Dagblaðið Vísir - DV - 17.02.1989, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1989.
Spumingin
Ætlar þú að færa
einhverjum kaffi í
rúmið á konudaginn?
Stefán Jónsson, múrari á eftirlaun-
um: Nei, ég er aö hugsa um að sofa
fram eftir sjálfur í rólegheitunum.
Snorri Þorkelsson nemi: Það getur
verið að ég stjani eitthvað við ömmu
ef ég verð kominn nógu snemma á
fætur.
Þorvaldur Guðjónsson nemi: Nei,
það verður hvorki af því né blóma-
kaupum þetta árið.
Jón Erlingsson nemi: Nei, ég hef eng-
an til þess að stjana við á konudag-
inn.
Jóhannes Sigfússon framkvæmda-
stjóri: Nei, ég held ekki en það getur
verið að ég splæsi í blómvönd.
Halldór Guðmundsson verkamaður:
Nei, ég verð að vinna svo það verður
ekkert af því, ég veit ekki með blóm-
in.
Lesendur
Varaflugvöllur verði
kosningamál
G.R. skrifar:
Eftir viðtal viö utanríkisráð-
herra, Jón Baldvin Hannibalsson,
í fréttum Stöðvar 2 sl. þriöjudags-
kvöld verð ég að viðurkenna þótt
ég sé ekki fylgjandi hans flokki
stjómmálalega séð, að ráðherrann
er einn allra hæfasti stjómmála-
maður okkar. Hann er bráöskarp-
ur og skemmtilegur talsmaður
sinna skoðana og virðist auk þess
hafa mikla hæfileika til aö kynna
áhugamál sín og afla þeim fylgis
með góðum rökstuðningi.
Málflutningur hans í sambandi
við byggingu varaflugvallar hér á
landi er einkar sannfærandi og um
leið heilbrigður en síðast en ekki
síst er málstaður hans meira en
nauðsynlegur okkur sem einangr-
aðri eyþjóð sem enga burði hefur
til að byggja flugvöll af þeirri
stærðargráðu og raeð þeim tækni-
búnaði sem kraflst er á alþjóðleg-
um varaflugvelli.
Ég er þeirrar skoðunar að vara-
flugvöllurinn væntanlegi eigi
hreinlega að vera kosningamál svo
mikilvægt sem það mál er raeð at-
vinnuieysi í sjónmáli og hvers kon-
ar kreppueinkennum sem farin eru
að segja tii sín alióþyrmilega. Þing-
menn Sjálfstæðisflokksins hafa
ekki látið mikið á sér bera í því
hagsmunamáli sem bygging vara-
flugvallar er fyrir alla þjóðina.
Þetta mál virðist brenna á utanríkis-
Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra. - Krefst hann þjódaratkvæöisgreiðslu um stórmálin tvö: varaflug-
völl og fríverslunarsamningi?
ráðherra einum a.m.k. fram til
þessa. Ég er þess fifllviss að hann á
eftir að vinna sigur í málinu sem
margir munu verða tilbúnir að eigna
sér með honum ef að líkum lætur.
Annað mál sem utanríkisráð-
herra lætur til sín taka þessa dag-
ana er frumathugun á friverslun-
arsamningi við Bandaríkin. Það
mál er mikilvægara en marga
grunar í dag, því í ljós á eftir að
koma, að viö eigum enga mögu-
leika á aðild að Evrópubandalaginu
úr því sem komið er. - Mér finnst
eðlilegt að utanríkisráðherra kreíj-
ist að um þessi mál verði viöhöfð
þjóöaratkvæðagreiðsla ef ekki
verður gengið til kosninga því fyrr.
Ríkisútvarpið sem öryggistæki?
Sjónvarpið kom
að engum notum
Björn Jónsson skrifar:
Það kom greinilega fram í þeirri
miklu rafmagnsbilun, sem varð hér
á landi sl. sunnudagskvöld, hver af
ljósvakamiölunum er raunverulegt
öryggistæki og hver ekki. - Ríkisút-
varpiö hljóðvarp stóö sig með mikilli
prýði og sendingar náðust hvarvetna
og á báðum rásum, a.m.k. hér á höf-
uðborgarsvæðinu. - Sjónvarpið hins
vegar var einskis nýtt eins og eðlilegt
má teljast og er því ekkert öryggis-
tæki, gagnstætt því sem stundum er
látið hggja að.
