Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.1987, Qupperneq 4

4
FIMMTUDAGUR 1. OKTÓBER 1987.
Stjómmál_____________________________________________________________________dv
Alþingismenn:
Meirihluti styður bjórinn
- 36 slyðja bjór, 17 era andvígir og 10 gefa ekki upp skoðun sína
Meirihluti þingmanna er fylgjandi
því aö bjór veröi lögleyfður á íslandi
og geröi DV könnun á afstöðu þing-
manna til þessa máls síðastliðið vor.
Kom þá í ljós að 34 þingmanna kváð-
ust myndu styðja bjórfrumvarp, 17
voru andsnúnir og 10 þingmenn gáfu
ekki upp afstöðu sína. í 2 þingmenn
náðist ekki.
í framhaldi af skoðanakönnun DV í
síðustu viku, har sem kom í ljós að
hartnær tveir þriðju hlutar aðspuröra
voru fylgjandi bjór, en liðlega þriðj-
ungur andsnúinn, var gerð athugun á
afstöðu nokkurra þingmanna til þessa
máls. Var leitað til þeirra sem ekki
gáfu upp afstöðu sína síðastliðið vor
og þeirra sem ekki náðist í.
Þeir sem ekki svöruðu spumingunni
um bjórinn beint síðastliðið vor voru
Páll Pétursson og Alexander Stefáns-
son, framsóknarmenn, Matthías Á.
Mathiesen og Egill Jónsson, sjálfstæð-
ismenn, Sighvatur Björgvinsson og
Jón Sigurðsson, alþýðuflokksmenn,
Steingrímur Sigfússon, alþýðubanda-
lagsmaður, Óli Þ. Guðbjartsson og
Hreggviður Jónsson, borgaraflokks-
menn, og Þórhildur Þorleifsdóttir,
kvennahstakona. Það er skemmst frá
því að segja að þeir sem í náðist voru
enn sama sinnis; að gefa ekki upp af-
stöðu sína. Ekki náðist samband við
Steingrím J. Sigfússon, Jón Sigurðs-
son og Matthías Á. Mathiesen. Hins
vegar sögðust bæði Danfríöur K.
Skarphéðinsdóttir og Matthías
Bjamason, en ekki náðist samband við
þau síðastliðið vor, vera fylgjandi bjór.
Því má segja að bjórinn hafi enn auk-
ið fylgi sitt á Alþingi og er staðan
þannig nú að 36 em fylgjandi, 17 and-
vígir, en 10 gefa ekki upp skoðun sína.
Þess mé geta að 3 af þeim 10 þing-
mönnum sem ekki vilja gefa upp
afstöðu sína nú vom á móti bjórfrum-
varpi þegar það siðast kom til kasta
AJþingis. Þetta em þeir Steingrímur
J. Sigfússon, Alexander Stefánsson og
Páli Pétursson. Matthías Á. Mathiesen
var aldrei viðstaddur atkvæðagreiðsl-
ur og Egill Jónsson studdi þjóðarat-
kvæðagreiðslu. Taka verður fram að
margir þingmenn hafa fýrirvara á af-
Meiri hluti þingmanna er fylgjandi því að bjórinn verði leyfður.
stöðu sinni til bjórfrumvarps og er
algengast að menn vilji einskorða söl-
una við Áfengis- og tóbaksverslun
ríkisins.
Bjórfrumvarp 1984-1985
Þegar bjórfrumvarp var síðast flutt
á Alþingi var það veturinn 1984 til
1985. Þá var flutningsmaður Jón Bald-
vin Hannibalsson, en meðflutnings-
menn þau Ellert B. Schram,
Guðmundur Einarsson, Guðrún
Helgadóttir og Friðrik Sophusson.
Með frumvarpinu var lagt til að leyfð
yrði sala áfengs öls hér á landi.
