Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.1990, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 17. DESEMBER 1990.
Spumingin
Borðarðu skötu á
Þorláksmessu?
Valdimar Guðmundsson ellilífeyris-
þegi: Já, ég borða alltaf skötu á Þor-
láksmessu.
Jóhanna Björgólfsdóttir skrifstofu-
maður: Borða aldrei skötu.
Oddgeir Ottesen hótelstjóri: Ég borða
alltaf skötu á Þorláksmessu, skatan
er mitt uppáhald.
Hólmfríður Löve húsmóðir: Nei, ég
borða ekkert sérstakt á Þorláks-
messu.
Helga Jörgensen hjúkrunarfræðing-
ur: Ég borða skötu þegar ég kemst í
hana.
Helgi Jónsson lögfræðingur: Ég
borða aldrei skötu. Mér finnst hún
vond.
Lesendur
Þjóðleikhús
vill þjóðin eiga
„Sé umrótið til bóta fyrir áhorfendur og starfsfólk er það í góðu lagi.“ -
Frá viðgerðum í aðalsal Þjóðieikhússins.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Hinn 21. apríl árið 1950 var Þjóð-
leikhúsið vígt. Það var opnað kl. 19.15
þann dag með mikilli viðhöfn. Þá
bauð Vilhjálmur Þ. Gíslason gesti
velkomna en Hörður Bjarnason, for-
maður byggingarnefndar, afhenti því
næst þáverandi menntamálaráð-
herra, Birni Ólafssyni, húsið fyrir
hönd nefndarinnar. Að loknum
ræðuhöldum og glasaglaumi hófst
fyrsta sýning leikhússins. Sýnt var
leikritið Nýársnóttin, til heiðurs
„föður“ Þjóðleikhússins, Indriða
Einarssyni.
Þetta gerðist sem sé fyrir rúmum
40 árum. Síðan þá hafa mörg verk
lifnað í Þjóðleikhúsinu og glatt unga
sem aldna. Ekki er það þó nóg. Bygg-
ingar þurfa líka viðhald og þeim
málaflokki hafa fyrri ríkisstjómir
lýðveldisins slælega sinnt. Víst má
segja að þær hafi leyft veðrum og
vindum að leika þessa eign þjóðar-
innar að vild. Ekki eru þó allir stjórn-
málamenn þannig sinnaðir.
Hæstvirtur menntamálaráðherra,
Svavar Gestsson, réðst nefnilega í
það stórvirki að afla viðgerðum á
Þjóðleikhúsinu fylgis inni á Alþingi.
Honum tókst ætlunarverk sitt. Og í
dag miðar endurbótum þar allvel.
Hins vegar þykir verkið nokkuð dýrt.
Maður spyr hins vegar sjálfan sig:
Hvernig á það að geta orðið öðruvísi
en kostnaðarsamt þegar hús eins og
Þjóðleikhúsið fær að drabbast niður
óáreitt áratugum saman?
Já, viðgerðin kostar hundruð millj-
óna króna, sem eru vissulega miklir
peningar. Þessar endurbætur eru
hins vegar réttlætanlegar vegna þess
að þjóðin vill eiga sitt Þjóðleikhús
áfram eins og hingað til. Að vísu fer
raskið innandyra fyrir brjóstiö á
sumum og hafa þeir jafnvel talað um
skemmdarverk. Sé umrótið þó til
bóta fyrir áhorfendur og starfsfólk,
eins og fullyrt er, þá er í góðu lagi
að gera umrót. Að lokum: Ég er mjög
sammála menntamálaráðherra, Sva-
vari Gestssyni, um þessa framtaks-
semi og svo er vonandi um mestan
hluta landsmanna.
Þúertekkiein
N.S. skrifar:
Björk skrifar lesendabréf í DV 10.
