Ný félagsrit - 01.01.1852, Blaðsíða 111

BPTIRLIT.
að þau verbi í engu skerö. þareb þér nú erub kvaddir
til a?) semja viö konúng vorn uili stjdrnarskipun lands
vors eptirleibis, tökum vér her fram nokkur þau atri&i,
er oss þykja einkum áríbandi, og eru þau þessi:
1. Aö stjúrnar-athöfn larídsins í lðggjöf, dómsvaldi
og framkvæmdarvaldi komi sem mest í hendur þjóÖar
vorrar, en veröi ekki í höndum annara þjóöa.
Af þessu flýtur:
Aö alþíngi vort fái fullt löggjafarvald meö konúng-
inum, fullt vald til aö ákveöa tekjur og útgjöld og skatta,
og öll þau afskipti af málum landsins, sem slík þjóöþíng
hafa, er frjálslega er skipaö.
AÖ allir dómar séu dæmdir í landinu sjálfu, og séu
ekki háöir nokkrum útlendum dómstólum.
Aö konúngur vor láti framkvæmdarvaldiö hér í landi
eiga aösetur í landinu sjálfu, og vera í höndum eins manns
eöa fleiri, sem hafi ábyrgö fyrir þjóöinni og konúnginum;
og aö vér fáum erindsreka þann í Danmörku, er beri
stjórnarmálefni þau fyrir konúnginn, sem fyrir hann þurfa
aö koma, og frá honum til vor.
2. Aö í málefnum þeim, sem kynnu aö veröa sain-
eiginleg fyrir þjóö vora viö Dani, eöa menn í öörum hlutum
veldis konúngs vors, veröi þess gætt, aö vér í afgreiöslu
þeirra mála höfum fullkomiö jafnrétti viö þá.
3. Aö fjárhagur lands vors veröi aöskilinn viö fjár-
hag annara hluta ríkisins. I kostnaöi þeim, sem kynni aö
veröa sameiginlegur, tökum vér þátt eptir réttri og sann-
gjarnri tiltölu.
4. Aö verzlun landsins veröi fullkomlega frjáls.
5. Enn fremur vonum vér, aö þér þjóðfundarmenn
leggiö stund á, aö meö grundvallarlögum vorum veröi