Fréttir frá Íslandi - 01.01.1885, Qupperneq 26

28
BJARGRÆÐISYEGIR.
20000 kr. hallærislán af landshöfðingja (24. júní); hafði hann
áður (17. mars) ritað amtmanninum í suðuramtinu og skorað
á hann, <að hrýna fjrir sýslumanninum í Gullbringu- og Kjós-
arsýslu pá skyldu sýslunefndarinnar, að gera í tíma pær ráð-
stafanir, sem nauðsynlegar yæru til að afstýra hallærb; gerði
landshöfðingi petta sökum pess, að «óttast mátti fyrir, að
mikil bjargarvandræði kynnu að koma uppá í Gullbringusýslu
á útmánuðunum, ef fiskleysið héldi áfram». Enn pað hélt
áfram, eins og síðar má sjá, og sá par víða mjög á mönnum, og
hávaðinn af öllum heimilum í suðurhreppunum varð að fá styrk;
hefði vafalaust orðið mannfellir, hefði ekki útlenda gjafaféð verið
til, enda gekk pað pá upp, sem til var hjá landshöfðingja. Ymsar
kvartanir gengu opinberlega út af skiptingu pess, eins og vant
var, svo sem í Mosfellssveit, par sem hreppsnefndin pótti hafa
tekið meira til sjálfrar sinnar, enn æskilegt hefði verið í saman-
burði við aðra, er meira purfandi póttu; úr Rosmhvalaneshreppi
kom og kvörtun út af ósanngjarnri skiptingu og veitingu hall-
ærislánsins. Enn pótt eitthvert tilefni kunni að hafa verið til
pessa, pá er hér illt við að eiga, pvíað menn hafa yfir höfuð of
mjög skoðað sig eins og á hvalfjöru 1 pessari sök, og gleymt
tilgangi gjafanna og sönnum notum fjárins fyrir græðgi og
kæruleysi, sumir hverjir (sbr. Er. f. á., bls. 23—24).
Sjávarútvegur og fiskveiðar. |>etta ár færði menn óefað
almennt nær peirri skoðun, hvílík nauðsyn sé á, að bæta og
breyta til með sjávarútgerðina, einkum á suðurlandi, og pá
helst, að leggja meiri stund á pilskipaveiðar, enn að undanförnu.
|>að, sem einkum studdi að pví, var hinn mikli mismunur á fiskafla
á opin skip og báta og á pilskip. Framan af árinu fiskaðist
ekkert við Faksaflóa, nema hvað reytingsafli byrjaði í febrúar í
Höfnum og á Miðnesi og síðar í Grindavík og hélst pað nokkuð
áfram, og í maí var par góður afli; um miðjan mars byrjaði
porskafli fyrst í Garði og Leiru í net, enn lengra komst aldrei
fiskgangan; par urðu meðalhlutir um 200, hæst á 4. hundrað,
allt hjá sjósóknamönnum af inn-nesjum, enn lítið sem ekkert í
samanburði við pað hjá parlendum mönnum (sökumófullkomnari
útbúnings). Síðan smádró úr öllum fiskafla, og borfði víða til
stúrra vandræða, og vorvertíðin bætti ekkert úr. Em haustið
hélt sama fiskleysi áfram pangað til um jól; pá fór töluvert