Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.1982, Side 8

DV. LAUGARDAGUR14. AGOST1982.
Loksins lifi ég!
Blrgitta
Bardot:
Birgitta Bardot var kyntákn 5. og 6.
áratugarins. Karlmenn dýrkuöu hana,
kvenmenn geröu þaö yfirleitt ekki.
Hún haföi allt sem konu gat dreymt
um, fegurö, ríkidæmi, frægö. En í dag
fer hún huldu höföi. Þaö sýndi sig aö
þessi ímynd, sem karlmenn bjuggu til
af henni, veitti henni enga gleöi eöa
lífsfyllingu. Hún hafði ekki allt sem
hún óskaöi sér heldur aöeins þaö sem
karlmenn vildu að hún heföi. Hún var
búin til fyrir kvikmyndaiönaöinn. Rétt
eins og barbídúkka. Birgitta sneri baki
viö þessu „lífi” fyrir tíu árum. Nú
kemur hún aðeins fram opinberlega
þegar hún berst fyrir málefnum dýr-
anna. Hér á eftir segir Birgitta frá því
af hverju hún lifir eins og hún gerir.
Hún talar um sérstaklega erfið tímabil
í h'fi sínu og hvers vegna hún hef ur ekki
öðlazt hamingjuna. Og hvers vegna
hún margsinnis hefur ekki fundiö
neina aöra leiö til þess aö öölast friö en
í gegnum dauöann.
Indælt að hafa karlmann
hálægt sér en...
— Þú hefur löngum haldiö mikið upp
á dýr og verið mikill dýravinur. En þó
lifir sú goösögn ennþá um þig aö þú
sért karlmannssjúk. Hver er þín skoö-
un á þessu og hvaöa sess skipa karl-
menn í þínu lífi í dag?
„Næstum engan. Þaö er ekkert pláss
fyrir þá. Og ég veit svei mér ekki hvort
karlmenn hafa nokkum tíma skipt
mig miklu máli. Eg bý ein og er búin aö
gera mér grein fyrir því aö þó þaö sé
indælt aö hafa einhvem karlmann ná-
lægt sér þarf þaö ekki um leið að þýöa
aðhanneigiaðstjómaöllu.”
— Eitt sinn sagöir þú að karlmenn
vissu ekki hvemig þeir ættu aö um-
gangast þig. Þú sagðir aö þaö væri eins
og þeir karlmenn sem þú þekktir vissu
ekki eöa skildu ekki aö þú yrðir mikiu
glaðari ef þeir færöu þér htinn rósa-
vönd sem gefinn væri af heilum hug en
risavöndur sem þú fengir frá karl-
mönnum sem gæfu hann aðeins til þess
aö ganga í augun á þér?
„Aö Gunther Sachs undanskildum
hafa flestir þeir karlmenn sem ég hef
kynnzt verið ákaflega yfirboröskennd-
ir. Þeir hafa alhr reynt aö kaupa sér
ást.”
Hef leitað ástar,
fundið hana,
gripið og misst
— Trúir þú enn á hina einu sönnu
ást?
„Eg býst viö því að allir trúi því aö
einhvern tímann á lífsleiöinni kynnist
þeir hinni einu sönnu ást. Ég hef leitaö
ástar, fundiö hana og gripið — og síðan
missthana.”
— Hvaöa karlmaöur hefur skipt þig
mestu máli á líf sleiðinni?
„Afi minn. Hann hefur kennt mér að
sjá hlutina í nýju ljósi, aö meta lífið á
annan hátt en ég hef hingað til gert.
Hann er svo fátækur aö hann hefur
ekki efni á að ferðast og sjá sig um í
heiminum. Samt er hann ekkert aö
kvarta. I staðinn fyrir ferðalögin sem
hann langar til aö fara í lokar hann sig
inni og les t.d. aht um Mexikó. Kemur
síöan til mín og lýsir öUu þar rétt eins
og hann væri nýkominn þaðan.”
— Þú hefur veriö gift þrisvar sinn-
um. Fyrst Roger Vadim, síðan
Jacques Charrier og loks Gunther
Sachs. Heldur þú að þú komir til meö
aögiftastaftur?
Hjónabandá enga stoð
í raunveruleikanum
„Hví skyldi ég gera þaö? Hjónabönd
enda öll á einn veg — meö skilnaði eöa
þá aö mann langar til þess aö skUja.
Hugmyndin á bak viö hjónabandið er
ákaflega faUeg — en á sér því miður
enga stoö í raunveruleikanum. Mig
langar alltaf til þess að gifta mig þegar
ég verö ástfangin. Því ætti ég meö
réttu aö hafa gift mig tíu sinnum en
ekki bara þrisvar.”
— Hvaö heitir elskhugi þinn?
