Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.1985, Side 16

16
DV. FÖSTUDAGUR 25. JANUAR1985.
Spurningin
Horfir þú á beinar útsending-
ar frá ensku knattspyrnunni?
Kristinn Kristjánsson nemi: Aö sjálf-
sögðu geri ég þaö. Eg horfi alltaf þegar
ég get á ensku knattspymuna og þá
sérstaklega þegar Liverpool er aö
spila.
Baldvin Berndsen nemi: Já, ég horfi
að sjálfsögöu á þær. Mér finnst að þaö
mætti gjaman sýna oftar beint frá
leikjum, a.m.k. einu sinni í viku og
helst leiki meö Liverpool.
Guðmundur Jóhannesson skipstjóri:
Já, það kemur f yrir aö ég horfi á ensku
knattspyrnuna. Ég held þó ekki meö 1
neinu sérstöku liöi.
Steinn Jóhannsson nemi: Já, ég horfi
næstum þvi alltaf á þær. Þetta er meö
því skemmtilegra sem maöur sér í
sjónvarpinu. Eg held meö Man.
United.
Ægir Sigmundsson nemi: Nei, ég horfi
frekar sjaldan á þær. Ég hef ekki mik-
inn áhuga á enskum fótbolta. Mér
finnst hann leiðinlegur.
Steinunn Lárusdóttir lögfræðingur:
Þaö er nú svona upp og ofan. Eg hef
ekki gaman af fótbolta og þekki lítið til
þeirra liða sem spila í ensku knatt-
spymunni.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Geldar veð-
urfréttir
í sjónvarpi
Veðurglöggur skrifar:
Þegar sjónvarpiö hóf göngu sína
fannst ef til vill sumum aö brotiö
væri blaö í flutningi veðurfrétta með
því að geta sýnt áhorfendum kort af
landinu og næsta umhverfi, bent á
lægöir og hæöir og sýnt vindstig með
flöggum og rigningu meö skástrik-
um.
Hafi þaö veriö nýmæli fyrir
tuttugu árum, þá er það nú, áriö 1985,
frámunalega staðnaö form sem
notað er til flutnings veöurfrétta í
íslenska sjónvarpinu.
Aö byrja á því hvert kvöld, sem guð
gefur, aö þylja upp hvernig veðriö
var á landinu þann og þann daginn —
aö kvöldi — er auðvitað út í hött. Þaö
veit hver um það veöur er hann haföi
þennan dag.
Síðan kemur yfirlit af því hvernig
lægöir og hæöir fóru yfir síðasta
sólarhring. Hvern varöar um það? —
Skiptir engu máli lengur hvernig
þetta var, heldur hvernig það er á
því augnablfld sem veriö er að tala —
og svo hitt hvernig það verður næsta
sólarhringinn eöa svo, eöa helst leng-
Nú þá tekur viö lýsing á því, loks-
ins, hvernig útlitiö er næsta sólar-
hring. Þá tekur nú aö kárna gaman-
iö. Þaö er bent út og suður, aöallega
þó í austurátt, til Evrópu og Skandi-
naviu, og pikkaö meö bendlinum á
lægöir og veðurfar í Evrópu. En eins
og allir vita skipta lægðir, sem þang-
aö eru komnar, engu máli fyrir okk-
urhérálslandi.
Hifl þakkta veflurkort sjónvarpsins. Bréfritara finnst veðurfregnir sjón-
varpsins ekki nógu glöggar.
Þaö eru lægðir og hæðir sem koma
aö vestan og yfir iGrænlandi sem
skipta okkur máli. — Og reyndar
mætti sýna okkur miklu meira af
vesturhveli jarðar en gert er. Þaöan
koma lægðirnar og þar myndast það
veöur sem von er á hér, aö lang-
mestu leyti.
Dæmi um þess konar veöurfréttir
má finna daglega og fáum til gagns
eða ánægju á að horfa. En ef benda
skyldi á nýlegt dæmi má taka sl.
sunnudagskvöld (20.1.).
Þar var dyggilega bent á lægðir og
veðurfar í Evrópu, — en ekki minnst
á stóra lægö sem þó var greinilega
merkt inn á kortið, rétt vestan viö
Labradorskaga. Ekkert verra en
venjulega, en eitt dæmi af mörgum.
En hvernig er það, er ekki ný tækni
til staðar til aö sýna veöurfréttir? —
Hefur enginn horft á veðurspá í
erlendu sjónvarpi? — til dæmis eru
sjónvarpsstöðvar í Bandaríkjunum
til fyrirmyndar hvaö þetta varöar.
