Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.1983, Side 9

DV. LAUGARDAGUR12. MARS1983.
9
1 vikunni voru geröar heyrinkunn-
ar niöurstööur í könnun Hagvangs
um útbreiðslu og áhrif fjölmiðla.
Engum kemur á óvart þótt Morgun-
blaöiö sé enn stærst blaða og meö
mesta útbreiðslu. Hitt vekur athygli
almennings, hversu mjög hefur
dregiö saman meö Morgunblaðinu og
DV. Það kemur aöstandendum DV
ekki á óvart og er síður en svo neitt
áf all fyrir Morgunblaðiö, enda sýnist
þaö auka sína útbreiðslu jafnt og
þétt.
Moggamenn og reyndar allir þjóö-
félagsþegnar geta glaðst yfir þeirri
staðreynd aö yfirburðir eins fjöl-
miðils séu ekki algjörir og sam-
keppni tveggja stórra blaða er af
hinu góða og frjálsri fjölmiðlun til
framdráttar.
Vakinn upp draugur
Ljóst er að Tíminn, Þjóðviljinn og
Alþýðublaðið eruekkieinusinni hálf-
drættingar miðaö við útbreiðslu
Morgunblaðsins og DV hvors um sig.
I örvæntingu sinni hafa þrjú fyrr-
nefndu blöðin rekið upp ramakvein
og hafið sönginn um „einokun íhalds-
blaöanna”. Aftur er vakinn upp sá
draugur að vinstri menn þurfi að
sameinast um útgáfu dagblaös á sín-
um vegum til mótvægis við voöatröll-
inn til hægri.
Nú er það að vísu mikill misskiln-
ingur að hægt sé að skilgreina
Morgunblaöið og DV sem sambæri-
leg blöð, hvað þá aö dilka þau bæði
sem forstokkuð íhaldsblöð. Morgun-
blaðið svarar fyrir sig sjálft, en DV
hefur þann tíma, semþaðhefur verið
gefið út, sýnt sig og sannað sem
opinn vettvang fyrir allar stjóm-
málaskoðanir. Fréttir blaðsins eru
ekki skrifaðar samkvæmt pólitískri
forskrift. Þetta má öllum vera ljóst
sem blaöið lesa. öllum heiðarlegum
og sanngjömum mönnum er það
einnig deginum ljósara að mikill blæ-
brigöa- og áherslumunur er á
leiðaraskrifum DV og annarra
blaöa.
Orsök
uppdráttarsýkinnar
Sannleikurinn er sá, að útbreiðsla
blaða fer ekki eftir stjórnmálaskrif-
um, hvort þau séu til hægri eða
vinstri í pólitík. Utbreiðsla þeirra og
lesning fer eftir gæðum blaðsins,
fjölbreytileik og áreiðanleik.
Hvenær ætla vinstri menn á
Islandi aö uppgötva og viðurkenna
að orsök uppdráttarsýkinnar i
Tímanum, Þjóðviljanum og Alþýðu-
blaðinu felst einfaldlega í því að al-
menningur hefur ekki áhuga á
flokksblöðum, málgögnum stjóm-
málafiokka. Þau kunna að þjóna sinu
hlutverki gagnvart harösoðnum
flokksmönnum, sem bíða eftir „lín-
unni”, en þau hafa ekkert gildi sem
fréttablöð þegar fréttir þeirra em
ritaöar og fjarstýrðar af flokkseig-
endafélaginu.
Gleöilegasta niðurstaðan i könnun
Hagvangs er sú staðreynd að DV er
mest allra blaöa lesið af fólki á aldr-
inum 20 til 35 ára. Þetta er hin nýja
kynslóð, fólkið sem tekur við og hef-
ur þegar tekið við ábyrgð og forystu í
þjóðfélaginu. Það vill lesa DV af því
aö blaðið höfðar til þess. Þessa fólks
er framtíðin, DV sömuleiðis.