Svo sem vonlegt var vora miklar
umræður um málið á Alþingi, en þær
verða ekki raktar hér. Eftir að talað
hafði verið fyrir málinu var því vísað
til allsheriamefiidar sem klofnaði í
afstöðu sinni til málsins. Vildi meiri-
hlutinn samþykkja frumvarpið með
breytingum, en minnihlutinn fella
það. Meirihlutann skipuöu þau Pálmi
Jónsson, Guðrún Helgadóttur, Guð-
mundur Einarsson, Stefán Guð-
mundsson og Gunnar G. Schram sem
hafði fyrirvara á afstöðu sinni. Þær
breytingar sem meirihlutinn gerði á
frumvarpinu vom þær helstar að
styrkleiki bjórsins yrði takmarkaður
við það að vera 4-5% af rúmmáli, að
bjórinn yrði aðeins seldur í verslunum
ATVR og að öhð yrði selt í margnota
umbúðum og merkingar á íslensku.
Minnihluta nefiidarinnar skipuðu þeir
Ólafur Þ. Þórðarson og Friðjón Þórð-
arson, en minnihlutinn lagði til að
málið yrði fellt.
Breytingar samþykktar
í atkvæðagreiðslu um breytingar-
tillögur allsheriamefiidar sem að
framan er greint frá, vom tillögumar
samþykktar í neðri deild með 25 at-
kvæðum gegn 14 aö viöhöfðu nafha-
kalli.
Eftirtaldir þingmenn greiddu at-
kvæði með frumvarpinu:
Stefán Guðmundsson, Steingrímur
Hermannsson, Guðmundur H. Garð-
arsson, Þorsteinn Pálsson. Eggert
Haukdal, Ellert B. Schram, Friðrik
Sophusson, Guðmundur Bjamason,
Guðmundur Einarsson, Guðrún
Helgadóttir, Gunnar G. Schram,
Halldór Ásgrímsson, Halldór Blöndal,
Hjörleifur Guttormsson, Jóhanna Sig-
urðardóttir, Jón Baldvin Hannibals-
son, Karvel Pálmason, Kristín
Halldórsdóttir, Einar K. Guðfinnsson,
Ólafur G. Einarsson, Pálmi Jónsson
og Geir Hallgrímsson, Kristín H.
Tryggvadóttir, Kristín S. Kvaran og
Bragi Mikaelsson.
Á móti vom:
Stefán Valgeirsson, Steingrímur J.
Sigfusson, Svavar Gestsson, Sverrir
Hermannson, Þórarinn Sigurjónsson,
Alexander Stefánsson, Friðjón Þórðar-
son, Garðar Sigurðsson, Geir Gunn-
arsson, Guðmundur J. Guðmundsson,
Guðrún Agnarsdóttir, Ólafur Þ. Þórð-
arson, Páll Pétursson og Ingvar
Gíslason.
Ragnhildur Helgadóttir var fjar-
stödd.
Þá var síðar á sama fundi neðri
deildar felld tillaga Karvels Pálmason-
ar um að lögin, verði frumvarpið
samþykkt, komi ekki til fiamkvæmda
fyrr en að aflokinni þjóðaratkvæða-
greiðslu þar sem meirihlutinn hefði
lýst sig samþykkan.
I dag mælir Dagfari
Sjötíu prósent kauphækkun
Aln.enn laun í landinu hækka um
liðlega sjö prósent frá og með degin-
um í dag og var tími til kominn. Þaé
ei nefnilega lenska hér að knýja
fram launahækkanir með reglulegu
millibili, hvað sem hver segir og
hvernig sem árar. Ýmsir hafa
áhyggjur af þessum launahækkun-
um og segja þær leiða til hækkunar
verðbólgu og þar með versnandi líf-
skjara. En verkalýðsrekendur benda
hins vegar á að verðbólgan hafi ein-
mitt farið vaxandi og af þeim sökum
beri brýna nauðsyn til að hækka
launin. Almenningi finnst lítið til
þessarar hækkunar koma ef marka
má raddir fólks á götunni, enda telja
allir sig hafa alltof lág laun eins og
fyrri daginn. Hins vegár virðist það
mjög á huldu hver raunveruleg laun
em hjá þorra fólks. Það er alltaf
verið að vitna í taxtakaup en af
ýmsum sporslum fara fáar sögur.
Sumar stéttir iðnaðarmanna hafa til
dæmis komið sér svo vel fyrir í kerf-
inu að þar fá menn greitt aukalega
nokkur hundmð krónur á dag fyrir
það sem kallast mætingarskylda.
