Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1895, Síða 16

16
ok er þeir komu fram fyrir bæinn, mælti Barði . . . ’þat hygg
ek, at þar sje Grettir Asmundsson . . . mun ek nú senda eftir
mönnum til Þóreyjarnúps . . . ok svá gjörðu þeir«. Þess er
getið, at þeir Barði komu sunnan Tvídægru, og lá þá leið þeirra
hjá Þóreyjarnúpi. Hafa þeir riðið fyrir neðan Miðfjarðarvatn, en
svo beygt við, sem leið lá, upp að fjallshlíðinni fyrir sunnan bæ-
inn á Þóreyjarnúpi. Þá er þeir voru fyrir framan bæinn, gátu
þeir sjeð Gretti í hlíðinni og haft ráðrúm til að senda til bæjar
áður en hann kom á leið þeirra. Þannig stendur þetta heima.
Þar sem Grettissaga segir, að þeir Barði hafi verið 6 saman, en
eftir Heiðarvíga sögubroti hefði þeir átt að vera 16, þá liggur
mjög nærri að taka það fyrir ritvillu í Grettissögu (VI fyrir XVI);
en að Grettir þó áræddi að ráðast á móti svo mörgum, gat ver-
ið af því, að hann hafi verið orðinn þess vís, að þeir væri til
einskis færir, flestallir, vegna sára. Hitt er samt engu ólíklegra,
að af þeim 16, sem frá Heiðarvígum komu, hafi 10 eigi verið
færir um að fara lengra lyrst um sinn en að eins norður í byggð-
ina, legið þar svo í sárum, en að eins 6 hafi getað haldið áfram
heimleiðis. Um þetta er eigi hægt að fá fulla vissu, þvi frásögn-
ina um það, með fleiru, vantar i Heiðarvígasögu.
Spjótsmýri kap. 48. »Einn góðan veðurdag reið Grettir vest-
ur yfir hálsa til Þóroddstaða . . . Hann spyr at Þorbirni . . . . ok
reið á burt ok fram á veginn tii Reykja. Þar gengr mýrr ein
ofan ór hálsinum«. Kap. 49. »Spjótið þat, er Grettir hafði týnt,
fannst . . . í þeirri mýri er Þorbjörn téll, ok heitir þar nú Spjóts-
mýrr«. Enn heitir Spjótsmýri skammt fyrir Utan tún á Þórodds-
stöðum á veginum til Reykja. Þar er engi. Melur er milli henn-
ar og túnsins, svo að hún sjest eigi að heiman. Hún er nokkuð
löng frá norðri til suðurs, og er svo að sjá, sera þeir Þorbjörn
hafi vorið norðantil á henni; en Grettir kom sunnan að henni
er hann »reið á teiginn«, Þá gátu þeir sjeð hann sem sagan
getur, og kemur það vel heim. — Hvar Miðfitjar — sem sagan
nefnir iíka — hafa verið, kunni enginn að segja mjer, er jeg
spurði.
lorfastaðir. kap. 15. »Skáldtorfa bjó þá á Torfustöðum.
Bersi hjet son hennar«. Torfustaðir eru tveim bæjarleiðum fyrir
utan Bjarg, en eiga land austur i Bersaborg og er eigi ólíklegt,
að hún hafi nafn sitt af Bersa Skáldtorfusyni. í túninu á Torfu-
stöðum er rúnasteinn eða steinn með á höggnum leturmyndum.
Það er ísaldar huöllungur, aflangur, hjer um bil 3»/* al. á lengd,
2 al. á breidd og 1 al. á hæð. Á hann eru höggnar tvær let-