Skírltfi Viimundar
Heldur fór skírlífi Vilmundar á
skjön þegar fréttist aö hann hefði látið
skrifstofu Alþingis dreifa fyrir sig
5000 þingsk jölum í allar áttir til kjós-
enda. Slíkt er fáheyrt og flokkast
auðvitað undir misnotkun á aðstöðu.
Þingmaðurinn er aö reka áróður
fyrir bandalagið sitt með almannafé.
Hann mun hafa skotið sér á bak viö
þann vitnisburð forseta þingsins aö
engin regla væri fyrir hendi í hve
miklum mæli þingmenn mættu senda
pappírsgögn til kjósenda. Ennfrem-
ur aö hann hafi fullan rétt til þess að
kynna almenningi þau þingmál sem
hann leggur fram.
Þetta eru undanbrögð. Allir sem
nálægt stjórnmálum og flokksstarfi
koma vita ofurvel að skrifstofa
Alþingis er ekki notuð sem af-
greiðslustofnun fyrir flokksáróöur.
Ef þingskjölum er dreift af einstök-
um þingmönnum til kjósenda sinna
þá hefur það verið gert innan hóf-
legra marka, i mesta lagi par hundr-
aða. Þegar um almenna dreifingu er
aö ræða til aö kynna þingmál, þá er
það gert á vegum og á kostnað við-
komandi flokka. Þingflokkar hafa og
Laugardags-
pistill
Ellert B. Schram
ritstjóri skrifar
nokkurt fé til eigin ráðstöfunar, en
þær fjárveitingar eru innan ramma
fjárlaga og ákveðnar opinberlega
hverju sinni.
Vilmundur hefur ekki brotið lög
eða reglur. En eins og maðurinn
sjálfursagði: Löglegt —ensiðlaust.
Framboð
forsætisráðherra
Heldur er hún orðin skrítin uppá-
koman vegna margumrædds fram-
boðs forsætisráðherra. Menn skegg-
ræða það fram og aftur hvort hæst-
virtum ráðherranum komi það í hug
að bjóða fram í næstu kosningum og
stofna til undirskriftarherferðar með
og móti. Sjálfur glottir ráðherrann
viö tönn og liggur undir feldi eins og
véfrétt.
Ekki er að efa að stuðningsmenn
Gunnars Thoroddsen, hverjir sem
það eru, hafi einlægan og trúanlegan
áhuga á aö foringinn fari í framboö.
Ætla má að þar séu fremstir í flokki
einstaklingar sem fylgt hafa Gunn-
ari á fimmtíu ára ferli hans í Sjálf-
stæðisflokknum. Ef þessu fólki er
meira annt um Gunnar en flokkinn
og stefnu hans, þá væri auðvitað
hreinlegast að þaö verði sagt opin-
skátt og nýr stjórnmálaflokkur
myndaöur um þær stjómmála-
skoðanirsemskilja GunnarfráSjálf-
stæðisflokknum. Það kæmi þá í ljós í
hverju þær eru fólgnar, og raunar
tími til kominn eftir hálfrar aldar
forystuhlutverk Gunnars Thorodd-
sen í þessum sama flokki. Það væri
gagnlegt fyrir okkur hina, sem fylgt
hafa báðum að málum, Gunnari og
Sjálfstæðisflokknum.
Traustustu
fyigismennirnir
Hins vegar gæti það runnið upp
fyrir sumum, að eitt er að fylgja
Gunnari Thoroddsen í gegnum þykkt
og þunnt í innanflokksátökum og
ævintýraferðinni þegar ríkisstjórnin
var mynduð. En annað er að fylgja
honum eftir, ef honum verður att út í
framboð gegn Sjálfstæöisflokknum.
Sannleikurinn er ne&iilega sá að
traustustu fylgismennina hefur
Gunnar Thoroddsen sótt í raðir þess
fólks, sem alla sína tíð hefur sett X
við D-listann og aldrei getur annaö
kosið.
