Dagblaðið Vísir - DV - 17.02.1989, Qupperneq 10

10
FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1989.
Útlönd
Stjómendur stórfyrirtækja í Bandaríkjunum:
Allt sem þarf til aö komast á topp-
inn í stórfyrirtækjum í Bandaríkjun-
um er ævilangt strit, viiji til að fórna
fjölskyldulífi fyrir starfiö og margra
ára áætlanagerð, segir einn af þekkt-
ustu „hausaveiðurum" Bandaríkj-
anna, Lester Korn. Hausaveiðarar
eru þeir nefndir sem hafa það að at-
vinnu að krækja í starfsmenn fyrir-
tækja og fá þá til að starfa fyrir önn-
ur fyrirtæki.
Stjórnmálaskoðanir og upp-
runi skipta máli
Það hjálpar einnig að vera hvítur,
karlmaður, mótmælendatrúar, repú-
blikani og að hafa meistaragráðu í
viðskiptafræði, MBA, með reynslu í
markaðsfræðum.
Korn, sem er forstjóri stærstu
ráðningarskrifstofu veraldar fyrir
fólk í viðskiptalífinu, Kom/Ferry Int-
ernational, hefur skrifað bók, „The
Success Profile", sem á íslensku gæti
þýtt „Uppskrift að velgengni". Bókin
er eins konar kennslubók í því að
komast á toppinn.
Markaðsdeildin hjálpar
Korn byggir á rannsókn fyrirtækis
síns á þrettán hundmð stjórnendum
í stórfyrirtækjum og mjög nákvæmri
könnun á tuttugu og fjórum stjórn-
endum sem hann vann náið með er
hann vann að lýsingu sinni á mönn-
um sem hafa komist mjög langt.
Myndin, sem hann dregur upp af
stórfyrirtækjum í Bandaríkjunum,
sýnir að þar eru sterkastir menn,
sem rétt eru komnir á sextugsaldur,
með reynslu úr markaðsdeildum.
Þetta er þó að breytast hægt og ró-
lega og konur og karlar með annan
bakgrunn em að kveða sér hljóðs,
sérstaklega fólk með alþjóðlega
reynslu.
I rannsókninni kom í ljós að meðal-
stjómandinn er fimmtíu og eins árs
að aldri. Árslaun hans eru um tólf
milljónir íslenskra króna. Líf hans
snýst um starfið.
Þrotlaus vinna
Hann hefur skipulagt leið sína á
toppinn. Eftir að hann lauk MBA
gráðunni sinni vann hann langan
vinnutíma í vanþakklátu starfi en
var kominn með fimm milljón króna
árslaun við þrjátíu og fimm ára ald-
ur. Skiigreining hans á velgengni er
„vinnugleði“ og hann þakkar þrot-
lausri vinnu velgengni sína.
Langur vinnutími er lykilatriði. í
rannsókninni kom í ljós að stjóm-
endur stórfyrirtækja í Bandaríkjun-
um verja fimmtíu og sex klukku-
stundum á viku á skrifstofunni og
fjörutíu og níu dögum á ári í ferðalög
fyrir fyrirtækið. „Ef þú helgar þig
ekki starfmu þá gætir þú komist í
þriggja og hálfrar til fimm milljón
króna árslaun en þú kemst aldrei á
toppinn," segir Kom.
Bæði hjónin vinna úti
Þótt vaxandi fjöldi af fjölskyldum,
þar sem bæði hjón hyggja á starfs-
frama, sé nú að komast í topphópinn
og að þriðjungur toppstjómenda í
fyrirtækjum sé giftur konum sem
vinna úti er ekkert sem bendir til
þess að stjómendur, sem njóta vel-
gengni, taki fjölskylduna fram yfir
starfið.
„Fjöldi vinnustunda, sem fólk
vinnur til að ná árangri, mun ekki
minnka,“ segir Kom. „Fjölskyldur,
þar sem bæði hjón hyggja á starfs-
frama, verða aðeins að vanda sig
betur við að skipuleggja tíma sinn
og ákveða hver á að gera hvaö hve-
nær.“
að þvælast fyrir.
Korn segist ekki vera sammála
þessari skoðun og segir að hún sé
öfgakennd. „Málið er að ef þú hefur
ekki stuðning fjölskyldu þinnar þá
munt þú einfaldlega ekki ná ár-
angri,“ segir hann.
Þarf að finna réttu leiðina
Kom segir að besta leiðin til frama
í fyrirtækjum sé í gegnum almenn
stjórnunarstörf á þvi sviði fyrirtæk-
isins sem skilar mestum peningum,
sem er venjulega markaðsdeildin eða
söludeildin eða þá deild sem hefur
mesta vaxtarmöguleika. Vísbending-
ar um það hvaða deildir eru vænleg-
ar til árangurs er hægt að finna með
því að taka eftir því hverjar fá hæstu
fjárhagsáætlanirnar og eru oftast
ræddar á fundum forstjóranna.
