Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 41

41
afi Kollabúðum og Jórnesi, og vona eg fastlega, að
þær bænarskr<ár fái betri útreið á þjóðþíngi, en þær
feingu á alþingi síðast. (Alþíngist. 1849 bls. 57-66.).
13. Eg tel góða von á, aö svo fari, sern þú seg-
ir, en þó svo að eins, að fleiri bændastéttarmenn
mæti á þjóðþíngi voru, en til er tekið í Landstiðind-
unum, þar sem svo er aðsjá, sem höfundurinn ætl-
ist til, að á þvi þíngi sitji alt að § af embættis-
mönnum, því svo að eins ætlum vér bændurnir að
þingið geti oröiö þjóðlegt og frjálslegt, að bændur fái
sem mestan hlut, að því sjálfir. jimð er ekki kyn, þó
oss Islendingum sé orðið grátt í geði, þegar við lít-
um til þess, bversu með oss befir veriö farið, þeg-
ar með sanni má segja, að frelsiö, sem oss barnreð
réttu, bafi verið byrgt fyrir oss, svo að vér sáum það
ekki sjálfir, og gleyindum því, að við áttum þaö, og
befi eg heyrt mörgum mönnum bætta við, að kenna
það að nokkru levti lögstjórninni, að svona fór; því
auk þess að Iagaboðin bafa einatt verið óbagkvæm
landinu, og með of miklu útlendu sniði, þá bafa sum
hver yfirvöldin feingið orð fyrir, að þau haíi verið
of hjá-hliðrunarsöm, og kinokað sér við að fara einu
eður öðru á ílot við stjórnina, sem betur heffti mátt
fara i landinu, og þannig dregizt öllu fremur að því,
er þeir hafa hablið vera vilja stjórnarinnar, en þörf
var á, með þvi nokkrum þeirra hefir verið borið á
brýn, aö þeim hafi heldur orðið á að missa sjónir á
því, er hefði mátt styðja hagsæld þjóðarinnar og
velfarnan landsins, en því, að vera ætíð inn undir
hjá stjórninni, hafi og á stundum verið of einráðir,
og gætt sinnar skoðunará hlutunum fremur en þjóð-
arinnar, sein þó optast bafi verið á rökum bygð;
þykir og ekki uggvænt, að nytsöm fyrirtæki og
stofnanir hafi farizt fyrir og lag«t í dá einúngis
fyrir deyíð þeirra og aðgjörðaleysi, t. a. m.