Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 43

43
ir brjósti brenna, eða taka kjark úr ykkur til hvers
kyns atorku og framkvæmdarsemi, helriur hrekið
slíkan hugarburð lángar leiðir á ílótta, áður liann
fær dýpri rætur fest. eigið að vera komnir
svo lángt á leið, að þreytast ekki eður láta hugfall-
ast, |)ó ekki beri strax fyrir augu j7kkar auðsjáan-
legur arður af útgjöldum yðar, og sem nú að líkindum
fremur munu aukast en mínka fyrst um sinn: því þjóð-
arandinn hefir nú þegar tekið þá stefnu her, eins og
í öðrum löndum, að vilja ákaft áfram í öllu því, er
miða þykir til frelsis og framfara, hvort heldur það
er breytíng á landstjórninni eður annað, er landinu
má horfa betur til viðreisnar, ef þvi væri hreytt á
annan veg, en það nú er. En þjóðarandi þessi get-
uraldrei náð viðgángi i framkvæmdinni, svo að hann
taki ekki með sér talsverðan kostnað og álögur frá
hálfu yðar bændanna. jiessi framfara og frelsisandi
þjóðarinnar virðist nú allvíðast vera orðinn svo þróað-
ur og magnaður, að eintómur óþarfi mundi að stæla
hann framar, síðan hann vaknaði, og fékk rétt sig
úr deyfðar og doða - bugðu þeirri, sem einræðisleg
og óhagkvæm yfirdrottnan hafði beygt liann í ásamt
ýmsu öðru, er lengi hafði þjáö og þjakað hinn krapta-
litla þjóðarlíkama. Svo er nú frelsisáhugi Islend-
ínga orðinn auðsjáanlegur, að útlendir ferðamenn
eru þegar farnir að hafa orð á því; og þaunig hefir
hinn írægi Iæknir Dr. Schleisner borið Islendíngum,
meðal annars, þessu líka lýsingu i hók þeirri, er
hann hefir ritað um Island: „þó margir ferðamenn
hafi talið auðsveipni fyrir yfirvöldunum og stjórn-
inni sem þjóðareinkunn Islendínga, þá er þessu eing-
an veginn þannig varið, eins og líka að lotníng fyr-
ir lögunum eingan veginn prýðir þjóð þessa. 5jóö-
stjórnar-ár Islendínga vaka í huga þeirra, sem gull-
öld þjóðarinnar." Eg vil nú ekki fá mér til orða,