Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 34

firfiir strjálbygftir, aft margir áttu iángt aft á fund-
ina, og sóktu j)á þó með miklu kappi og áliuga, má
og þessu til sönnunar geta þess, aft þann sama dag,
er Kollabúðafundurinn stóð yfir, var dagsett upp-
boftsþing á einum bæ í sama hreppi, og fundurinn
var haldinn, en einginn sinti uppboðsþinginu, nema
valdsmaðurinn einn, sem beift þar allan daginn, en
einginn kom,því allafýsti heldur á fundinn, svo upp-
boftshaldift fórst fyrir með öllu; er þetta næg rök
þess, hversu þegar rikir öflugur, nokkurs konar ó-
sjálfráftur, áhugi meftal alþýftu fyrir ættjaröarhag og
þjóðarmálum sínum, og virftist sem þetta lýsi sér
aldrei eins berlega, og þá er þeir sjá rök og vott þess,
hvaft fefturnir voru, en slíkar hugmyndir munu vart
vakna og vaka í brjósti almenníngs, eins og þá er þeir
standa á þeim stöftvum, er feftranna minníng lýsir
sér hvaft veglegust í fornmenjum þeim, er enn nú
eru sýnileg, ekki sízt þar sem þeir hafa rædt hin
mestvarftandi málefni; þannig sjást enn, bæfti á KoIIa-
búftaeyrum og "þórnesi, búftartóptir margar, og fleiri
fornmenjar, og má einginn vita, hve mikil áhrifþetta
hefir á huga niftja þeirra, er nú á þessum timum
sj.álfkrafa sækja fundi aft sama staft, er feftur þeirra,
frelsishetjurnar frægu, ræddu og kljáðu frelsis-mál-
efni sín. Eins og sjá mátti á ölluin þeim, er sóktu
fundi þessa, áhuga mikinn á málum þeim, er flutt
voru á fundunum, svo lýsti sér og í andliti hvers
manns gleði og ánægja, meftan á fundunum stóð,
og gjörðu margir greindir menn þá játníngu við lok
fundanna, aft þeir myndu fáa, og sumir einga slíka
gleftidaga á æfi sinni. Á KoIIabúftafundinum tóku
menn aft semja sér fundarlög, og voru þau fyrst les-
in og rædd á fundinum, og síðan samþykt, aft þau
hefftu fullkomift gildi á fyrsta fundi, oggeteg þeirra
nú hér aö öllu óbreyttra: