Dagblaðið Vísir - DV - 10.01.1984, Síða 4

DV. ÞRIÐJUDAGUR10. JANUAR1984.

I
NEYÐARVARNIR GREN-
ÍÓLESTRI

,r
•- r
& : /
Snjóflóðið á Grenivík féii á þessum sióðum á dögunum.
M.a. brotnuðu 2 simastaurar og varð þorpið síma-
sambandslaust við umheiminn.
Stöðvarstjóri Pósts og síma á Grenivík:
OFÆRT AÐ HAFA
EKKITALSTÖÐ
„Númer eitt er að fá í þetta sveit-
arfélag talstöð sem öryggistæki. Hér
er engin fullkomin talstöð nema í
bátum. Til dæmis er engin talstöö í
snjóbil sem björgunarsveitin hefur.
Þetta er auövitaö ófært ástand.”
Þetta sagöi Vigdís Kjartansdóttir,
stöövarstjóri Pósts og síma á
Grenivik, í samtali viö DV.
Vigdís sagði einníg aö hjá Pósti og
sima hcföu verið uppi hugmyndir um
aö koma fyrir neyöarstöð á Grenivik.
„Þaö væri hræöilegt ef eitthvaö
geröist og sveitin væri bæði raf-
inagns- og simasambandslaus,” eins
og hún orðaði þaö. .JEitthvaö virtist
nú vera aö gerast i því aö slíkum
búnaöi yröi komið upp.”
Stöðvarstjóri sagöi aö sima-
strengurinn til Grenivíkur væri nú aö
mestu kominn í jörð. Kaflinn hjá
Fagrabæ og Ystuvik væri enn eftir
og hefði staðið til aö setja jarðstreng
þar í sumar en ekki verið gert. Þarna
var þaö einmitt sem snjóflóöiö féll.
Meöan enginn jaröstrengur var
urðu Grenvíkingar oft aö búa viö
símaleysi svo dögum skipti, sagöi
Vigdís.
JBH/Akureyri.
Snjóflóöiö, sem féll í Grýtubakka-
hreppi á Svalbarösströnd aö kvöldi 4.
janúar, einangraöi Grenivík og sveitina
i kring algjörlega, bæöi hvað varðar
samgöngur og símasamband. Raf-
magn var þar heldur ekki alls staöar.
Neyöarvarnir þessa svæöis eru því
greinilega í miklum ólestri.
Þetta hefur vakið nokkurn ugg hjá
Grenvíkingum. Hefði eitthvað komiö
fyrir, slys eöa annað sem kallaöi á
hjálp, til dæmis frá Akureyri, var
enginn vegur aö koma þangað skila-
boöum.
Engin neyöartalstöö er á sím-
stööinni á Grenivík. Samkvæmt
upplýsingum DV fór hreppsnefnd
staöarins fyrir nokkrum árum fram á
aö hún yröi sett upp en því var hafnaö
af símayfirvöldum.
Enginn var í nauðum staddur á
Grenivík þrátt fyrir snjóflóöiö á miö-
vikudagskvöldið. Hins vegar vissu fáir
hverju rafmagnsleysi sætti og ekkert
virtist þýða aö hringja út fyrir þorpiö
og sveitina til aö leita skýringa. Það
var ekki fyrr en tókst aö liafa
samband yfir fjöröinn til Arskógs-
sands og lögreglunnar á Dalvík með
lítilli FR-talstöö aö tókst aö koma
boöum til Akureyrar. Finnur Eyf jörö,
bóndi á Finnastöðum, hefur þessa tal-
stöö í eldhúsinu hjá sér og kom hún sér
velnúna.
Talstöövar í bátum eru góö öryggis-
tæki en koma aö litlu gagni ef bátarnir
eru ekki í höfn. Þannig var á
miðvikudagskvöldið en þó vissi Vigdis
Kjartansdóttir, stöövarstjóri Pósts og
síma, af þvi að Frosti var að koma inn.
Starfsmaður hreppsins bauöst til aö
flytja hana i ófæröinni niöur aö höfn á
dráttarvél með snjóblásara og svara
kalli Þorvalds Nikulássonar, tækni-
fulltrúa Pósts og síma á Akureyri.
Hann haföi beöiö Vigdísi í gegnum út-
varp aö hafa samband viö sig meö ein-
hverjum tiætti. Loks meö talstöð
Frosta var þaö hægt gegnum Siglu-
fjaröarradíó. Þá fyrst fengu Gren-
í dag mælir Dagfari______________j dag mælir Dagfari ________ j dag mælir Dagfari
Eftirréttir f Króksfjarðarnesi
Neytendakönnuii DV cr til
margs brúkleg. Bæöi cr aö þar er
unnt að sjá hvemig mest og dýrast er
keypt í matinn á íslenskum alþýðu-
