Tölvumál - 01.11.1987, Blaðsíða 24

að um sé að ræða fleiri tölvur en eina, jafnvel af ólikum
tegundum, sem siðan séu tengdar með neti, þannig að ein
tölva geti hindrunarlítið hagnýtt sér gögn, varðveitt á
annarri tölvu. Aðrir hafa þó viljað sauma enn fastar að
hugtakinu, sbr. siðar. Það, sem einkum hefur ýtt undir
dreifða vinnslu, er framar öðru stórlækkað verð miðlungs-
tölvanna.
Fyrir árið 1970 tóku menn einatt svonefnt Grosslögmál til
viðmiðunar í arðsemisútreikninga við tölvukaup. Skv. því
lögmáli er afl tölvu i réttu hlutfalli við kvaðrat af
kostnaði við tölvukerfið. Kostnaður við hvert "mips" væri
t.d. eftir þvi í öfugu hlutfalli við kostnað tölvukerfis-
ins. Þvi stærri og dýrari tölva, sem keypt var, þeim mun
ódýrara varð að framkvæma hverja skipun skv. þessu lögmáli.
Slikir útreikningar urðu þvi vitaskuld til þess að ýta
undir miðlæga vinnslu. Snemma upp úr 1970 fóru menn þó að
efast um gildi þessa lögmáls, töldu þá sumir, að hlutfallið
væri orðið öfugt og kostnaður á skipun orðinn heldur lægri
á miðlungstölvum en stórtölvum. Með aukinni útbreiðslu
örtölva snerist hlutfallið enn stórtölvum i óhag. Saman-
burðagrundvöllur er þó vafasamur i samanburði sem þessum;
stærra skipanamengi stórtölvanna gerir það að verkum, að
samanburður við smærri tölvur verður aldrei fyllilega
sanngj arn.
Að þeim fyrirvara slegnirm brá Bjarni upp linuriti yfir
vensl afls og kostnaðar eftir stærð tölva. Gróflega reiknað
virtist tölvuafl u.þ.b. fimm sinnum ódyrara, væri það
fengið úr örtölvu en stórtölvu. Slikur samanburður er að
visu mjög einfaldaður, munurinn virðist þó augljós og
skyrir að verulegu leyti aukinn áhuga manna á dreifðri
vinnslu og netvæðingu, er leið fram á áttunda áratuginn.
En grundvallarskilgreining á dreifðri vinnslu felur a.m.k.
i sér þrennt: 1) A.m.k. tvö landfæðilega aðskilin miðverk
þurfa að vera til staðar. 2) Þau miðverk eru tengd innbyrð-
is. 3) Miðverkin þjóna einum og sama aðila. Stomir vilja
kveða fastar á um skilgreininguna og telja, að vinnslan
verði auk þessa að vera undir stjórn eins og sama styri-
kerfis, eigi að vera hægt að tala um eitt, dreift kerfi.
Notandi þyrfti þá ekki að skeyta um (eða yfirleitt vita um)
staðsetningu þeirra vinnslugagna, sem hann sinnir hverju
sinni. Hið sama ætti þá einnig að eiga við um gagnasöfn i
netinu; að þeim ættu allar tölvurnar að eiga jafngreiðan
aðgang. Og skilgreining á dreifðri vinnslu á i sjálfu sér
24