Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1988, Blaðsíða 10

10
LAUGARDAGUR 23. JANÚAR 1988.
Steinunn Benediktsdóttir í fegurðarsamkeppni giftra kvenna
„Ætli ég fari ekki yfir'þýska og enska stíla á leiðinni," segir Steinunn sem stundar nám í öldungadeildinni í Flensborg. DV-myndir GVA
„Þaö býðst ekki á hverjum degi aö
fara til Ástralíu. Mér fannst hug-
myndin spennandi og sló til,“ segir
Steinunn Benediktsdóttir, húsmóðir
úr Hafnarfirði, sem nú er stödd í
Ástralíu til að taka þátt í fegurðar-
samkeppni giftra kvenna.
Steinunn vinnur annars sem deild-
arstjóri í Sparisjóði Hafnarfjaröar og
á kvöldin stundar hún nám í öld-
ungadeildinni í Flensborg auk þess
að annast heimilið með eiginmanni
ogdóttur.
í hefðbundinni fegurðarsamkeppni
er það skilyrði að þátttakendur séu
ekki giftir og eigi ekki börn. í þessari
er það hins vegar skilyrði að konur n-
ar séu giftar og barnahópurinn má
vera stór. Þaðer einnig regla að
hjónabandið verður að hafa staðið í
eitt ár og fyrirheit þarf að gefa um
að það standi í þaö minnsta ár eftir
að keppni lýkur.
Fer með giftingarvottorðið
„Ég fer með giftingarvottorðið með
mér og 15 ára gamla brúðkaups-
mynd,“ sagði Steinunn í samtali við
DV áður en hún fór út. „Það er aftur
á móti erfiðara að sanna aö hjóna-
bandið standi traustum fótum. Þeir
taka orð hvers og eins þó trúanleg
því það þarf ekki vottorð frá presti
umað allt séílagi."
Ferðin til Ástralíu tekur þijár vik-
ur í allt og á meðan er heimilið í
höndum eiginmanns og dóttur.
Skyldurnar í sparisjóðnum lenda á
herðumsamstarfsmannanna. „Ég
vinn með það góðu fólki að ég óttast
ekkert að koma að deildinni í rúst
þótt ég bregði mér frá,“ segir Stein-
unn.
Námsbækumar úr öldungadeild-
inni fá sumar hverjar að fljóta með
því að ferðinni lokinni taka við próf.
„Ætli ég verði ekki að fara yfir þýska
og enska stíla á ferðalaginu,“ segir
Steinunn. „Héðan fer ég til Lundúna
og síðan áfram eftir stuttan stans í
beint flug til Ástralíu með millilend-
ingum í Bombay og Singapore. Þetta
flug tekur 18 tíma þannig að ég kemst
áreiðanlega yfir nokkra stíla.“
Þetta er í fjórða sinn sem þessi
keppni er haldin og í annað sinn sem
íslensk kona tekur þátt í henni.
Keppnin hefur hingað til verið haldin
á Hawaii og þangað fór Þórunn
Guðjohnsen í fyrra. Það era Banda-
rískir aðilar sem standa fyrir
keppninni og nú ákváðu þeir að færa
hana til Ástralíu vegna 200 ára af-
mælis hvíta mannsins þar í álfu og
á sama tíma er þar efnt til mikillar
sýningar þar sem keppendur koma
framogsýnaföt.
Þorði ekki áður
Steinunn er reyndar ekki óvön
slíkum störfum því hún er í Módel-
samtökunum. Unnur Amgrímsdótt-
ir, stjórnandi þar, er umboðsmaður
keppninnar hér á landi. „Ég kvíði
ekkert fyrir að fara þessa ferð,“ segir
Steinunn. „Þetta er að vísu í fyrsta
sinn sem ég kem til Ástralíu en það
ýtir frekar á eftir mér en hitt.