þ.m. undir fyrirsögninni „Hver getur
hjálpað?“ - Þessi fáu orð Bjarkar
segja margt en þó ekki allt. Skuld er
skuld og enginn sleppur við að greiða
skuldir sínar. Þegar byrjað er að
greiða þúsund krónur hér og þúsund
krónur þar er það spor í rétta átt.
Og nú eru að koma jól! - Þú spyrð
hvaö þú getir gert. Greinilegt er að
þú átt að fara beint til Félagsmála-
stofnunar Reykjavíkur og stama (ef
allt um þrýtur) út úr þér að þú þurf-
ir hjálp. Þú ert með það lágar tekjur
og ert ekki í eignamyndandi íbúð,
leigir fyrir háa upphæð hvern mán-
uð, nýskilin og með agnarsmá kríli
á framfæri sem ekki mega við því
að mamma sé að guggna. - Þeirra
vegna máttu ekki gefast upp.
Eg hef líka baslað sem einstæð
móðir. Ég finn að ég er að fóta mig
varfærnislega upp úr feninu sem ég
hef verið að drukkna í undanfarin
tíu ár. Ég vil ekki vita af neinum í
slíkri aðstöðu ef mögulegt er að kom-
ast hjá því. Ég var og er enn að greiða
upp í lán, mjatla þetta niður - hafði
stundum góða ráðgjafa hjá Félags-
málastofnun. Fyrir jólin fór ég oftast
og bað um ölmusu hjá Mæðrastyrks-
nefnd (3^1 þúsund - kannski fyrir
hangikjötinu!).
Ég var algjört „sníkjudýr" á þjóð-
félagi mínu. Mér var sama. Aðeins
þrauka, þrauka, barnanna vegna.
Þau voru erfið, þjáðust af ofnæmi,
og ég sjálf tæp á heilsu. - Björk;
finndu leið, þú ert þegar búin að sýna
mjög mikinn kjark og ég óska þér af
öllu hjarta að þér takist að sigrast á
erfiðleikunum með aðstoð þjóðfé-
lagsins. Vona bara að síminn sé ekki
lokaður hjá þér því þú þyrftir e.t.v.
að hringja á þónokkra staði.
Gleðileg jól.
Eirikur Jónsson, Jón Ársæll og Bjarni Dagur á Bylgjunni. - Þverskurður af þjóðlífi og fagmennska í fyrirrúmi -
segir m.a. í bréfinu.
Bylgjan hef ur batnað
Arbonne skrifar:
Ég vil gjarnan koma á framfæri
þakklæti til starfsfólks útvarpsstöðv-
arinnar Bylgjunnar fyrir góða dag-
skrá. Má með sanni segja að Bylgjan
hafl tekið yfir það hlutverk sem rás
2 átti að gegna sem fjölmiðill, bæði í
dagskrárgerð og fréttaflutningi.
Hann hefur batnað verulega síðan
fréttamenn Stöðvar 2 og Bylgjunnar
lögðu saman.
Mig langar sérstaklega að geta
morgunþáttar Eiríks Jónssonar.
Honum tekst að mínu mati að sýna
bestan þverskurð af íslensku þjóð-
félagi. Mistök eru þó að reyna að fá
viðmælendur til að segja meira en
þeir vilja, og oft þá eitthvert bull. -
„ísland í dag“ er vandaður þáttur
sem ber fagmennsku þeirra Jóns
Ársæls og Bjarna Dags langt yfir
meðalmennsku margra útvarps-
manna. Pistlar sem þeir félagar bjóða
hlustendum eru mjög góðir og þá
eihkum pistill Halldórs Hermanns-
sonar á Isafirði.
Þá er það pistill Regínu Thorarens-
en sem mér finnst Jón Ársæll hafa
tekið niöur fyrir sig að velja til pistla-
geröar. Regína virðist aðallega geta
talað um sig, frændur sína og frænk-
ur sem uppi voru endur fyrir löngu.
