Dagblaðið Vísir - DV - 01.12.1989, Blaðsíða 12

12
Spumingin
FÖSTUDAGUR 1. DESEMBER 1989.
Bakarðu fyrir jólin?
Guðbjörg Guðjónsdóttir: Já, ég baka
smákökur en það er misjafnt hversu
margar tegundir ég baka.
Guðný Tómasdóttir: Já, ég baka um
fimm tegundir af smákökum.
Eggert Teitsson: Nei, ekki ég, en
mamma bakar smákökur og tertur.
Gestur Helgason: Nei, en móðir mín
bakar smákökur.
Freyja Ólafsdóttir: Já, ég geri það.
Ég baka smákökur og dálítiö af kök-
um.
Ingveldur Jónsdóttir: Ekkert endi-
lega - jú, ég baka fyrir manninn minn
súkkulaðihnetusmákökur.
Lesendur
Stefáni meinaö að spyija:
Erþetta
lýðræði?
, Kjósandi hringdi:
Það voru áreiðanlega fleiri en ég
undrandi á því hvers vegna Alþingi
með forseta þess, Guðrúnu Helga-
dóttur, í broddi fylkingar neitaði
Stefáni Valgeirssyni að bera fram
fyrirspurn til ráðherra (nema að
undangenginni atkvæðagreiðslu) um
mál sem hefur verið á döfinni og eitt
aðalumræðuefnið í rúmlega eitt ár -
hvers vegna ekki eigi aö fjalla um
fleiri aðila í vínmálinu svokallaða en
fyrrverandi forseta Hæstaréttar.
Ef það hefði orðið ofan á, aö Stefán
Vaigeirsson hefði ekki fengið að bera
fram fyrirspurn sína til ráðherra,
hefði á grófan hátt veriö brotið gegn
lýðræðislegum reglum í sölum Ai-
þingis þar sem þær ættu, umfram
aöra staöi, að vera í hávegum hafðar.
Landsmenn trúðu því varla sem
sagt var í fréttum sjónvarps um mál-
ið, að þingmenn titruöu af ótta við
að Stefán bæri upp óþægilegar
spumingar sem yrði þá að svara á
Alþingi frammi fyrir alþjóð. - Nú er
hins vegar komið í ljós, eftir at-
kvæðagreiðslu um málið á Alþingi,
hverjir þeir 8 þingmenn eru sem enn
vilja meina Stefáni að bera fram rétt-
mæta fyrirspurn - auk þeirra 16 sem
íjarstaddir voru (væntalnlega allir að
sinna mikilvægum verkefnum!).
Að málið fyrir Hæstarétti sé á við-
kvæmu stigi var fyrirsláttur einn þar
sem mál fyrrv. hæstaréttardómara
er ekki til umræðu þar heldur bíöur
dóms og allar upplýsingar, sem
leiddu af fyrirspum Stefáns, gætu
hugsanlega leitt til þess eða auðveld-
að dómuram að taka máhð nýjum
og óvæntum tökum. Krafa almenn-
ings er að aidrei verði lýðræðið svo
fótum troðið hér á íslandi, og það í
sölum Alþingis, að kjömum fulltrú-
um þjóðarinnar sé meinað að bera
þar fram fyrirspurn. Annað er
andsnúið lýðræðinu sem við höfum
kosið okkur.
„Affarasælast að breyta oft um röð frambjóðenda eða skipta alveg út fulltrú-
um,“ segir m.a. i bréfinu. - Frá fundi borgarstjórnar Reykjavikur.
Prófkjör til sveitarstjóma nálgast:
Endurnýjun
nauðsynleg
Karl skrifar:
Nú fara í hönd prófkjör vegna
sveitarstjómarkosninganna næsta
sumar. - Sjálfstæðisflokkurinn hefur
riðið á vaðið eins og oftast áður. í
Kópavogi hefur farið fram forkönn-
un á vah fuhtrúa til prófkjörs. Þar
var um talsverðar breytingar að
ræða og menn færðust milli sæta. í
Hafnarfirði fer fram prófkjör helgina
2. og 3. desember og era þar tæplega
130 manns í framboði. Ekkert er hk-
1 legra en þar verði einnig um óvænt
úrsht að ræða.