Næst fá menn sennilega auka-
greiðslu fyrir það eitt að fást til að
lyfta hönd að verki eftir að hafa feng-
ið aukagreiðslu fyrir að drattast þó
á vinnustað. Á meðan situr hins
l vegar litill liiuti verkafólks enn á
i ’ootninum og árum saman hafa allir
verið sammála um aö þessu fólki
þurfi aö lyfta í launum með þeim
afleiðingum að kjör þess versna
stöðugt. En þessi sjö prósent hækk-
un núna þykir ekki rrúkið á Austurl-
andi. Þar hafa verkalýðsrekendur
heldur betur bragðið brandi og
heimta nú 70 prósent launahækkun.
Þetta era menn sem hugsa stórt,
enda út í hött að mjatla verðbólg-
unni upp í einhveijum smáskömmt-
um. Miklu nær að taka myndarlega
á þessum málum svo lífskjörin geti
nú versnað svo um munar í hvelli.
Vai L'. geta Vestfirðingar verið minni
menn og því má alveg eins reikna
með að þeir heimti svona 170 prósent
hækkun fyrir sitt fólk og þá fer nú
að veröa gaman að lifa. Nú væri í
sjálfu sér hægur vandi að verða við
öllum þessum kröfum á stundinni
ef ekki vildi svo illa til að Jón Bald-
vin vxU takmarka mjög umsvif okkar
á erlendum lánamörkuðum. Þetta
er auðvitað tóm firra í manninum á
þessum síðustu og bestu tímum því
allir hljóta að sjá að einhvers staöar
að verða peningamir að koma svo
við getum lifaö af hér norður á hjara.
Ekki er endalaust hægt að kreista
fé út úr fyrirtækjum hér innanlands
en peningana verðum við að fá og
meðan útlendingar vilja lána okkur
peninga til aö kaupa af þeim varning
er það gott. Og hvaðan eiga pening-
amir að koma til að kaupa lúxu-
skermr forstjóra nema frá
fyrirtækjum sem hafa með ærinni
fyrirhöfn sérhæft sig í að leigja fjár-
magn erlendis frá til nýsköpunar
atvinnuveganna. Það sjá allir heil-
vita menn að þessi stefna fjármála-
ráðherra fær ekki staðist nema þá
hann ætli að fella gengið á mánaðar-
fresti.
Annars er auðvitað óþarfi aö gera
sér rellu út af þessum deilum um
kaup og kjör því hér hafa allir verið
á hausnum frá stríðslokum og aldrei
liðið betur. Og við skulum hafa það
í huga sem haft var eftir hagfræð-
ingi ríkisins á dögunum að þótt
óvæntar kauphækkanir nú til ríkis-
starfsmanna kostuðu nokkur
hundmð milljónir þá breytti það
engu um fjárlagageröina því þessir
peningar skiluðu sér aftur í auknum
tekjum. Með sama hætti má benda
einkafyrirtækjum á að eftir því sem
þau hækka launin meira þeim muri
meira kaupir fólkið og eftir því sem
kaupið hækkar þá hækkar vara sem
framleidd er af þessu fólki og allir
una glaðir við sitt. Við íslendingar
erum framsækin þjóð, eins og allir
vita, og þolum ekki kyrrstöðu af
nokkm tagi. Hér þarf allt að vera á
ferð, hvort sem það er niöur á við
eða upp á við eða út og suður. Þeir
þama á Austuriandi em bara komn-
ir á meiri ferð en aðrir landsmenn
og þess vegna draga þeir upp kröf-
una um 70% prósent launahækkun
og það strax. Miklir menn Austfirð-
ingar ef Sverrir Hermannsson er
undanskilinn því hann telur sjö pró-
sent hækkun hrollvekju. En Sverrir
er nú bara þingmaöur Austfirðinga
og hefur því varla tillögurétt í mál-
inu, enda Vestfirðingur að ætt. Það
verður fróðlegt að fylgjast með
samningaslagnum á næstunni því
þar slást ekki aðeins atvinnurekend-
ur og verkalýösrekendur heldur
slást Verkamannasambandsmenn
innbyrðis og ekki útséð hvemig
þeim slag lyktar.
Dagfari.