Ný félagsrit - 01.01.1848, Qupperneq 183

«mMN 8AGA fttA ALþlNGI.
183
legt í allri afcferfc han* í þessti máli| þaít lítur svö
út í grein hans, einsog honum hafi fundizt breytíngar
sínar vera einmitt lítilvægar, og heldur til bóta; en ef
þær voru lítilvægar, þá var því sííiur vertab haldaþeim
fram, þegar aubsjáanlega var brotib móti merkilegri
6g óraskanlegri reglu. En þegar að er gætt, þá erú
þær heldur ekki lítilvægar. I bænarskránni, sem upp
rar lesin og samþykkt á þinginu, stóft, að „meiri
hluti þíngmanna” óskabi læknakennslu á Islandi
þegar efni væri fyrir hendi. þetta háfbi enginn á
þínginu rengt, og eg ætla þab rktt hermt, því eg held
enginn, og varla sjálfur landlæknirinn, hefbi verib
mótfallinn læknakennslu á Islandi, ef aubib hefbi verift
ab sannfæra um ab efni til þess væri fyrir héndi; en
í stab þessara orba hefir forseti sett „nokkrir þíng-
manna”, þab verbur ekki skilib nema svo, ab þar sb
meintur minni hluti, og er þab þá móthVerft þvi
sem ábur stób, og þetta er á þrein stöftum itrekaft.
En þar er einnig meira meb, sem sýnir, ab breytíngin
getur ekki stabizt, og þab er klausan sem á eptir
fylgir og skvrir frá, ab þínginu þótti áætlanirnar um
efnin ekki óyggjandi, því þab er Ijóst, ab ef þab hefbi
verib álit þingsins, ab ekki væri óskanda ab fá inn-
lendan læknaskóla, þá hefbi ekki þurft ab vera aft
leiba neinar áætlanir ab því, hvort nóg væri fyrir
hendi til ab „koma þeim endurbótum á læknaskipun-
ina sem naubsynlegar virftast*)”. Breytingin spillir
*) ,,mc8 spitala stofnsetuíngu og læknakennslu hcr á landi"
hefir forseti bætt vit sjálfur, til a8 syna enn ljrislegar, al
þaB væri meira hlutans meining iem hann lét áður rera
minna hlutan* (!!).