þessa löglegri auglýsíngu,
og ab öbru leyti fullnægist dóminum eptir yfir-
valdsins ráöstöftin, undir abför eptir lögum.”
Hæstarettardóimir í ináiinii, upp kvebinn þann 30.
Oktbr. 1840, er svo látandi:
,, J ó n M a g n ú s s o n á a b s æ t a þ r e n n u iii
27 va n d a r h ögg u m. Itilliti til málskostn-
abar á landsyfirröttarins dómur órask-
a b u r ab standa. I málssóknar laun til
jústizrábs Blechíngbergs fyrir htesta-
rétti borgi hinn ákærbi lOrbd. í silfr i.”
jiannig hefir hæstircttur fallizt á álit yfirrettar-
ins, ab optnefndan pólitiröttardóni bæri ab engu ab