Dagblaðið Vísir - DV - 15.10.1991, Side 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 15. OKTÓBER 1991.
Fréttir
Kratar óánægðir með vinnubrögðin í ríkisstjórnarsamstarfinu:
Flokksstjórnar að fjalla
um stjórnarsáttmálann
- segir Guðmundur Árni Stefánsson
..I’að or okkort launungannál að
í þingflokknum lysti óg þeim fyrir-
vara að og liofði fjölmargt við þossa
hvitu bók að athuga. Hvorki flokks-
stjórn nó aðrar stofnanir flokksins
hafa tjallað um hana og það er mjög
ankannalegt i ljósi þess að hér er
um igildi stjórnarsáttmála að ræða.
Samkvæmt lögum flokksins ber
flokksstjórn að taka afstöðu til
stjornarsattmala. samþykkja liann
eða hafna. Þaö er sittlivað i þessari
bók sem við í Alþyöuflokknum
hliótum að þurfa að skoöa betur.
Þá er vmislegt ekki í bókinni sem
menn vildu gjarnan hafa á 'prenti."
segir Guðmundur Árni Stefánsson.
hæjarstjóri í Hafnarfirði. Hann sit-
ur nú á þingi sem varamaður Jóns
Sigurðssonar iðnaðarráðherra.
Mikillar óánægju gætir nú meðal
krata mcð þau vinnubrögð sem
ráðherrar Álþvðuflokksins hafa
viðhaft við gerð fjárlagafrumvarps-
ins og þess stjórnarsáttmála sem
kynntur var á Alþingi í formi hvítr-
ar bókar i síðustu viku. Finnst
mörgum sem flokkurinn hafi fórn-
að öllum helstu stefnumálum sín-
um i stjórnarsamstarfmu. til dæm-
is á sviði landbúnaðarmála og sjáv-
arútvegsmála. Ekki er minnst oröi
á auðlindagjald oða kvótaleigu í
sáttmálanum og búvörusamnings-
drög Stoingríms J. Sigfússonar eru
sögð óbreytanleg.
„Ég fæ ekki sóð að ríkisstjórnin
hafi nokkurn hug á aö koma til
móts við stefnu Alþýðuflokksins í
atvinnumálum. Uppstokkunin í
landbúnaöinum og veiðilevfagjald-
ið virðist ekki á dagskrá en þess í
stað er spjótunum beint að velferð-
arkerfmu. Og svo kallar formaður-
inn okkur kommúnista sem levfum
okkur að vera með efasemdir.
Svona lagað hlýtur aö kalia á við-
brögð." sagði ungur alþýðuflokks-
maöttr í samtali við l)V.
Að sögn Ólínu Þorvaröardóttur.
borgarfulltrúa í Reykjavik. kom
það berlega í ljós í umneöunum á
Alþingi um stefnuræöu forsætis-
ráðherra aö Alþýöuflokkurinn er
tvískiptur til einstakra atriöa í tjár-
lagafrumvarpinu. „Sá afstöðumun-
ur er raunverulegur og það verður
ekki gert lítið úr honum. Menn
veröa ekki skammaöir til hlýðni,"
segir Ólína.
Guðmundur Árni segir mikil-
vægt að ríkisstjórnin átti sig á því
að fara verði með gát þegar velferö-
arkerfiö er endurskoðað. Sífellt
endurmat er |ió af hinu góða só
hvert skref vel ígrundað.
„Það hefur vantaö dulítið upp á
það í mörgum þeim tillögum sem
komiö hafa fram í tjárlagagerðinni.
Skarpasta dæmiö um þaö liversu
menn geta farið villir vegar í til-
raunurn til sparnaðar og niður-
skurðar, í nafni hagræðingar, er
mál St. Jósefsspítalans í Hafnar-
fírði. í leit að arfa fara menn í rósa-
garðinn sjálfan og rífa upp rósir.
Það kann ekki góðri lukku að
stýra."