„Þaö kemur þér ekki viö. En ég get
sagt þér aö viö elskum hvort annað og
okkur þykir báöum vænt um dýr.”
— Hvaðmeövini. Áttþúmargavini?
„Þeim fækkar óðum — þaö er dálítið
sorglegt. En orsökin er þaö fábrotna líf
sem ég Ufi. Ég lifi ákaflega einföldu lífi
og fer sjaldan aö heiman. Þá sem ég
get kallað sanna vini get ég taUö á
fingrum annarrar handar.”
Finnst mikilvægt
að segja opinskátt
frá lífi mínu
— Þú ert aö skrifa ævisögu þína, er
henni lokið? Þú sagöir og eitt sinn aö
þú ætlaöir aö segja opinskátt frá öllu
sem þig hefur hent á lífsleiðinni?
„Já, ég hef gert þaö upp viö mig að
annaðhvort segði ég frá öUu eöa þá að
ég sleppti því aö skrifa endurminning-
amar. Þaö er mér mjög mikUvægt að
segja opinskátt frá lífi mínu, hvemig
það í raun og veru var. Þetta er eins og
aö gera stórhreingemingu, ákveðin
reikningsskU. Þaö hafa komið hræöUeg
tímabU en líf mitt hefur einnig verið
fuUt af hamingju og gleði. Frá þessu
öllu ætla ég aö segja. Ég byrjaöi að
skrifa bókina mína er ég varö fertug og
ég býst viö aö ljúka henni er ég verð
fimmtug.”
— Færö þú ennþá bréf frá aödáend-
umþínum?
„Já, en þau eru eins og smáfiskar í
þeirri torfu af bréfum sem ég fæ. Flest
bréfin sem ég fæ eru frá fólki sem er
að hvetja mig til dáöa í þágu dýranna.
Þau bréf er ég þakklát fyrir, í gegnum
þessi bréf fæ ég hvatningu og öðlast
þrek til þess að berjast áfram.”
Ég vil fá að vera
ein og í friði
— Leiöist þér stundum?
„Nei, aldrei, en stundum verð ég
þunglynd. Mér finnst gott aö vera ein
og vU fá aö vera í friði. Eg hef misst
trúna á manneskjumar. Mér finnst
flest aUir vera heimskir, meö upp-
skafningshátt, grófir og ruddalegir.
Ég verð þunglynd þegar ég hugsa um
þetta og þá sérstaklega er ég íhuga
stööu dýranna í heiminum. Stundum
finnst mér sem enginn fái því breytt og
þá finnst mér erfitt aö lifa.”
— Trúir þú á hamingjuna?
„Hamingjuna færöu aUtaf í smá-
skömmtum. Maður getur ekki sagt
,,Ég er hamingjusöm” á sama hátt og
maður getur fuUyrt aö maður sé ljós-
hæröur. Eg er sifeUt aö leit aö ham-
ingju eins og alUr aðrir en ég held aö ég
sé orðin þaö lífsreynd aö ég geti aldrei
öölazt hamingjuna fuUkomlega.”
Mér barzt nýlega
tilboð um hlutverk
með Brando
— Streyma ennþá tU þín tUboö um aö
leika?
„Mér hefur nýlega borizt eitt. Þaö er
kvikmynd meö Marlon Brando, þaö er
eiginlega þaö eina sem ég veit um
myndina. Umboösmaöur minn veit aö
ég kem aldrei tU meö að leika í kvik-
mynd aftur. Sá tími er Uöinn.”
— Hvemig Uöur þér er þú sérö gamla
kvikmynd þar sem þú leikur aöaUilut-
verkiö?
„Ég hef ákafléga gaman af því.
Samt finnst mér alltaf sem þessi
Birgitta sem ég horfi á sé ekki ég.
Kannski dóttir mín. Mér finnst hún
svoUtið aumkunarleg.”
— Þegar sonur þinn, Nicolas, varð 17
ára gamall sendir þú hann til fööur
síns. Þú vUdir ekki og hélst því jafn-
framt fram aö þaö gæti haft slæm áhrif
á hann aö alast upp hjá konu sem eitt
sinn var kyntákn. Hvernig er ykkar
sambandi háttaö í dag? Kallar hann
þig mömmu eöa Birgittu? Ert þú
ströng viö hann?
Hann klípur mig
aldrei í rassinn!
„Nei, ég er ekki ströng og ég hef
aldrei verið það. Hann kaUar mig ekki
Birgittu. Hann klípur mig aldrei í rass-
inn. Hann kallar mig mömmu og kem-
ur fram við mig sem mömmu sína.
Þegar hann var lítiU átti ég erfitt meö
að gera mér grein fyrir því að hann
væri bamið mitt. En nú er samband
okkar mjög náiö. Hann er stoö min og
stytta.”