Þegar menn eru búnir að finna
hröðustu leiðina veltur velgengnin á
því hvernig menn nýta hæfileika
sína og einnig skiptir miklu máli að
stunda mikil og góð „persónuleg al-
mannatengsl".
„Besta leiðin til að komast að því
hvort aðferðin, sem notuð er, virkar
er að spyrja „Hvernig gengur mér?“
á árlegum fundi þar sem störf manns
eru metin," segir Korn.
„Árlegi matsfundurinn er senni-
lega afkastaminnsta klukkustund
sem stjórnendur og starfsfólk eyða
saman,“ segir Korn. „Stjórnendur
vilja ekki segja starfsfólki slæmu
fréttirnar og starfsfólkið vill ekki
heyra hvernig það hefur raunveru-
lega staðið sig. Starfsfólk á öllum
þrepum metorðastigans ætti hins
vegar aö vilja vita um það hvernig
það hefur staðið sig.“
Sjálfsgagnrýnin hörðust
Stjórnendur, sem njóta velgengni,
eru mun harðari í gagnrýninni á
sjálfa sig en yfirmenn þeirra og þeir
meta störf sín sjálfir mun harkalegar
en yfirmenn þeirra, segir Korn.
Þeir sem sitja og bíða eftir að fá
„símtahð stóra“ frá fyrirtæki sem
leitar að starfsfólki fyrir annað fyrir-
tæki munu væntanlega verða fyrir
vonbrigðum. Það símtal kemur aldr-
ei. Korn segir að starfsmenn ráðn-
ingarfyrirtækja noti óbeinni leiðir til
að nálgast menn þegar þeir eru að
reyna að fá þá í eitthvert starf.
Óbeinar leiðir hausaveiðara
„Hann mun segja: „Ég heiti þetta
og vinn fyrir ákveðið ráðningarfyrir-
tæki. Veist þú um einhvern sem
kynni að hafa áhuga á starfi sem er
svona?“ Þegar upp er staðið hefur
hann lýst þér,“ segir Korn.
Ef menn svara, „Þetta hljómar
mjög svipað og jnitt starf," er best
að setja sig í stellingar, að sögn
Korns. Hausaveiðarinn hefur þegar
rennt út færinu sínu. „Hausaveiðar-
inn hefur raunverulega áhuga á þér.
Hann hefur gert heimaverkefnið sitt
og veit allt sem hægt er að vita um
þig.“
Betra að vera hjá sama fyrir-
tæki
Korn bendir hins vegar mönnum,
sem vilja komast langt í starfi, á að
vera áfram hjá fyrirtækjum sínum
og reyna að finna ný verkefni innan
þeirra.
„Flakk milli starfa skaðar,“ segir
Korn. „Það kann að hljóma furðulega
þegar forstjóri stærsta hausaveið-
arafyrirtælds heims segir þetta, en
ég vil að fólk skilji aö bestu færin á
starfsframa eru venjulega innan þess
fyrirtækis sem það starfar hjá.“
Reuter
Kom segir að samkvæmt könnun-
inni séu 94 prósent karla í háum stöð-
um hjá fyrirtækjum giftir en aðeins
46 prósent kvenna úr hópi þrjú-
hundruð stjórnenda.
Erfiðustu fórnirnar vegna fjöl-
skyldunnar
Karlmenn í toppstöðum þurfa að
horfast í augu við erfið vandamál
þegar vinnan og fjölskyldan takast á
um þá. „Erfiðustu fómimar, sem
toppstjómendur þurfa að færa, em á
sviði fiölskyldulífsins,“ segir Kom.
Fjölskyldur stjómenda þurfa líka
að færa fómir. Kom nefnir sem
dæmi ungan son Daryl Hartley-
Leonards, forstjóra Hyatt hótelkeðj-
unnar, sem fer á fætur klukkan 5.45
á hveijum morgni til að geta varið
fimmtán til tuttugu mínútum með
foður sínum.
Kom vitnar einnig í bók sinni í
Wallace Rasmussen, fyrrnm for-
stjóra Beatrice Foods, sem svaraði
því til, þegar hann var spurður um
það hvernig ætti að bregðast við fiöl-
skyldu sem ekki þyldi sjö daga
vinnuviku forsjórans, að það ætti að
losa sig við fiölskylduna ef hún væri
Til að klifra upp metorðastigann í stórfyrirtækjum í Bandaríkjunum þurfa menn að vera tilbúnir til að fórna öllu
fyrir starfsframann. Myndin er af höfuðstöðvum General Motors í New York. Sem dæmi um þau völd og áhrif,
sem stjórnendur þess fyrirtækis hafa, má nefna að velta fyrirtækisins er margföld á við fjárlög íslenska ríkisins.
Laun æðstu manna eru líka margföld á við ráðherralaun á íslandi en á móti kemur að hjá General Motors eru
gerðar kröfur til æðstu manna.
Þrotlaus vinna og öllu
fórnað fyrir starfsframann
- borgar sig að vera hvítur, karlkyns, repúblikani