Dagblaðið Vísir - DV - 30.05.1988, Side 20
20
MÁNUDAGUR 30. MAÍ 1988.
Spumingin
Hverjir verða
íslandsmeistarar í
knattspyrnu karla?
Mímir Völundarson: KR. hefuröu séö
leikina sem þeir spila, áfram KR.
örn Fr. Clausen: Fram.
Ásta Margrét Kristjánsdóttir: Fram-
arar, þeir hafa staöiö sig vel í ár.
Hildur Ýr Arnarsdóttir: Fram, þeim
var spáö sigri og þeir standa viö það.
Helgi Sigurðsson: Valur að sjálf-
sögöu.
Ragnheiður Ármannsdóttir: Víking-
ur, þaö er mitt hverfi og mitt lið.
Lesendur
Hvað verður um Isal?
Sæmundur hringdi:
Nú, þegar samningar eru í höfn
hjá flestum starfsstéttum í landinu,
annaö hvort meö samningum sem
geröir hafa veriö milli launþega og
vinnuveitenda eða með bráða-
birgðalögum þeim sem ríkisstjórn-
in setti af illri nauðsyn, þá eru
starfsmenn ísals enn aö funda um
kaup og kjör.
Þaö hefur veriö haft á orði aö
þessi rekstur ísals sé oröinn svo
erfiður, vegna sífelldra launadeilna
og verkfallshótana, að eigendur
muni aö lokum taka það til bragðs
að hætta rekstri hér á landi, loka
álverinu. Ef svo fer, sem ekkert er
óliklegt, þá mun margur missa
spón úr aski sínum, bæði einstakl-
ingar og þá ekki síst Hafnarfjörður
sem bæjarfélag.
Nú er þaö vitaö að starfsmenn í
ísal hafa haft afar góð laun miðað
viö aðra sem stunda störf í iðnaði
og aðbúnaður er allur til fyrir-
myndar hjá þessu fyrirtæki. Það
skal viðurkennt að sum vinna
þarna er ólík því sem gerist annars
staðar, en það eru nú ekki alls stað-
ar bónuð gólfm í fyrirtækjum hér,
alla vega ekki í fiskvinnslustöðv-
unum sumum. En þegar á heildina
er litið, hefur starfsfólk hjá ísal
haft mun meira en meðallaun og
það væri mikill skaði, ef fyrirtæk-
inu yrði lokað vegna deilna sem
fyrst og fremst starfsmenn hafa
skapað og haldið til streitu.
En hvemig er það annars; er ekki
ísal á íslandi og verða ekki starfs-
menn þess að hlíta íslenskum lög-
um eins og aðrir? Ég hélt að bráða-
birgöalög ríkisstjórnarinnar giltu
um álveriö eins og önnur fyrirtæki
í landinu og því ættu deilur um
laun og kjör aö vera úr sögunni þar
eins og annars staðar. Ég verð að
segja að mér finnst starfsmen
þarna syðra láta nota sig til að
grafa undan afkomumöguleikum
sínum og starfsemi þessa fyrirtæk-
is, sem héfur verið lyftistöng fyrir
stóran hóp manna og heilt bæjarfé-
lag.
Álverið í Straumsvík. - Eru starfsmenn að grafa undan afkomumöguleikum sínum og starfsemi fyrirtækisins?
Dýr Þykkvabæjar-
bjúgu - Dýr síld
Skortur á jarðvegsdúk
Slæleg þjónusta
Neytandi skrifar:
Eg keypti á tímabili ágætis bjúgu
frá F.F. í Þykkvabæ. Voru þetta
stór hringlaga bjúgu og gæðavara.
Yfirleitt kostuðu þau um 250-300
kr. eftir stærð og þyngd, og maöur
sá að fólk keypti þessa gæöavöru.
En eftir aö hinn illræmdi matar-
skattur komst á, þá hækkuðu þessi
bjúgu upp ur öllu valdi og kosta
nú um 450-500 kr. stykkið.
Nú er ég hættur aö kaupa þessa
ágætu vöru. Ég verö líka var viö,
aö álegg úr Þykkvabæ er dýrara
en annað álegg, og finnst mér sem
Hjörtur Jónsson hringdi:
„Hafa menn fundiö lykil að Múlan-
um?“ er forsíðurfrétt Tímans í dag.
Þar er skýrt frá því, og raunar í öllum
íjölmiðlum, aö verktakafyrirtækiö
Krafttak, sem er í samvinnu við ann-
að fyrirtæki, hafi gert tilboö í undir-
göng í Ólafsfjarðarmúla fyrir 522
milljónir króna. Þetta er engin smá-
upphæð, þótt eflaust sé þetta ekki
stór upphæö miðaö við verkefni það
sem fást á við.
