Dagblaðið Vísir - DV - 19.10.1987, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 19. OKTÓBER 1987.
Spumingin
Hvað óttast þú mest?
Hertha Árnadóttir: Ég óttast bara
ekkert, hreint út sagt.
Anna G. Ástþórsdóttir: Náttúruham-
farir einna helst.
Gísli Sveinsson: Kröfuhörku fólks,
yfirleitt - og þá ekki síst hér í hinum
vestrænu ríkjum. Fólk viröist ekki
þola frelsið.
Ingunn Valtýsdóttir: Ég óttast bara
ekkert, hugsa aldrei um óttann.
Guðni R. Þorláksson: Ég óttast mest
verðbólguna en vona samt aö hún
sé dauð.
Jón Lárusson: Að deyja. Ætli það sé
ekki meöfæddur ótti?
Lesendur
Um sjávarútveg:
Útflutningur á ferskum fiski
52.608 tonn, unnin á staðnum, og
meðtahnn útfluttur ferskur ílskur
skipa, skrásettra í Eyjum og sem
fluttur var út í gámum af skipum
Eyjamanna. Af þessu magni voru
flutt út 19.031 tonn eða 36% heildar-
botnfisksaflans.
Á Vestfjörðum var afli tekinn
saman með sama hætti og Eyja-
manna, 85.542 tonn. Af því magni
voru flutt út 19.845 tonn eða 23%.
Sjá má að Vestfirðingar fluttu út
11 þús. tonnum minna en Eyja-
menn ef þeirra hundraðshluti hefði
verið fluttur út, þ.e. 36%.
Ekki kom Eyjamanninum um-
rædda í hug að athugandi væri
hvort eitthvert Vestmannaeyja-
skipa ætti frékar heimafang í Hull
eða Grimsby fremur en Vest-
mannaeyjum.
Nei, umræðuna ber að sama
brunni; - verið ekki að skoða þetta
hér, það er verra annars staðar!
En það dreifir umræðunni og þá
er tilganginum náð.
Væri rétt að menn breyttu til og
létu vitræna hugsun ráða. En í
framhaldi þætti mér rétt að benda
þessum manni á skip sem hann er
mjög tengdur og fluttu út 40-50%
af aflanum.
Vera má, að hann hafi bent fram-
kvæmdastjóra þessara skipa á að
skipta um heimahöfn þeirra og láta
fremur skrá þau í Bremerhaven
eða Cuxhaven en í þeirra heima-
höfn, eins og þau eru nú skráð -
vilji hann vera samkvæmur sjálf-
um sér.
Frá fiskibænum Grimsby í Bretlandi. Skyldi koma að því að íslensk fiskiskip verði skráð þar?
Áhugamaður skrifar:
Oft hefur vakið athygh mína, þeg-
ar rætt er um mál sjávarútvegsins,
að umræðan snýst jafnan um það
á hvern veg hitt og þetta fer úr-
skeiðis í einum eða öðrum lands-
hluta. Og eru þá oft til fundin hin
einkennilegustu atvik.
Sakargiftir ganga á víxl. í einum
landshluta er dregið óheft magn af
smáfiski, í öðrum er nær óhæfilegt
magn drepið í netum sem svo reyn-
ist óhæft til vinnslu eða er ekki flutt
til lands - allt til að spara „kvóta“.
Eitt dæmi þessa kom í ljós þegar
Vestmannaeyingar ræddu nýlega
um útflutning á ferskum fiski í
gámum. Á fundi þessum ræddi
einn útgerðarforkólfurinn um
vandann sem hugsanlega fylgdi of
miklum útflutningi á ferskum flski
og sagði hann, samkv. tilvitnun í
DV. hinn 28. sept. sl.: „Ég er farinn
að spyija sjálfan mig hvers vegna
sumir Vestfjarðatogararnir eru
ekki skráðir í Huh eða Grimsby.
Ég veit að hér í Eyjum munu menn
aldrei sætta sig við þetta.“
Með þessum orðum er forkólfur-
inn í Vestmannaeyjum að segja:
„Ég er á móti of miklum útflutn-
ingi á ferskum flski en verið ekki
að fjargviörast út af þessu hér í
Eyjum, lítið heldur til Vestijarða
og skoðið þeirra útflutning því
engu er líkara en þeirra skip séu
skráð í Hull eða Grimsby."
Lítum nú á staðreyndir; árið 1986
var botnfiskafh í Vestmannaeyjum
Styrkjum íþróttimar
Úr hverri spjör!
6433-4356 skrifar:
Viö erum fjórar vinkonur sem
fórum á dansleik um síöustu helgi
og var mér falið að skrifa nokkrar
linur af þvi tilefhi.