Ég hef farið sjö ferðir til útlanda
til að sýna en ég hef aldrei tekið þátt
í fegurðarsamkeppni áður. Þegar ég
var yngri hafði ég einfaldlega ekki
hugrekki til þess. Það þarf heilmikið
hugrekki til en ég sjálfsagt einum of
feimin. Ég dáist að mörgum ungum
stúlkum fyrir hvað þær era ákveðn-
ar og öruggar. Sjálfsagt stafar það
aðallega af því að ég þorði ekki sjálf.“
Reglurnar í þessari keppni era í
aðalatriðum eins og í hefðbundinni
fegurðarsamkeppni ef skilyrðiö um
eiginmanninn er frátalið. Keppendur
koma fram í síðkjól, sundbol og þjóð-
búningi og að lokum er dæmt eftir
sömu reglum og almennt gilda. Sig-
urvegarinnn þarf síðan að vinna í
■

Stelnunn kemur „galakjólnum" fyrir í tösku rétt áður en lagt var upp til
Ástralíu.
Keppnin
fer
fram í
Astralíu
um
mánaðamótin
eitt ár fyrir aðilana sem halda keppn-
ina auk þess sem peningaverðlaun
eruíboði.
Reikna bara ekki með sigri
„Nei, ég held ekki,“ svarar Steinn-
unn spurningu um hvort hún sé til
í að taka eitt ár í vinnu í öðrum lönd-
um. „Ég er hér í vinnu alla daga og
skóla á kvöldin og með heimili þann-
ig að ég reikna bara ekki með sigri
þótt ég ætli að gera mitt besta.“
Og hvernig gera menn svo sitt
besta í fegurðarsamkeppni? „Að gera
sitt besta er að vera landi sínu til
sóma,“ svarar Steinunn ákveðin.
„Þetta er landkynning og ég kem
fram sem fulltrúi íslands en ekki
bara fyrir mína hönd.
í svona keppni gerir fólk ekki sitt
besta þegar framkoma þess kemur
óorði á landiö. Það er að standa sig
illa en það er hægt að standa sig vel
ánþessaðsigra.
Hóíí er auðvitað besta dæmið um
góðan árangur. Hún hefur staðið sig
frábærlega enda kemur hún fram
eins og hún er sjálf. Frammistaða
hennar hefur gjörbreytt viðhorfinu
til fegurðarsamkeppni. Hún er ekki
síðri landkynning en Jón Páll og Vig-
dísforseti.“
Undirbúningur Steinunnar fyrir
keppnina hefur aðallega verið fólg-
inn í að viða að sér fatnaði til að
nota við ýmis tækifæri. Mest af þessu
hefur hún fengið að láni. „Það er
greinilegt að íslendingar eru einstak-
lega liðlegt fólk,“ segir Steinunn.
„Það era allir boðnir og búnir að
hjálpa mér. Ég fékk þjóðbúning hjá
Þjóðdansafélaginu, skartgripi frá
Jens Guðjónssyni gullsmið og hef
jafnvel fengið erfðaskartgripi að láni.
Þetta er langur listi ef allt er talið.
Þjóðbúningur á 300 þúsund
Kostnaðurinn af þessari ferð er því
ekki eins mikill og ég hélt í fyrstu.
Þjóðbúningurinn með öllu skarti er
t.d. metinn á hátt í 300 þúsund krón-
ur. Flugleiðir og veitingahúsið
Evrópa styrkja mig til ferðarinnar
þannig að ég þarf ekki að setja mig
á hausirtn við þetta ævintýri.
Ég fer ein en auðvitað heföi verið
gaman efíjölskyldan hefði öll getað
farið með. Við vorum að spá í það
en það eru ýmis ljón í veginum. Dag-
skráin er mjög stíf og ég verð að búa
með öðrum keppendum þannig að
við hefðum á endanum lítið veriö
saman. Það varð því úr að ég færi
ein.“
Keppnin í Ástralíu fer fram þann
3. febrúar í sumri og sól hinum meg-
in á hnettinum þar sem allir standa
vístáhöfði.
-GK