Hér í Reykjavík er ekki enn búið
aö ákveða prófkjör eða hvaða daga
það fer fram en þess er áreiðanlega
ekki langt að bíða að það verði ákveð-
|ið. Próflqör innan Sjálfstæðisflokks-
lins er orðið að fostum hð í stjóm-
' málalifi þess flokks og ber að meta
það aö verðleikum. Það væri mikh
afturfór ef það yröi lagt á hihuna.
En eins og sýndi sig í forkönnun
fyrir prófkjör Sjálfstæðisflokksins í
Kópavogi þá hallast fólk á þessum
tímum mjög að breytingum og til-
færslu á listum. Fólld í dag finnst að
hðinn sé sú tíð að sömu menn siiji
' ávallt í sínum sætum, kjörtímabil
eftir kjörtímabil, og endumýjun sé
jafnvel ekki til umræðu. Þetta er
áreiðanlega rétt afstaða hjá fólki og
mjög til bóta fyrir stjómmálalífið
innan flokkanna.
Þetta á að sjálfsögðu ekki eingöngu
við um Sjálfstæðisflokkinn heldur
öh þau póhtísku öfl sem taka þátt í
baráttunni um yfirráð og forræði í
sveitarfélögunum. Fólk verður hka
leitt á sömu fuhtrúunum í sömu sæt-
unum og veit sem er að shkt getur -
eins og dæmin sanna - leitt th ráörík-
is og frumhlaupa sem ógjaman eiga
sér stað fyrr en síðar á valdaferlin-
um.
Það er ýmislegt fleira sem styður
þá kenningú að affarasælast sé að
breyta oft um röð frambjóðenda og
þó frekar að skipta alveg út fúhtrú-
um. Eitt er t.d. orðið ansi hvimleitt
í þessu þjóðfélagi og þaö era tengsl
manna innbyrðis í póhtískum stöð-
um eða vah þeirra á framboðshsta.
Þetta er nú orðið mjög áberandi á
Alþingi, þar sem dæmi era um þing-
menn í 2. og jafnvel 3. ætthö. - Þetta
er ekki th fagnaðar og á ekki upp á
pahborðið hjá almenningi. Vonandi
heldur þetta fyrirbæri ekki innreið
sína í sveitarstjómir líka.
Stefán Valgeirsson alþm. - „Gróflega brotið gegn lýðræðislegum reglum
hefði fyrirspurn hans ekki verið leyfð á Alþingi," segir hér m.a.
Kvikmyndahátíöin 1 Pans:
Leiðinleg
Kvikmyndaunnandi skrifar:
Ég var að horfa á útsendingu sjón-
varpsins frá afhendingu evrópsku
kvikmyndaverðlaunanna. Allt var
sett á annan endann vegna þessarar
útsendingar, fréttir færðar fram um
klukkutíma og nærri tveggja tíma
dagskrá átti að halda manni fóngn-
um við sjónvarpsskerminn. - Maður
bjóst við miklu, en þetta mikla varð
einungis vonbrigði og leiðindi.
Það má eiginlega segja að flest það
sem gat farið úr böndunum hafi gert
það. - Þama í París byggðist aht á
pappírsflóði og upplestri af lausa-
blööum sem fóra svo í einn ragling
þegar th átti að taka. Menn kepptust
viö að lýsa yfirburðum evrópskrar
kvikmyndagerðar, sem stæði fyh-
hega þeirri amerísku á sporði. - „Fel-
ixinn“ þeirra í Evrópu væri ekki síðri
en „óskarinn“ í Ameríku! - Mikið
málskrúð og blaðaflettingar. Tungu-
málavandkvæði, mistúlkun og rang-
túlkun. - En þetta átti nú heldur
ekki að vera bara „glens og gleði“,
sagði íslenski þulurinn, sem var sett-
ur í heldur betur erfiða aðstöðu.