-kaa
„Pólsku konurnar eru prýðisgóðir starfskraftar. Þær mæta vel enda komnar til að vinna og eru ánægðar með
kjörin," sagði Ari Þorsteinsson, verkstjóri í Fiskvinnslu KASK á Höfn í Hornafirði, en þar er nú 21 pólsk kona við
störf. Margar þessara kvenna, sem hér sjást fyrir utan fiskiðjuna, eru vel menntaðar, tannlæknar, verkfræðingar,
fatahönnuðir, svo eitthvað sé nefnt og ein meira að segja bílaverkfræðingur. Þær hafa 80-90 þúsund krónur í kaup
á mánuði í dagvinnu og auk þess verulega aukavinnu. DV-mynd Júlia Imsland
ÓlafsQöröur:
Bærinn býður Leiftri samn-
ing um byggingu íþróttahúss
Gyffi Kristjánsson, DV, Akureyri:
„Það sem bæjaryfirvöld hafa verið
að gera er að bjóða Leiftri sams kon-
ar samning og gerður var á milli
Akureyrarbæjar og KA eða á milli
Reykjavíkurborgar og Víkings," seg-
ir Bjarni Kr. Grímsson, bæjarstjóri á
Ólafsfirði, en þar í bæ er nú allt að
verða til reiðu við að hefja útboð á
byggingu nýs íþróttahúss.
„Það er áformað að bæjarráð og
Leiftursmenn ræði saman í næstu
viku. Af hálfu bæjarins er málið
þannig að stefnt var að útboði 15.
október og í raun og veru er búið að
hanna húsið. Það er því ekki nema
dagaspursmál þangað til það verður
tilbúið til útboðs.
Ef viðræður við Leiftur leiddu til
þess að félagið tæki aö sér byggingar-
stjórn á svipuðum nótum og KA er
með á sínu húsi á Akureyri þá láta
þeir vinna þessi lokagögn og koma
e.t.v. fram með einhverjar nýjar
áherslur," sagði Bjarni.
Hann sagði að nýja húsið væri yfir
þeim mörkum sem bærinn þyrfti fyr-
ir íþróttakennslu þannig að sveitar-
félagið þyrfti ekki að byggja svo stórt
hús. Því hefði verið rætt um að Leift-
ur kæmi inn í hluta af þeirri um-
framþörf sem um er að ræða.
Nýja húsið verður mjög vegleg
bygging og t.d. verður sjálfur íþrótta-
salurinn 44x25 metrar aö grunnfleti.
Húsiö verður byggt á milli sundlaug-
arinnar og bamaskólans og mun
tengja þessi mannvirki saman.
í dag mælir Dagfari
Keppnisbann

Af mörgu snjöllu sem liðsstjóri ís-
lensku bridgesveitarinnar tók upp
á við undirbúning liðsins var það
snjallast að leyfa spilurunum ekki
að spila. Liðstjórinn setti keppend-
urna í keppnisbann. Bannaði þeim
að spila í tvo mánuði áður en
heimsmeistarkeppnin hófst. Að
vísu var það snjallt hjá honum að
byggja þá upp líkamlega með því
að láta þá ganga á Esjuna og hlaupa
í skemmtiskokkinu. Bridgespilarar
eru ekki vanir slíkri hreyfingu og
í rauninni má ráða af þessum frétt-
um aö bridgemenn hreyfi sig alls
ekki neitt. Var sannarlega tími til
þess kominn og ef munurinn á ís-
lensku spilurunum annars vegar
og erlendu mótherjum þeirra hins
vegar er sá að íslendingarnir
hreyfa sig á milli spila en hinir
ekki þá er Dagfari ekki hissa á því
þótt þeir síðamefndu hafi borið sig-
ur úr býtum.
Já, það var afar mikil hugmynda-
auögi á bak viö þetta trikk að láta
spilarana hreyfa sig. Liðsstjórinn
veit greinilega sínu viti. En snjall-
ast var þó að leyfa þeim ekki aö
spila. Spilaramir vom svo þyrstir
í spilamennskuna, þá loksins þeir
fengu aö taka í slag, að andstæðing-
amir stóöust þeim ekki snúning í
Japan og allt gekk upp.
