Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1983, Blaðsíða 14

14
DV. MlÐVIKUD’ACUR'lS. NOVEMBER1983.''
Félag járniðnaðarmanna
Aðalfundur verður haldinn nk. sunnudag kl. 14 að
Skólavörðustíg 19. Dagskrá skv. félagslögum.
Stjórnin.
Við leigjum útglæsilegan veitingasai
að Trönuhrauni 8 Hafnarfirði.
Hentar við ö/l tækifæri, s.s. árshátíðir
afmælis- brúðkaups- og fermingarveislur,
jólatrésskemmtanir,
fundi og hvers kyns aðra mannfagnaði.
öll veitingaaðstaða fyrir hendi.
Upplýsingar og pantanir í síma 51845.
Menning Menning Menning
YTTURVOR
í ANNAÐ SINN
Tónleikar Íslensku hljómsveitarinnar í Nes-
kirkju 10. nóvember.
Stjórnandi: Guðmundur Emilsson.
Einleikarar: Anna Guðný Guðmundsdóttir og
Pétur Jónasson.
Einsöngvari: Kristinn Sigmundsson.
Efnisskrá: Mark W. Phillips: Summer-Soft;
George Gershwin: Three Jazz Piano Preludes;
Heitor Villa-Lobos; Konsert fyrir gitar og
hljómsveit; Charles Ives: Largo; Þrír negra-
sálmar; Aaron Copland: Three Latin-American
Scetches.
íslenska hljómsveitin hélt fyrstu tón-
leika sína á ööru starfsári í Nes-
kirkju á fimmtudagskvöld. Ekki
hefur fariö fram hjá neinum, hygg ég,
að alltvísýnt hefur þótt hvort tæki því
aö ýta úr vör í annað sinn. En ekki
ber á ööru en aö hljómsveitin sé
sprelllifandi og hún byrjaöi tónleik-
ana meö glænýju verki, sérsömdu
fyrir hana, Summer Soft eftir Mark
nokkum Phillips. Rómantísk músík í
meira lagi, laglega skrifuö og vel
spiluð.
Um næsta þátt sá Anna Guðný
Guðmundsdóttir ein. Hún lék litlu
Jazzprelúdíurnar af makaiausri
nærfærni og þræddi þann veg sem
fáum píanistum tekst aö rata viö leik
Tónlist
Eyjólfur Melsted
þessara litlu píanóperla, farveg sem
bæði klassíkin og jazzinn renna í. Og
hún átti eftir aö gera enn betur í frá-
bærri samvinnu meö Kristni
Sigmundssyni í negrasálmunum.
Þá var það Kristinn. Hann sýndi
þaö hér aö menn þurfa ekki endilega
að belgjast með einhverjar stóraríur
til aö syngja af eftirmunanlegri
snilid. Largo, Charles Ives, var eins
og annað á þessum tónleikum, þræl-
vel spUað.
Að sýna sitt
rétta andlit
Pétur Jónasson lék konsert VUla-
Lobos stórglæsUega. Hinn ljúfi tónn
Péturs og hinn brUUant leikmáti
hans heföu samt notið sín betur í
öörum og hljómbetri sal því aö þótt
Neskirkja hafi ákveðna kosti sem
hljómleikahús, hæfUega setin, þá er
hún stórgölluö þegar í hana er komiö
fjölmenni.
Endahnútur þessara bráögóðu tón-
leika var svo rekinn meö Þremur
suður-amerískum skissum eftir
Aaron Copland. Þar loks fékk
Islenska hljómsveitin aö sýna sitt
rétta andUt. Þá fengu menn aö heyra
svo aö ekki varö um viUst aö hún er
skipuð úrvals strengleUíurum og
blásurum í toppklassa. Eg vona aö
enginn telji á sig haUaö þótt ég geti
sérstaklega um frábæran trompet-
leik Ásgeirs Steingrímssonar, en í
dönsum Coplands er trompetinum
eftirlátiö aö fara í fylkingarbrjósti
fyrir liði sem mikils er krafist af. Eg
tel mér óhætt aö fullyröa aö spila-
mennska hljómsveitarinnar stendur
nú þrepi ofar en á fýrra starfsári svo
aö ekki veröur hún til aö stytta
hennar ævidaga sem viö skulum
vona aö veröi heldur ekki.
EM
Pétur Jónasson.
DÓMORGANISTINN
ÁTÚNSBERGI
Tónlistardagar Dómkirkjunnar, orgoltónleikar
Arne Rodvelt Olsen.
Efnisskrá: Johann Sebastian Bach: Toccatta
og fúga í d-moll BWV 565; Cósar Auguste
Franck: Choral pour Grand Orgue í E-dúr;
Johannes Brahms: Sálmaforleikir op. 122,
Arne Rodvelt Olsen; Finale.
TónUstardagar Dómkirkjunnar er
árlegur viðburður og raunar fast-
ákveðið aö þeir veröi framvegis
haldnir á hverju hausti, „soU deo
gloria”. Þeim hafa veriö sett þrjú
skUgreind markmiö, auk yfirskrift-
arinnar; aö kynna á hverju ári eitt
tónskáld sérstaklega, — að fá tón-
skáld til aö semja fyrir flytjendur á
tónlistardögum — og aö greiöa veg
fyrir tónlistarfólk, lengra aö komið.
Undir síðasttalda Uöinn hygg ég að
tónleikar Ame Rodvelt Olsen organ-
leikara hafi falUð. Hann er dómorg-
anisti á Túnsbergi, elsta kaupstaö
Noregs. Þótt Túnsberg sé rétt aöeins
á stærö viö Kópavog, eöa Akureyri,
hefur þar blómstrað menningarUf í
ellefu aldir. Þó mun þaö vera aö
ókunnugir vita helst um staðinn
vegna hvahninjasafns og skipa-
smíöastöövar. Og dómorganistinn á
Túnsbergi var sem sé kominn til að
leika fyrú- Islendinga. Ekki verður
sagt aö leik hans hafi verið góöur
gaumur gefinn. Kirkjan var svo
þunnsetin aö jafnvel prestur heföi
varla nefnt tölu gesta án þess að
roöna. En hæfileikar organistans
stóöu í öfugu hlutfaUi viö aösókn aö
tónleikumhans.
Ame Rodvelt Olsen er úrvals
organleikari. Hann er taktvís vel
sem gerist æ óalgengara meö organ-
istum nútímans. Hann er líka ákaf-
lega settlegur, en frísklegur þó. Ame
Rodvelt er ekki maöur sem lætur
hvína í og syngja né vaöa á súöum.
Hann keyrði því ekkert rosalega í d-
moll Toccötunni og fúgunni, og þaö
var líka eins og hann hætti í miðju
kafi viö annars vel uppbyggöa
sífeUda stígandi í styrk, í Kóral Cés-
ars Francks. En vel kann þetta aö
vera vegna þess aö hann hafi ofmetið
heyrð kirkjunnar og afköst hljóöfær-
isins. Lokaverk tónleikanna vac eftir
Arne Rodvelt sjálfan. Ljómandi lag-
legt stykki sem virðist helst tU þess
gert aö hafa gaman af aö spila og þá
ekki síöur á aö hlýða þegar vel er
spilað.
-EM.