heimilum og svo hitt aö þar úir og
grúir af alls kyns matvælum scm
greinilcga eru talin mikilvægasta
þungamiöjan á venjulegu matboröi.
Til að mynda bar síöasta ncytenda-
könnun þess merki að checrios og
franskar kartöflur meö hálfdósum af
Aremonaperum og rækjusalat væri
helst haft til matar þessa dagana.
Ekki veröur því haldið fram að það
teljist næringarrík fæða en um það er
ekki að sakast. Það verður hver að
fá að matast eins og lystin segir til
um, aö minnsta kosti þeðan matar-
skömmtum er ekki miðstýrt ofan í
neytendur af framleiðsluráði land-
búnaðarins eða sexmannanefndinni í
Bændahöllinni.
Hitt var öllu athyglisverðara að í
ljós kom að svokallaðir eftirréttir
eru fjörutíu prósent dýrari vestur í
Króksfjarðamesi heldur en í höfuð-
borginni. Nú er það að vísu svo að
eftirréttir voru á minu æskuheimili
taldir óþarfir nema á tyllidögum,
enda var grautur í forrétt og þótti
nóg. Gátu menn þá slafrað í sig ábót
og fiskréttir voru ekki mældir ofan í
maun af hálærðum gourmetum
þannig að þá fékk hvcr maður uægju
sína þótt tvíréttað væri. En þar sem
eftirréttir tíðkast á fínum heimilum,
hvort heldur í Króksfjarðaniesi eða
Kópavogi á virkum dögum scm helg-
um, er það auðvitaö alvörumál þeg-
ar verðlagskönnun leiðir í Ijós að
eftirréttir margfaldast í veröi eftir
því scm f jær dregur höfuðborginni.
Nú má vera að vcrðlag á eftirrétt-
um hér sunnanlands eigi rætur að
rekja til þcirrar fátæktar sem herjar
nú á einstæðar mæöur og verðlauna-
hafa DV. Hvorugur hópurinn á leng-
ur til hnifs eða skeiðar, hvað þá að
eftirréttir séu hafðir á boðstólum
hvunndags. Er ekki von að verðlag
sé í hámarki þegar varan gengur
ekki út? Sjálfsagt má líka finna
skýringu á hinu lága verðlagi á
höfuðborgarsvæðinu í þeirri grimmi-
legu samkeppni sem setur brátt allar
búðir á hausinn. Kannski er hér
komin skýringin á verðmismunin-
um. Ekki er að miunsta kosti von að
verslanir beri sig ef verðlag er 40%
undir markaðsveröi. Nema þá að
þeir í Króksfjarðaniesi séu með sinn
cftirrétt á 40% yfir markaðsverði.
Vera má að afskekkt pláss og
strjálbyggt hafi litlar spurnir af því
fyrirbrigði sem nefnist markaður og
ekki er þvi að neita að kaupfélög
landsbyggðarinnar hafa sjalduast
þurft að taka tillit tii markaðsverðs
cða neytenda. Að því leyti liefur ein-
okunin vcrið kaupfélagsstjórum til
hagræðis að verðmerkingar eru
neytendum óviðkomandi.
Einhver kaim að spyrja hvað DV
komi það yfirleitt við hvaða cftirrétt-
ir eru fram bornir í Króksfjarðar-
nesi. Meira sé um vcrt að fólkið hafi
í sig og á. Eða eru íbúar í Króks-
fjarðarnesi mcira fyrir eftirrétti
gefiiir en aunað fólk? Og til hvers
cru menn að eltast við Aremonaper-
ur og rækjusalat vestur í Króksf jarð-
arnesi úr því blessaöur maturinn
reynist svo dýr sem raun ber vitni?
Allt eru þetta áleitnar spurningar
í kjölfar þeirrar neyteiidaköiinunar
sem DV kynnir í blaði sínu. Ef kaup-
félagsbúðin í Miklagarði í Reykjavík
býður upp á 40% lægra verðlag en
kaupfélagsbúðin í Reykhólum að því
er eftirrétti varðar eru ekki öunur
ráð tiltæk en gera ráðstafanir til að
senda vcstur ódýra eftirrétti sem
keyptir eru hér sunnanlands. Þannig
gæti kaupfélagsvaldið fyrir suniiau
viðhaldið þeirri mannabyggð í
Króksfjarðarnesi sem kaupfélags-
valdið fyrir vestan er að drepa úr hor
mcð okri á eftirréttum.
Dagfari