Dagblaðið Vísir - DV - 18.06.1991, Blaðsíða 28

40
ÞRIÐJUDAGUR 18. JÚNÍ1991.
Fréttir
För vikingaskipsins Gaiu lýkur á Spáni árið 1992:
Hnattsigling framundan

Ómai Garðarsson, DV, Vestmannaeyjum;
Víkingaskipið Gaia, sem kom til
Vestmannaeyja í byrjun víkunnar
eftir langa siglingu frá Noregi - en
þaðan fór skipið þann 17. maí síðast
liðinn - á heilmikið ferðalag fyrir
höndum.
í gær kom skipið til Reykjavíkur
en þaðan verður haldið til Græn-
lands. Frá Grænlandi liggur leiðin til
Nýfundnalands sem í einn dag verð-
ur látið heita Vínland til heiðurs
hetjunum fornu en ferðin er einmitt
farin til að heiðra minningu Leifs
Eiríkssonar. Frá Nýfundnalandi
verður haldið suður með Bandaríkj-
unum en þar með er siglingunni ekki
lokið því ákveðið hefur verið að
halda í hnattsiglingu. Farið verður í
gegnum Panamaskurðinn, yfir
Kyrraliafið i átt að Persaflóa og í
gegnum Súesskurðinn. Ætlunin er
að koma til Spánar á næsta ári og
tengja komuna þangað heimssýning-
unni.
Blaðmanni var á fimmtudaginn
boðið í siglingu með víkingaskipinu.
Veður var eins gott og hugsast getur,
glaðasólskin, sléttur sjór og hægur
vindur, sem var einmitt það sem fór
í taugarnar á skipstjóranum, Gunn-
ari Marel Eggertssyni. Hann vildi fá
meiri vind í seglið til að skipið fengi
að njóta sín.
Skipið, sem er nákvæm eftirlíking
Gauksstaðaskipsins, er mikil lista-
smíð og hvergi hefur verið sparað
við gerð þess og reynt er að gera tíu
manna áhöfn lífið eins þægilegt og
mögulegt er. Hver einasti þverþuml-
ungur er nýttur til hins ýtrasta en
ekki er plássið mikið eins og gefur
að skilja en þröngt mega sáttir sitja.
Um borð eru nýjustu gerðir siglinga-
tækja sem forfeðurnir urðu að vera
án en að öðru leyti er áhöfn Gaiu háð
sömu lögmálum og þeir - lögmálum
hafsins og vinda sem um það þjóta.
Seglið er hift upp með handafli og
kostar það marga svitadropana. Öll
meðferð seglsins er á höndum einum
saman - engin spil sem hægt er grípa
til í neyð.
Þegar komið var austur fyrir Eyjar
var seglið híft upp. Gekk það greið-
Þat mælti mín móðir... Það er Gunnar Marel Eggertsson sem hér stendur
í stafni og stýrir dýrum knerri.
Siglt seglum þöndum með tígulega Heimaeyna í baksýn.
lega og tók skeiðin skriðinn hægt en
örugglega og lét vel að stjórn. Gunn-
ar hrósaði skipinu, sagði það hafa
reynst vel í alla staði og sighng á
opnu úthafi væri því engin ofraun.
Hann sagði að besta leiöið væri fimm
til sex vindstig á hlið. Þá hreyfist
skipið ekki en á lensi er öllu meiri
hreyfing. Beitivindur er ekkert
vandamál en þá þarf að haga segli
eftir vindi í þess orðs fyllstu merk-
ingu.
Það var ljúft að líða um Eyjasund
í góða veðrinu. Það fer þó ekki hjá
því að manni verði hugsað til þess
mikla ferðalags sem fram undan er
hjá skipinu. Þaö á langa leið fyrir
höndum en áhöfnin á Gaiu er ekki
kvíðin. Hún lítur á þetta sem erfitt
verkefni sem þarf að leysa og er
ákveðin í að gera það með glæsibrag
í anda víkinganna fornu.
Nokkrir úr áhöfn skipsins skála í miði og fagna komunni til íslands.
DV-myndir Ómar Garðarsson
Sendiherrar á Þingvöllum:
Gróðursettu birki-
plöntur í Vinaskógi
- alls á að gróðursetja 10 þúsund plöntur á staðnum
Sendiherrar og starfsfólk er-
lendra sendiráða hér á landi, um
30 manna hópur, gróðursettu
nokkur hundruð birkiplöntur í
Vinaskógi á Þingvöllum á sunnu-
dag.
Hópurinn gekk fyrst á Lögberg í
fylgd séra Heimis Steinssonar þjóð-
garðsvarðar og síöan lá leiðin út í
Vinaskóg. Halldór Blöndal land-
búnaðarráðherra tók þar á móti
hópnum og var hafist handa viö að
gróðursetja plönturnar.
Sendiherrarnir gróðursettu einn-
ig á Þingvöllum í fyrra í tilefni af
landgræðsluskógaátaki 1990.
Höfðu sendiherrarnir þá forgöngu
um að þjóðir þeirra styrktu átakið
með fjárframlögum til trjáakaupa.
Þá voru gróðursettar 300 birkip-
löntur og settu menn sér það mark
að gróðursetja alls 10 þúsund plönt-
ur á staðnum.
-hlh
Sovéski sendiherrann gróðursetur birkiplöntu í Vinaskógi á sunnudag.
DV-mynd Brynjar Gauti
Af selspiki og
signum f iski
Regíita Thorarenaen, DV, Gjögri:
Þaö er skemmtilegt aö vera kom-
in á Strandir þrátt fyrir að hér sé
ansi kalt. Hér er noröanátt og
iskuldi en samt er þurrviöri.
í gærkvöldi borðuðum við hjónin
uppáhaldsmatinn okkar sem er sig-
in fiskur og selspik. Það var fyrsta
merkja má á þvi hvort selspikið er
grænt í gegn. Þegar ég kom fyrst í
Árneshrepp 1942 bauð mér við
selspiki og siginni grásleppu enda
hafði ég aldrei smakkað þarrn mat
fyrr. Nú er þetta hátíðarmatur hjá
okkur hjónunum.
Einn f anganna
enn ófundinn
Einn strokufanganna sex, sem
struku úr fangageymslunum viö
Skólavörðustíg á laugardagskvöldið,
er enn ófundinn. Tveir fanganna
náðust strax á sunnudagsmorgun.
Hinir þrír voru siðan handteknir á
Reykjavíkurflugvelli i gærmorgun.
Það var skömmu fyrir miðnætti á
laugardagskvöldið að föngunum
tókst á skömmum tíma að brjóta sér
leið út úr einum fangaklefanum í
viðbyggingu Hegningarhússins. Það-
an var farið upp á þak. Losuðu þeir
rimla sem voru fyrir þakglugga og
skriðu síðan út um hann. Strax
morguninn eftir tókst lögreglunni að
hafa hendur í hári tveggja í Kópa-
vogi og óku um á bifreið sem þeir
höíðu stolið í Reykjavík. Mennirnir
eru 20-30 ára og sátu inni fyrir auðg-
unar- og fíkniefnabrot.
í gærmorgun handtók lögreglan
svo þrjá strokufanga til viðbótar á
Reykjavíkurílugvelli. Að sögn Rann-
sóknarlögreglu ríkisins var ekki vit-
að hvað fangarnir hygðust fyrir,
hvort þeir voru staddi'r þarna fyrir
tilviljun eða hvort þeir ætluðu að
freista þess að komast flugleiðis frá
Reykjavík.
Að sögn rannsóknarlögreglunnar
teljast mennirnir ekki hættulegir.
-JSS