Því er nefnilega flaggað í tíma og
ótíma, þegar verið er að ræða hækk-
un afnotagjalda RÚV, að Ríkisút-
varpið eins og það er kallað (og án
þess að skilgreina það nánar) gegni
hlutverki öryggistækis við ýmsar
aðstæður, væntanlega eins og þær
sem sköpuðust sl. sunnudagskvöld.
En málið er einfalt. Ríkisútvarpið
hljóðvarp er öryggistæki, sjónvarpið
ekki. Það gat ekki farið í gang vegna
rafmagnsleysis, og þótt það hefði far-
ið í gang þá gátu engir séð það sökum
rafmagnsleysis. Sjónvarpstækin
ganga nefnilega ekki fyrir batteríum
eins og mörg hljóðvörpin eða bílavið-
tækin. Það eru því engin not af sjón-
varpi á neyðarstundu.
Þetta skulu menn athuga einmitt
núna þegar verið er að hækka af-
notagjöjd Ríkisútvarps, hljóðvarps
og sjónvarps, m.a. á þeirri forsendu
að þessi apparöt séu öryggistæki. Það
er því enn óumdeilanlega krafa fólks
að afnotagjald fyrir hljóðvarp og
sjónvarp verði aðskilið og fólki ekki
gert að skyldu að greiða fyrir afnot
af sjónvarpi RÚV nema þáð óski eft-
ir. Hljóðvarpið munu flestir vilja
hafa - en alls ekki sjónvarpið.
„Sjónvarpið getur ekki gegnt hlutverki öryggistækis", segir hér m.a. - Af-
notgagjöld hljóðvarps og sjónvarps verði aðskilin.
Varaflugvöll,
tafariaust
Flugáhugamaður skrifar:
Nýr utanríkisráðherra Banda-
ríkjanna, James Baker, sem kom
viö hér á landi fyrir skömmu, lagði
á það ríka áherslu að varaflugvöll-
ur yrði byggður hér á íslandi. Sá
völlur yröi okkur að kostnaðar-
lausu eins og þeir flugvellir sem
fyrir eru, Reykjavíkurflugvöllur og
Keflavíkurflugvöllur.
Þegar hið gífurlega flugöryggi
fyrir allt millilandaflug er haft í
huga, ekki síst með tilliti til þess
að nú er tilhneigingin sú aö flestar
farþegaflugvélar verða tveggja
hreyfla, þá jafngildir andstaða við
fyrirhugaðan varaflugvöll and-
stöðu við flugöryggi á þessum slóö-
um. Ég vil kalla þá menn óábyrga
sem mynda þannig andstöðu.
Ég skora á forsætisráðherra að
feta í fótspor Margrétar Thatcher
sem losar sig umsvifalaust við ráð-
herra sem ekki hlýða forsætisráð-
herra sínum. Ég veit að utanríkis-
ráðherra er hlynntur varaflugvelli
og ég tel að forsætisráðherra sé það
líka. - Þessvegna á hiklaust að
víkja samgönguráðherra úr ríkis-
stjórn standi hann á móti öryggi í
ílugmálum enda óhæfur í embætti
samgönguráðherra.
Helgidagalækn-
ar og hreinlæti
Ragnheiður Guðmundsdóttir
hringdi:
Við þurftum að kalla til helgi-
dagalækni fyrir stuttu til að skoða
ungt barn í heimahúsi. Læknirinn
birtist fljótt, ungur og geöþekkur
maður. Hann kom rakleiðis inn í
stofu í úlpu sinni og á kuldaskóm
og gekk beint til verks í þeirra orða
fyllstu merkingu.
Ég hélt að læknar þyrftu t.d. að
þvo sér um hendur áður en þeir
tækju til við að skoða næsta sjúkl-
ing. Maður veit ekkert hvaðan
læknar eru að koma, sem er nú
oftast frá öðrum sjúkhngi, svo að
maður gæti búist við að það fyrsta
sem læknir gerði væri að þvo sér
um hendur áöur en tekið er til við
skoðun.
Eru ekki læknar einmitt sú stétt
manna sem ávallt brýnir hreinlæti
fyrir fólki? Það er þess vegna sem
ég er dálítið undrandi á þeir skuh
ekki viðhafa sömu aðgát í heima-
húsum og t.d. á læknastofu þegar
um heimsóknir th sjúklinga er að
ræða. Mér finnst að þeir læknar,
sem eru á vakt á helgidögum og á
næturnar, ættu að athuga sinn
gang í þessu máli og hreinlæti kost-
ar sjaldan mikla fjármuni en getur
skipt sköpum í umgengni við fólk
almennt og ekki síður sjúkhnga.