Dagfari er þeirrar skoðunar aö
þessa taktik eigi að taka upp í fleiri
íþróttagreinum. Og sem víðast í
þjóðfélaginu. Hugsið ykkur til
dæmis stjórnmálamennina og hvað
það væri mikill léttir fyrir þá ef
þeir væru settir í keppnisbann og
mættu ekki tala um pólitík í tvo
mánuði á ári. Árangurinn yrði
áreiðanlega sá að þeir gætu farið
að hugsa um eitthvað annaö og
uppgötva heiminn út frá öðrum
sjónarhóli en sjónarhóli stjóm-
málamannsins. Þá mundi margt
breytast í viðhorfum þeirra og allt
eins líklegt að þeir leggðu pólitík-
ina á hilluna. Það væri nú aldeilis
léttir aö losna viö þá af því að þeir
hættu af fúsum og fijálsum vilja
að skipa sér af pólitík.
Svo aö ekki sé nú talað um þann
létti sem það væri fyrir fólkiö í
landinu að losna við pólitíska af-
skiptasemi og umræður daginn út
og daginn inn. Ef pólitíkusar yrðu
settir í þagnarbindindi og mættu
ekki opna munninn um pólitík i
allan þann tíma væri þungu fargi
létt af íslendingum og þá væri
kannske von til þess að stjórnmála-
ástandið mundi hriðbatna. Aö
minnsta kosti getur það ekki orðið
verra.
Um íþróttafólk er það að segja að
árangur þess fer jafnan versnandi
eftir því sem það keppir oftar. Mað-
ur til dæmis tekur eftir því að
landsliðin okkar vinna sjaldnast
tvo leiki í röð. Spjótkastararnir em
oftast nær í öldudal þegar stórmót
eru haldin, sem er auðvitað því að
kenna að þeir eru búnir að kasta
of lengi og of mikið rétt áöur en
stórmótin fara fram. Er nú ekki ráð
að fara að fordæmi þeirra bridge-
mannanna og setja keppnisbann á
þetta keppnisfólk í tvo mánuði eða
svo fyrir hverja leika og láta á það
reyna hvernig gengur þegar þeir
fara loks að kasta og hlaupa upp á
nýtt? Ekki getur árangurinn orðið
verri.
Scmnleikurinn er sá að íslenskt
íþróttafólk kvartar jafnan undan
þreytu og álagi og hefur það sér
helst til afsökunar þegar leikir tap-
ast að hafa æft of mikið.
Ef árangur bridgemanna er
kannaður kemur í ljós að þeir tóku
upp breytta lífshætti. Þeir hættu
að sitja yfir sþilunum en hófu að
hreyfa sig. Þeir gerðu sem sagt allt
annað en þeir voru vanir. Þetta
eiga aðrir þjóöfélagshópar að taka
til eftirbreytni. Þeir eiga að ganga
á Esjuna og fara í göngutúra sem
aldrei hafa hreyft sig spönn frá
rassi og þeir hinir, sem æfa stööugt
íþrótt sína, eiga að hafa sem hæg-
ast um sig og koma ekki nálægt því
sem þeir eru vanir að keppa í. Þá
mun árangur nást. Þá munum við
verða heimsmeistarar í miklu fleiri
íþróttagreinum.
Með því að setja þjóöina í keppn-
isbann munu glæstir sigrar vinnast
og það sem meira er. Reykjavíkur-
borg og opinberir aðilar munu
samstundis lýsa yflr þvi að allar
skuldir verðandi heimsmeistara
munu felldar niður. Það er þvi að
miklu að keppa fyrir skulduga þjóð.
Þarna er leiðin út úr ógöngunum.
Setja sem flesta í keppnisbann og
verða heimsmeistarar og bingó:
skuldimar eru horfnar!
Dagfari