Það er hins vegar spurning um,
hvort þetta er verkefni sem brýnt er
að fást viö á þeim krepputímum sem
við erum aö ganga inn í á íslandi.
Ég hefði haldið, að þama væri nú
ekki svo mikil umferð að það rétt-
þiö í Þykkvabæ séuö á rangri leið,
hvaö þetta varðar, því miður.
Síld í dósum er gæöavara og mar-
ineruð síld lúxusvara. Verðið hefur
verið þolanlegt, miðað við annað
okur. En mér brá um daginn er ég
keypti marineraða síld, þegar inni-
haldið hafði minnkaö.
Ég hélt að þetta gætu verið mis-
tök og keypti aftur marineraða síld
viku seinna, en þaö var greinilegt
að minna var í dósunum. - Eg
harma ef framleiðendur ætla að
fara þessa leið. Vonandi voru þetta
mistök.
lætti framkvæmd upp á hálfan millj-
arð króna, meðan skórinn kreppir
viða annars staðar í vegagerð og
umferðarmálum.
Hvort væri nú brýnna að nota
þessa fjármuni í að létta á umferð-
inni hér á höfuðborgarsvæðinu, t.d.
með undirgöngum eöa þá brúm yfir
einhver hinna mörgu gatnamóta við
Miklubrautina - eða jafnvel til að
gera undirgöng undir Öskjuhlíðina
til suðurs og austurs? Fróðlegt væri
að heyra frá fólki um þessi mál og
kannski að fá kostnaðartölur um
hvort sú upphæð, sem kostar að gera
undirgöng undir Ólafsíjarðarmúla,
nægði ekki til þessara framkvæmda
sem ég tek dæmi af hér.
Reynir Sigurðsson hringdi:
Nú er kominn sá tími er fólk fer
aö dytta að görðum og vinna aðra
jarðvegsvinnu. Ég ætlaði að grípa til
hlutar sem ég hef stundum notað
með góöum árangri til að losna við
arfa. Þetta er svokallaður jarövegs-
dúkur sem maður ýmist leggur ofan
á moldina og síöan þá grús eða annað
efni þar ofan á eða maður setur dúk-
inn undir moldina.
Það þarf ekki að orðlengja það að
ég fór bara í Sölufélag garðyrkju-
manna við Reykjanesbraut og ætlaði
aö kaupa dúkinn. Þetta var rétt fyrir
hvítasunnuhelgina. Mér hatði fyrst
verið svaraö í síma hjá versluninni
og sagt að dúkurinn væri til. Þegar
ég kom var mér svo sagt að hann
væri ekki til. Ég gæti reynt að spyrj-
ast fyrir um hann hjá heildverslun-
inni sem seldi hann en hún héti
Börkur. Þetta var þegar til kom al-
rangt. Börkur flytur ekki inn jarð-
vegsdúk, heldur Orka hf.
Eg hringi þangað og spyr hvort
þeir eigi jarðvegsdúk og hvort þeir
selji hann til Sölufélags garðyrkju-
manna. Jú, þeir fluttu inn dúkinn en
ekki var hann kominn til þeirra í
Sölufélaginu og þangað kæmi ekki
lengur dúkur í metravís, heldur eitt-
hvað sem kallað er „neytendapakkn-
ingar“ og er að mig minnir annað-
hvort 14 eða 18 fermetrar í pakka!
Þetta finnst mér vera dæmi um
slælega þjónustu, fyrst og fremst hjá
Sölufélagi garðyrkjumanna, sem
ætti að hafa svona vöru á lager - og
í metravís, allt frá því að sá tími kem-
ur að fólk fer að Vinna í görðum sín-
um. - Hins vegar segja þeir hjá Orku
að þeir eigi jarövegsdúk í metravís
og hann sé til sölu í verslun þeirra.
Mörgum finnst heppilegra aö kaupa
svona dúk í metratali, sérstaklega ef
maður þarf ekki nema til heimilis-
nota, kannski fyrir minniháttar
verk.
Þetta er lítið dæmi um óhagræöi í
verslun og viðskiptum og hvernig
viðtekin og hefðbundin vörutegund
tekur allt í einu á sig breytta mynd
(úr metrasölu yfir í staðlaða stærð í
neytendapakkningu) flestum við-
skiptavinum til óhagræðis en senni-
lega söluaðilum og verslunarfólki til
hagræðis.
í fallegum görðum eins og þessum
getur verið hagkvæmt að nota jarð-
vegsdúk til að losna við arfa. Og
gott er að geta keypt dúkinn í metra-
tali.
Hringið í síma
miUi kl. 13 og 15,
eða skrifið.
Undirgöng undir Öskjuhlíðina? - „Hvað skyldu þau kosta?“ er spurt hér.
Undirgöng í Múlanum eða Miklubraut:
Hvor eru mikilvægari?