Og til hvers ætti svo forsætis-
ráðherra að hlaupa til með framboö í
einu kjördæmi gegn sínum gamla
flokki og fyrri samherjum? Dettur
virkilega einhverjum í hug að sagan
frá því í febrúar 1980 endurtaki sig?
Pálmi Jónsson hefur tekið af skarið
um að núverandi stjórnarmunstur
verði ekki vakið upp að loknum kosn-
ingum. Friðjón Þórðarson hefur tek-
ið í sama streng.
Aðrir þeir, sem „kennt” hefur ver-
ið um vinfengi við Gunnar Thorodd-
sen, hafa lýst yfir því að þeir brjóti
ekki gegn meirihluta ákvörðunum
S jálfstæðisf lokksins.
Hvað er þá eftir fyrir Gunnar ef
hann kemst inn á þing utan flokka?
Eyðimerkurganga með Vilmundi og
öðrum sérframboðskandidötum?!
Eg get hugsað mér betri og sóma-
samlegri endalok á löngum stjóm-
málaferli forsætisráðherra en slík
örlög.
Gegn atvinnu/eysi
Kosningarnar í Vestur-Þýskalandi
og Frakkiandi sem fram fóru um
daginn vora sigrar fyrir mið- og
hægriflokka. Sósíalistar og kommún-
istar hafa til skamms tíma ráðið lög-
um og lofum í sveitarstjórnum og
iandsmálum Frakklands og jafn-
aðarmenn hafa haldið um stjómar-
tauminn í Þýskalandi.
I báðum þessum löndum hefur at-
vinnuleysi og efnahagsöðugleikar
verið helstu vandamálin. Ekki þarf
að taka fram að atvinnuleysið þar er
engu minna en á Bretlandi og annars
staðar í Evrópu, þar sem hægri
flokkar fara meö völd. Hefur þó mátt
skilja á fréttaskrifum vinstri sinna
að Thatcher hafi fundið upp at-
vinnuleysið.
Ekki virðast Frakkar og Þjóðverj-
ar hafa sömu sögu að segja og at-
hyglisverðasta ályktunin sem dregin
er af kosningaúrslitunum í vikunni,
er einmitt sú að kjósendur treysta
mið- og hægriflokkum betur til aö
bæta atvinnuástandið heldur en
sósíalistum og jafnaðarmönnum.
Skyldu Islendingar ekki geta dreg-
ið sinn lærdóm af viðhorfum Evrópu-
búa, þegar sá áróður er rekinn hér á
landi aö vinstri flokkamir séu besta
vömin gegn atvinnuleysinu?
Bakkabræður
vissu betur
Atvinnuleysi má vitaskuld bægja
frá meö fjáraustri í óaröbæran at-
vinnurekstur, seðlaprentun og
himinháum niðurgreiðslum á óselj-
anlegri vöru. Atvinnuleysiö má
sömuleiöis forðast meö því aö þenja
út ríkisbáknið og bæta fleiri og fleiri
á jötuhinsopinbera.
En það kostar skatta og verðbólgu,
aukna miðstýringu á skömmtunar-
kerfi ríkisins, pólitíska úthlutun á fé
og fyrirgreiðslu.
Svo ekki sé talað um fúna innviði
atvinnufyrirtækja, sem þjóna og
framleiöa án minnstu tengsla við
lögmál framboðs og eftirspumar,
arðsemi eða heilbrigðan rekstrar-
gmndvöll.
Forsenda arðvænlegrar atvinnu og
áframhaldandi þjóðartekna er að
koma atvinnurekstrinum á réttan
kjöl. öðmvisi birtir ekki upp. Þaö er
þýðingarlaust að bera sólskiniö inn í
myrkvað hús. Það uppgötvuðu
Bakkabræður. Varla eram við vit-
lausari en þeir.
Ellert B. Schram.
, 4L
FRÆMBOÐSMAL
FORSÆTISRÁÐHERRA