Lifandi og glöggar myndir af veðr-
inu, gengum nýlega teknar gervi-
hnattamyndir og þar standa frétta-
menn en sitja ekki meö bendil eins og
kennari í gamla barnaskólanum, þar
sem kennd er landafræði.
Hraðahindrunin á Vesturgötunni sam ökumaflur talar um. Hann segir þessar hindranir gera akstur þama
hœttulegan.
Óþarfa hraðahindran-
ir á Vesturgötunni
ökumaður hringdi:
Eg er geysilega óánægður meö hvem-
ig búið er að fara meö Vesturgötuna í
Reykjavík. Þarna er búiö aö setja upp
einhverjar hraöahindranir sem gera
alia umferö stórhættulega. Eg veit að
strætisvagnabílstjórar, sem aka þama
um, eru einnig mjög óhressir og einn
lenti í ákrekstri skömmu eftir aö þetta
var sett upp. Mér er líka alveg
óskiljanleg sú ráöstöfun að setja þetta
þama upp því aö þaö er 30 km
hámarkshraöi í vesturbænum.
Þetta er óþolandi ástand og þaö ber
aö fjarlægja þessar hhidranir sem
fyrst. Þær eru algerlega óþarfar
þarna.
Tilgerðarleg
útvarps-
saga
Birna J. hringdi:
Eg hef í gegnum árin alltaf hlustaö
á útvarpssögurnar og það hefur verið
mér mikil dægrastytting. Mér finnst
hins vegar sagan sem veriö er aö lesa
núna ekkert skemmtileg og ég hef
heyrt fleiri tala um þetta. Sagan sjálf
er frekar ruglingsleg og svo er hún les-
in mjög tilgerðarlega þannig aö þreyt-
andieráaö hlýöa.
Mér finnst að útvarpssögumar þurfi
ekki endilega að vera ný verk. Þaö er
til nóg af bæði innlendum og erlendum
sögum til að lesa í útvarpið og svo eig-
um við marga úrvalslesara sem geta
lesiö vel og án allrar tilgerðar.
Hurðaískríð
árásl
Ein sáróánægð utan af landi skrifar:
Hvemig skyldi stjórn rásar 1 hafa
dottið í hug að okkur úti á landi þætti
svona gaman aö sinfóníum? Nú vita
þeir aö rás 2 nær ekki til allra lands-
manna og viö getum þar af leiöandi
alls ekki fylgst meö hressilegri tónlist
þaðan. Samt hafa þeir minnkaö til
muna dægurlagatónlist á rás 1 og fyllt í
eyðumar meö andstyggilegum og
taugaskemmandi sinfóníum. Mér er
ómögulegt að skilja hvers vegna t.d.
rás 2 er ekki tengd rás 1 fyrr en
klukkan 1 á föstudagskvöldum. Af
hverju má ekki setja hana inn klukkan
12 eins og gert var í fyrra?
Er ekki nóg aö kvelja mann frá
klukkan 4—5 á daginn meö þessu
hurðaískri?
Hvers vegna eru Passíusálmamir lesnir?
Gunnar Bjamason ráðunautur
hringdi:
Eg vil koma á framfæri þeirri fyrir-
spurn til ríkisútvarpsins hvort Passíu-
sálmamir séu lesnir í útvarp vegna
trúargildis eða skáldskapargildis.
Tilefni fyrirspurnarinnar er yfirlýs-
ing Halldórs Laxness í DV um að þeir
séu lesnir vegna skáldskapargildis.
Þetta er í annað sinn á skömmum
tíma sem yfirlýstur marxisti les
Passiusálmana í útvarp. Af því tilefni
væri forvitnilegt aö fá upplýst um af-
stööu Halldórs til kristilegs trúargildis
Passíusálmanna.
Gunnar Stefánsson, dagskrárstjóri
útvarps:
Passíusálmarnir eru lesnir í útvarp
bæði vegna trúargildis og skáldskapar-
gildis. Þetta er mjög góöur skáldskap-
ur sem hefur gegnt miklu hlutverki í
trúarlífi þjóöarinnar í gegnum aldirn-
ar. Hér áður fyrr voru prestar alltaf
látnir lesa sálmana en í seinni tíð hef-
ur veriö lögð meiri áhersla á bók-
menntahliöina með því að láta leik-
menn lesa þá.