Ný félagsrit - 01.01.1848, Qupperneq 165

H ESTARETTAIIDOM AP..
IOS
inn þab snnnab meb óræLuni skjöluiu og skilnkjnin,
ab skógarpartur sá, sem þrætan var uni, liafi í fyrstu
verib seldur til Fjósatúngu, og frá alda öbli heyrt
undir jörbina Fjósatúngu, og af ábiienduni eba eigend-
um tébrar jarbar verib notabur sem eign hennar, en
ab þab aptur á inóti væri ósannab, ab til þessa liafi
verib fengib leyfi eba áv/san frá þórbarslaba bænduni.
Landsyfirrettinuin þótti því hæfa, ab dænia Fjósa-
túngu og eigenduin hennar fullkominn eignarrétt
hins umþrætta skógar í þórbarstaba landi, frá Dag-
málahóli eba Yztahóli og út ab Búbartúngugili, án þess
ab tiltaka landatnerkin nákvæniar, þareb þess var ekki
af málspörfununt bebizt, þó sjá megi af því, er frani
koin í niálinu og af uppdrættinuiii yfir afstöbuna, ab
hin svonefnda Búbartúnga í Búbartúngugili er einn
partur af skóginuni. Vibvíkjandi vitnaleibslu nokk-
urri, er undirréttardómarinn hafbi leyft í hcrabi af
hendi þess inanns er settur var fyrir konúngs hönd,
þá áleit yfirrétturinn hana gagnstæba ákvörbunuin
NL. 1 — 13—16, 17 Og 18, og 1 — 13 — 13, er vitnuni
þeiin, sein inótpartnrinn hafbi leidt í inálinu, ekki var
stefnt til ab hlyba á hana, og ab hérabsdómarinn hefbi
brotib á móti skyldu sinni, er honuin bar i tébu efni
ab leibbeina enuni ólögfróba niálsparti, sanikv. tilsk.
15. Aug. 1832, 10., 13. og 15. gr.; þó nú yfirsjón þessi,
eptir því seni á stób, ekki virtist hegníngar verb,
áleit yfirrétturinn hérabsdúiiiaranuui hafa orbib svo
mjög á, ab honnm bæri ab láta úti inálskostnab til
sækendanna vib yfirréttinn.
I landsyfirréttinuui sátu ab dóuii þeir þ. Svein-
bjarnarsou, O. M. Stephensen og J. Johnsen, og