Frásagnir af þessu fólki eru engum
til gagns eða gleði. Annað vil ég
minnast á, það eru endurtekningar á
lögum sem er jaskað út löngu fyrir
tímann. Annars mjög góð lög sem
verða fljótt óþolandi. - Dagskrárgerö
Bylgjunnar er annars góð og vönduð.
við sjóinn
Halldóra Jónsdóttir hringdi:
Eins og ávallt áður um jólaleyt-
iö lýsist höfuðborgin upp og
ýmislegt er vel gert í þeim efnum,
bæði af hinu opinbera og svo
kaupmönnum sem leggja í tals-
verðan kostnaö. Og nú er búið
að koma norska jólatrénu fyrir á
Austurvelli. Ég er ein þeirra sem
held því fram að það tré hefði átt
að standa á Arnarhóli eöa jafnvel
á Lækjartorgi, þar sem það sést
víðast að.
í stað þess er nú búið að setja
upp jólatré niður við sjó, norðan
og vestan við Seðlabankahúsið.
Varla er það fyrir sjómenn eða
þá sem aka eftir Skúlagötunni!
FlýrhannBorg-
araflokkinn?
Hilmar Gunnarsson skrifar:
Framkoma þingmanns Borg-
araflokksins, Guðmundar
Ágústssonar, ber keim af
reynsluleysi og stundum ábyrgð-
arleysi, t.d. í viðtölum í sjón-
varpi. - Hann er nú þessa dagana
að verja það hvers vegna hann
styður ekki rikisstjómina lengur.
Vörnin finnst mér vera heldur
ósannfærandi og vera bundin
einhverjum duldum óskum eða
fyrirgreiðslu, þótt það verði að
sjálfsögðu ekki sannað.
En nú hefur einmitt veriö tími
upphlaupa á Alþingi og þing-
menn hafa flúið Borgaraflokkinn
áður en hann sekkur undan sjálf-
um sér. Það kæmi svo sem ekki
á óvart þótt enn einn þingmaður-
inn leitaði hælis í Sjálfstæðis-
flokknum. Eða hvert gæti Guð-
mundur Ágústsson leitað annað?
„Samkvæmt
íæknisráði"
F.T. hringdi:
Ég hef fylgst með umræðunni
um reykingabannið á rikisspítöl-
unum sem á að ganga í gildi um
næstu áramót. Nú viröist loks svo
komið að sjúklingar megi reykja,
þ.e.a.s. þeir sem það vilja - og þá
„samkvæmt læknisráði", að sögn
talsmanns ríkisspítalanna. Þetta
tel ég líka vera meginn kiamann
í öllu saman.
Það var ekki ætlun sjúklinga
aö fara að taka upp reykingar
vegna þess að þeir voru á sjúkra-
húsi, heldur var það sjálfsögð
kurteisi að meina ekki reykinga-
fólki að taka sígarettu þegar að-
stæður leyfa eins og t.d. í vissum
reykherbergjum.
Ég fagna þessari lausn. Starfs-
fólk ætti hins vegar að hlýta fyrir-
mælunum eins og á hverjum öðr-
um reyklausum vinnustað.
Eyðsla
almannafjár
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Hún hefur lengi verið hömlulít-
il, Þó tók út yfir allan þjófabálk
þegar ráðherrar urðu uppvísir að
því að sólunda 40 milljónum
króna á 20 mánuðum. Einn þeirra
greiddi 80 þúsund krónur fyrir
næturgreiða!
Þess er skemmst að minnast að
mætur embættismaður úr dóma-
rastétt varð að víkja fýrir það eitt
að eyða eigin fé til áfengiskaupa.
í hvað ætli ráðherramir hafl eytt
40 milljónunum?
Þessari hræsni í opinberu Iifi á
verður að limta. Eitt á yflr alla
að ganga. Hér verður aö setja lög
um upplýsingaskyldu stjórn-
valda þannig að þegnarnir geti
gengið inn á opinberar skrifstof-
ur og fengið umbeðnar upplýs-
ingar.