Fréttir frá Íslandi - 01.01.1885, Síða 47

MENNTUN OG MENNING.
49
aðarskólunum, eptir pví sem sést og heyrst heíir, enda er hann
yngstur peirra. Af honum hafa farið litlar aðrar sögur, enn
pær, að báðar sýslunefndir Múlasýslnanna héldu fund að Eiðum
9. sept., og par var horið upp til atkvæða, hvort skólanum
skyldi haldið áfram og pað sampykkt með pví skilyrði, að
reglugerð skólans skyldi breytt, og var svo til pess kosin priggja
manna nefnd. 2 piltar útskrifuðust paðan petta vor, og vóru peir
hinir fyrstu. pá vóru eptir 3, enn svo hættust við 11 nýsvein-
ar um haustið, enda var ákveðið, að námsveinar pyrftu ekkert
að gefa með sér petta ár, enn árið á undan hafði meðgjöfin
með hverjum peirra verið 60 kr. og fyrsta árið var hún ákveð-
in 100 kr. Eleiri höfðu nú æskt viðtöku, enn fengu eigi sökum
rúmleysis. Aböfn jarðarinnar hafði og aukist að nokkrum mun,
svo að útlit er pó fyrir, að skólinn leggist eigi niður fyrst um
sinn, pótt fé skorti einnig par tilfinnanlega.
í Fr. f. á. (bls. 36) var drepið á pref pað, er varð milli
sýslunefndarinnar í Borgarfjarðarsýslu og Björns búfræðings
Björnssonar út úr eignarhaldi á jörðinni Hvanneyri í Borgar-
firði fyrir búnaðarskóla. Eptir allmikla vafninga lyktaði pví
máli svo, að J>órður bóndi J>orsteinsson á Leirá keypti jörðina
Hvanneyri til handa sýslunefndinni af Birni búfræðing fyrir
16000 kr., auk kirkjuportíónar á 3. púsund krv og var jörðin
par með fengin til að stofna par búnaðarskóla, og síðan veitti
landshöfðingi 19. okt. sýslunefnd Borgarfjarðarsýslu 1200 kr.
lán til bráðabirgða úr viðlagasjóði til peirra kaupa. Seinna
lét sýslunefnd Borgfirðinga með sampykki amtsráðs Sveini bú-
fræðing Sveinssyni eptir kaupin á jörðinni með sömu kjörum,
og peim skilmála par að auki, að hann yrði búinn að koma
par upp búnaðarskóla fyrir lok ársins 1888.
Sem eins af pví, er gert hefir verið til að efla búnaðar-
pekkingu íslendinga petta ár, má geta pess, að um haustið
vakti hið danska búnaðarfélag máls á pví við landshöfðingja,
hvort eigi mundi mega efla framfarir 1 búnaði á íslandi með
pví, að íslenskum mönnum gæfist kostur á, að fara til Noregs
og læra par verldegan búnað hjá bœndum á hagkvæmum og
vel setnum jörðum, pannig, að staða peirra, er pví vildu sæta,
FEÉTTIB FEÁ ÍSLANDI 1885. 4