’68-tríóið eða
Ragna skrifar:
Mönnum er mismikið th lista lagt.
Eins og ég hef nú gaman af söng
Helga Péturssonar og félaga hans,
kunni ég ekki að meta nefhljóð hans
í sjónvarpsþættinum Hringrás sl.
mánudagskvöld. - Mér fannst hann
vhja lumbra á mér fyrir það eitt að
hafa fæðst árið 1940, þegar heims-
styijöldin stóð sem hæst og fyrir að
alast upp við skömmtun eftirstríðs-
áranna.
Þá var ég stundum send í langar
biðraðir th þess eins aö ná kannski
í tvinnakefli eða eina greiðu. Þar sem
ég fóstraðist upp, í Reykjavík, vora
tvær herbergiskytrar í kjahara leigð-
ar út fóhd sem var að flestra dómi
óhæft í húsum vegna illrar um-
gengni. - Þessu fólki mátti hins vegar
ekki segja upp, vegna þess að Fram-
sóknarflokkurinn sá th þess aö hús-
eigendur hefðu ekki ftjálsan um-
ráðarétt yfir eignum sínum.
Gömul frænka mín hafði haft
áhuga á því að búa hjá okkur í um-
ræddu húsnæði en vegna þessara
húsaleigulaga kvaddi hún heiminn á
elliheimilinu. - Einhvem veginn sló
langloka
Þaö sem mér fannst þó einna pín-
blegast var að ætla einum manni að
koma samstundis hinum mælta er-
lenda texta yfir á íslensku. Það var
óvinnandi verk eins og margsinnis
hefur sýnt sig. Af því varð einungis
truflun og var þó ekki á bætandi. -
En hvers vegna er sífeht verið að
gera tilraunir með svona textamiðl-
un? Ef menn vhja fá hið erlenda efni
„beint í æð“ eða sjá atburðina sam-
tímis og þeir gerast þá er ekkert th
vamar annað en góð málakunnátta.
- Svona einfalt er nú þetta.
En með eindæmum fannst mér þessi
útsending öh pínleg og líthmótleg.
Ekki síst þegar sumt stórmennanna
reyndi í miðjum klíðum að upphefja
hátíðina og bera hana saman viö
veitingu óskarsverðlaunanna í
Hohywood. - En þar er ólíku saman'
að jafna því Hohywoodhátíðin er
margfalt betur skipulögð og vandaðri
að ahri gerð. - Vonandi veröur ekki
sjónvarpsdagskrá raglað fyrir okkur
í bráð vegna verðlaunaveitinga fyrir
evrópskar kvikmyndir. Þær era ekki
þess virði.
skattsvikarar?
þetta mig og rifjaðist upp þegar ég
heyrði í söngfughnum honum Helga
vera að agnúast út í mig og fleiri sem
fórum að basla við að kaupa eða
byggja íbúðir á árunum mihi 1960 og
1980.
Á þessum áram rýrnaði aht hratt
og hveijum sem eignaðist krónu var
eins gott að nota hana strax, vhdi
hann ekki að hún gufaði upp í verð-
bólgubálinu. Þetta ástand var ekki
fólkinu að kenna, frekar en þvi er
um að kenna nú hvemig komið er.
Það var þeirra tíma stjómvöldum að
kenna.
Ég vhdi láta þetta koma fram og
svara þessum skeytum sem Helgi
virtist beina til mín og annarra sem
sátu fyrir framan sjónvarpstæki sín
þetta kvöld. Ég veit ekki hvaða hlut-
verki umræðuefnið hjá Helga átti að
þjóna, en svo mikið er víst aö í þætt-
inum var reynt að vekja upp andúð
á fólkinu sem nú býr í sínum íbúðum
og húsum nánast skuldlausum. -
Sýna þá sem eins konar skattsvik-
ara. Viðmælendur hans tóku hins
vegar ekki undir þær aðdróttanir
stjómandans.