Dagblaðið Vísir - DV - 20.02.1988, Blaðsíða 18

18
LAUGARDAGUR 20. FEBRÚAR 1988.
Dýrið lá fyrir framan dymar og átnestið mitt
- segir Jón Gunnarsson, smiður á Isafirði, sem komist hefiir í klappfæri við bjamdýr
Sgrnjón J. Sigurösson, DV, tsafirði
„Viö vorum íjögur fullorðin, ég,
Helgi Guðmundsson, Ingólfur Egg-
ertsson, sonur hans, Hörður, og
Bogga Vemharðs auk þriggja
krakka, á leið norður í Fljótavík með
jeppavél sem verið hafði í endur-
hæfingu þjá okkur. Þetta var seinni-
partinn í maí áriö 1974,“ sagði
Isfirðingurinn Jón Gunnarsson í
samtali við DV um aðdragandann að
fyrstu kynnum hans af bjamdýri.
„Við fórum í land í norðanveröri
Fljótavik, á stað sem kallaður er
Atlastaðir en þar eigum við sumar-
bústað. Þegar allir vom komnir í
land og við höfðum borið bílvélina
upp að slysavarnaskýli, sem þama
er, urðum við vör við björninn sem
var alveg við hhðina á okkur. Það
má segja að hann hafi verið í klapp-
færi við okkur.“
- Var dýrið alveg meinlaust?
„Ja, við vorum ekkert að athuga
það. Við flúöum öh inn í slysavama-
skýhð og gengum þar um á tánum.
Þar nötmðum við af hræðslu þvi við
héldum aö hann bryti upp hurðina
og æti okkur öh. Það sem gerði okk-
ur líka skelkaða var að Magnús
sonur minn og sonur Helga Guð-
mundssonar vom í sumarbústaðn-
um okkar og vom á leið yfir í skýhð
til að kalla á okkur í matinn. Dreng-
irnir, sem vom tíu ára, höfðu ekki
hugmynd um bjamdýrið. Þeir hefðu
getað gengið beint í flasið á dýrinu
þannig að þetta var mikil spenna hjá
okkur.“
- Hvað tókuð þið til bragðs?
„Við fórum náttúrlega að spekúl-
era í hlutunum, hvað væri nú best
að gera því við vomm með byssuna
inni hjá okkur en skotin fyrir utan
og þar var bjöminn. Það komu ýms-
ar uppástungur um hvernig best
væri að góma björninn, m.a. sú að

Björninn, sem ísfiröingar feildu f Fijótavik vorið 1974, stendur nú keikur í.
safni á Selfossi.
Björninn unninn við slysavarnaskýlið í Fljótavik á Hornströndum. Greinilega sést að rúða er brotin í skýiinu en út
um gluggann var björninn skotinn. Á myndinni eru Ingolfur Eggertsson og Helgi Guðmundsson.
Mynd Jón Gunnarsson

reyna að nota net sem við höfðum
utan um hílvélina, komast með það
upp á þakið og kasta yfir bjöminn.
Við köUuðum líka í Ísafjarðarradíó
en þar fengum við bara skammir.
Okkur var sagt að bannað væri að
nota stöðina nema í neyðartilfeUum
og þetta teldist ekki neyðartilfeUi að
þeirra mati.“
- Var björninn alltaf í færi við ykk-
ur?
„Nei, hann var lengst af fyrir fram-
an dymar hjá okkur að éta nestið
mitt. Endirinn var sá að við kom-'
umst út tU að ná í skotin, brutum
síðan rúðu á skýUnu og skutum
bjöminn. Þannig fór betur en á
horfðist.“
- Var þetta stórt dýr?
„Hann var tveir og hálfur metri á
lengd og um 150 kUó á þyngd. Senni-
lega hefur hann verið tveggja ára.“
- Hvað varð um bjöminn?
„Hann fór á íslenska dýrasafniö í
Reykjavík þar sem hann var stoppaö-
ur upp og núna er hann á safni á
Selfossi.
Það var ekki mikið fjallað um þessa
lífsreynslu okkar á þessum tíma. Þó
man ég eftir því að einhver, jólakálf-
ur“ úr Háskólanum skrifaði grein og
skammaði okkur fyrir að hafa skotið
greyið. Þessum manni var aldrei
svarað því ég held að það sé enginn
svo vitlaus að klappa bjarndýri til
að vita hvort það bíti. Ég hafði heyrt
að bjamdýr gætu brotið niður hús
og étið menn þannig að það var ekk-
ert sérlega geðslegt að vera norður í
Fljótavík með bjamdýr fyrir framan
dymar og bömin sín í nálægð við
það,“ sagði Jón Gunnarsson.
Bjöminn erhýstur á Selfossi
Bjamdýrið, sem Jón Gunnarsson
segir frá í viðtahnu, er nú á Byggöa-
Usta- og dýrasafni Ámesinga á Sel-
fossi. Kristján Jósepsson hjá íslenska
dýrasafninu fékk bjöminn og lét Jón
M. Guðmundsson stoppa hann upp.
Björninn var tíl sýnis í Breiöfirð-
ingabúð meðan safn Kristjáns var
þar en árið 1978 keyptu Árnesingar
safnið og yar það þá flutt austm1.
Bjöminn á Selfossi er einn þriggja
ísbjama sem nú em til uppstoppaðir
. hér á landi og senn bætist bjöminn,
sem feUdur var í Haganesvík á dög-
unum, við í safnið. Honum er
ætlaður staður í VarmahUö í Skaga-
firði.
Bjamdýr er á Húsavík en það var
skotið í Grímsey árið 1969. Ólafs-
firðingar gæta enuiig bjamar sem
skotinn var á Grímseyjarsundi sama
ár. Þeir bimir féUu báðir án þess að
bráð hætta stafaði af þeim. Öðru
máU gegnir um bjöminn sem ísfirð-
ingarnir skutu í Fjótavíkinni vorið
1974. Þar vom menn í lífshættu.
-GK
Á siðustu örfáum árum hef-
ur notkun flotgalla aukist
svo um munar um borð i
íslenskum skipum. Segja
má að um svipaða byltingu
sé að ræða og þegar
gúmmíbjörgunarbátarnir
komu til sögunnar. Tveir
blaðamenn frá DVfengu
leiðsögn í meðferð gall-
anna um borð í Sæbjörgu,
skipi Slysavarnafélagsins.
Farið var í sjóinn og land-
krabbar leiddir í sannleik-
ann um notagildi þessara
undraklæða. Flotgallar í
Lífsstíl á mánudag í máli
og myndum.
ísskápar eyða nú um
27% minni orku en
þeir gerðu fyrir 20
árum. Þetta stafar
m.a. af þvi áð gerðar
hafa verið verulegar
endurbætur á þess-
um heimilistækjum.
Þá eru ýmis orku-
sparandi atriði sem
fólk skyldi hafa i
huga þegar það fest-
ir kaup á ísskáp. Til
dæmisskiptir máli
hvarfrystihólfið eri
honum. Meira um
þetta í Lífsstil á
mánudag.