Þannig var að við vorum upphaf-
lega búnar að ákveða aö fara í
Casablanca en þar var lokaö um
helgina (laugardaginn 10. þ.m.),
Þá ákváöum við að halda á Hótel
Borg. Það er nú svo sem ekki i frá-
sögur færandi nema vegna þess aö
við vorum sammála um að Borgin
heföi tekið stakkaskiptum. Einkum
vifjum viö þakka plötusnúðnura fyr-
ir mjög gott tónhstarval.
Einnig viljum við koma efhrfar-
andi á framfæri við eiganda Casa-
blanca: Ef Casa á ekki að verða bóla,
eins og Safari —
bænum haldiö
G.K. skrifar:
Margar eru þær íþróttagreinamar,
sem stundaöar hafa verið frá upphah,
svo sem hlaup, stökk, frjálsar íþróttir
og boltaleikir ahs konar.
Skiljanlega kostar sitt að iðka þessa
leiki. Landsmenn eru hins vegar iðnir
við að styrkja drengina sína enda
íþróttahetjur og stolt landsins.
En betur má ef duga skal. Nú ber
okkur íslendingum að herða sóknina
til styrktar íþróttafélögum og einstaka
mönnum því útht er fyrir að síðasta
iþrótta-„fhppið“ verði mönnum hvað
dýrast.
Það er, samkvæmt fréttum í Tíman-
um, „fatafelling" eða „úr-buxnaklæðn-
ing“ og kvað vera alveg óskaplega
kostnaðarsöm, kr. 26.000 á einar nær-
buxur og viðbúið að um hækkun á
taxta veröi að ræða þegar vinsældir
aukast.
Ég hvet því aha landsmenn til að
gera betur þótt vel hafi verið að verki
staðið fram að þessu með söfnum fyr-
ir íþróttamenn okkar.
Þeir þurfa á því að halda og eiga það
svo sannarlega skihð. - Lengi lifi karl-
mennskan og hinn sanni íþróttaandi.
Framlag mitt th íþróttamála fylgir
með bréfi þessu, kr. 0,10.
ið“ verði hvað dýrast," segir í grein-
inni.
Hrefnan er minnsta tegund reyðarhvalanna. Hún er ein þeirra tegunda sem
mest hafa verið veiddar hér við land á seinni árum.
Lyktlr hvalveiðimálsins
Samkomulagið
sigur eða ósigur?
Ingvar Agnarsson skrifar:
Ekki munu hvalavinir fagna þessum
„sigri“. Ekki er það sigur mannúðar
eða vemdunarsjónarmiða að nú skuh
veiðiskipum aftur att á hvah th að
drepa þá eins og áour.
Segja má með réttu að það hafi ver-
ið sigur íslendinga gagnvart annarri
þjóð þegar viðurkenning náðist um
rétt okkar yfir hafsvæðinu kringum
landið th eigin hagsbóta.
Enn stærri sigur hefði það þó verið
ef við hefðum jafnframt, að eigin frum-
kvæði, tekið upp algjöra hvalfriðunar-
stefnu og fylgt henni eftir í framtíðinni
með áhka skörungsskap og ráðamenn
okkar hafa sýnt í þessari síðustu mihi-
ríkjadehu.
Sú rimma og lyktir hennar sýna aö
viö eigum framúrskarandi mönnum á
að skipa í mhliríkjamálum en
skemmtilegra væri að aðeins væri
barist fyrir verðugum málstað en ekki
vafasömum.
Það eykur ekki áht þjóðarinnar,
hvorki út á við né meðal eigin þegna,
að haida áfram ónauðsynlegum hval-
veiðum.
Tækni og vísindi:
Of seint á dagskrá
Gunnlaugur hringdi:
Sumir sem hafa áhuga á þættinum Tækni og vísindi og vhja ekki missa
af honum þurfa að mæta snemma th vinnu eða í skóla að morgni.
Það er því bón mín og margra annarra sem ég heí' rætt við að RÚV-sjón-
varp reyni að koma þvi þannig fyrir að þessi þáttur verði sýndur fyrr í
dagskrá kvöldsins.
Þessi þáttur hefur verið með betra efni RÚV-sjónvarps aht frá upphafi
þáttanna og því leiðinlegt ef hann missir marga af aðdáendum sínum fyrir
það hve seint hann er á dagskránni.
Kjötsög og kirkja
Fyrir nokkru var sagt frá þvi hér að Guðfinna Guðmundsdóttir, bóndi í
Reykjarfirði á Ströndum, hefði hringt th blaðsins og sagt aö nær væri að
fá kjötsögunarvél í kaupfélagið heldur en nýja kirkju í Trékylhsvík.
Guöfinna hefur beðið blaðið að skýra frá því að þetta sé ekki frá henni
komið.