Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1850, Qupperneq 44

44
livað rett sé í lýsinsju þessari, en hins vil eg geta,
að eg hygg, að þjóðstjórnarlaungunin hafi vakað í
liuga þér áðan, þegar þú lézt mestu dæluna gánga
urn embættismenn; en hins vegar þykir mér öll von
til þess, að þiö bændurnir viljið nota ráðaneytisvald
það, er konúngur gat' ykkur, en ef þið eigið að geta
notað það sjálfir til hlítar, verið þið að kosta kapps
um að búa ykkur þeim kostum, að |>ið getið með
góðri samvizku tekizt það á hendur fyrir bræður yð-
ar; því eins og nú er ástadt, er von til, þó mjög
fáir bændur liafi af sjálfsdáðum getað aflað sér þeirr-
ar mentunar, er til þess þarf, að sitja á þjóðþíngum,
og gjöra þar það gagn, sem kjósendur þykjast eiga
rétt á af þeim að heimta, er þángað eru sendir; en
mentun þessari náið þið með liægra móti, en þið ætl-
ið, og er sá annar vegurinn til þess, aö þið glæðíð
þann félags og samheldnisanda með ykkur, að þið
komið bændaskóla á stofn, og er það ekki eins tor-
velt, og margur ætlar; það er hinn beinasti og vis-
asti vegur fyrir ykkur bændurna til að ná þeirri
nientun, er þið þurfið á að halda, til þess að geta orð-
ið gott ráðaneyti konúng fyrir liönd þjóðarinnar, og
liggur ekki annar ókostur á því meiri en sá, að tíma
þarf til að koma þessu svo á fót, að not þess sjá-
ist í skyndi, en með því að í nýum Félagsritum
eru lögð bein og góð ráð um þetta, þá fer eg að
sinni ekki tteirum oröum um hændaskólana. Sá er
annar vegurinn, er með fram þessum líklegur er fyr-
ir þjóðmentun bænda, að þeir sæki þjóðfundi sína
með árvökrum buga og fjörugum anda, jiví á jijóð-
fundunum má margt læra, sem styöja má velfarnan
vora, og eru það næg rök til þessa, hversu mikið
gott af þeim leiöirí öðrum lönduin, er þeir nú standa
í fullum þroska, t. a. m. hjá Dönum (Landmands
‘) 9. ár, bls. 86. — 101.