Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Síða 29

29
2. GESTUR KOM Á BÆ
(og liitti htinn satna bónda, og hann átti tal við í fyrra).
III.
Gestur: Sæll og blessaöur kunningi góður!
Bóndi: Blessi hann guð! Er það hann Gestur,
sem kom hérna, og gisti hjá mér í fyrra?
G. Já, fiað er hann, og ætlaði eg nú að beið- *
ast gistingar að þér eins og fyrri.
B. Jað sagði eg þér í fyrra, að mér væri ekki
að skapi að úthýsa nokkrum ferðamönnum, og hýsi
eg alla kauplaust, en það skil eg á við alla gesti
mína, að þeir segi mér fréttir, og þykist eg ekki
eiga jafnrétta skyklu á f>ví af nokkrum, eins og
lángferðamönnum, sem margs verða vísir á ferðum
sinum, að eg nú ekki taki til ykkar blaðapóstanna,
sem auk þess, að þið beiðizt gistingar, þykizt ei
skaðlausir, nema þið þess utan fáið fréttakaup hjá
okkur hændunum, og þó eru þið á stundum svo spar-
ir á fréttunum, að þær treinast ekkert til að skemta
okkur, sem búum hérna uppi í dölunum, og fýsir
svo mjög að frétta af þvi, sein gjörist í fjölmenn-
ári hans, leggja ann á kné sér til að kenna honum að þekkja
inisimininn á pappírsgæðununi í árgaungum þessuin, þá hafa þeir
gjört ráð fyrir, að honum yrði með lagi kent svo mikið, að
hann sæi, að mismunur þessi væri ekki allur fólginn í þessu
eina, og þvt halda þeir áfram kennslunni, og ætla honum að
vita skil á því, hversu miklu meiri vandi sé að prenta bók með
töílum, en töflulausa, og því verði prentunin dýrari. Jó Gest-
ur hefði veður af þessu áður, gat þessi kenníng í jfjóðólfi
eingan veginn troðizt inn í hann, sú nefnil., að prentunin á 2.
ári Gests væri dýrkeyptari fyrir þessa skuld, því Gesti teljast
meiri töflur í 1. árinu en öðru, og getur því ekki komið þessu
saman. Hann hefir nú sagt söguna af sér, eins og hún er, og
felur hann löndum sínum dóminn um skilníngsleysi sitt á þessu,
og biður þá sjálfa að bera saman 1. og 2. ár Gests, að því
leyti sem þessu við kemur.