Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.1992, Blaðsíða 12

12
Lesendur
FÖSTUDAGUR 3. JANÚAR 1992.
Spumingm
Hvernig fannst þér
áramótaskaupiö?
Sigríður Björnsdóttir nemi: Mér
fannst það alveg ógeðslega lélegt.
Elva Guðmundsdóttir nemi: Hund-
leiðinlegt. Það mættu vera aörir leik-
arar.
Örn Yngvason skrifstofumaður: Ég
horfði ekki á þaö.
Ásdis Sveinsdóttir nemi: Mér fannst
það hundleiðinlegt.
Jón Kjartansson nemi: Lélegt.
Elín Baldvinsdóttir nemi: Allt í lagi. .
Ég horfði ekki á þaö!
Hvernig fást var-
anlegar vinsældir?
Ríkisstjórnir koma og fara. - Tveir forsætisráðherrar, hinn fyrrverandi og
sá núverandi.
Óskar Einarsson skrifar:
Fólk er ginnkeypt fyrir skoðana-
könnunum um vinsældir stjórn-
málamanna. í annan tíma lætur það
sig litlu varða hvað stjórnmál hér á
landi snúast um í raun. Að nefna til
vinsælasta stjórnmálamanninn og
þann óvinsælasta er auðvelt. - Davíð
er minn maður, Steingrímur er minn
maður - þetta eru slagorð sem eru
ær og kýr íslenskra kjósenda sem
láta reka sig eins og fé í rétt þegar
kosningar standa yfir.
Að fólk gaumgæfi hins vegar hvað
þessi eða hinn stjórnmálamaðurinn
stendur fyrir eða hvað hann er mað-
ur til að efna, það er bara ekki í
myndinni. Sá stjórnmálamaður sem
lofar mestu og er sí og æ tilbúinn til
að játa þvi sem fréttamenn ýta að
honum í formi spurninga, hann safn-
ar í sarpinn fyrir næstu vinsælda-
könnun. Hann verður efstur. -
Hvaða máh skiptir það t.d. þótt við-
komandi flokksformaður láti sig
ekkert varða nema framgang síns
flokks? Bara að hann sé með allt á
hreinu.
Er það ekki einmitt þetta sem gerst
hefur hér undanfarna áratugi í sfjórn
landsins? Ríkisstjórnir hafa komið
og farið og forsætisráðherrar þeirra
láta sem þeir séu einungis ábyrgir
fyrir sínu ráðuneyti. Þeir hafa leyft
hinum ráðuneytunum og ráðherrum
að ganga sjáUala, sagt að það væri
þeirra mál hvernig þeir tækju á mál-
unum. - Þveröfugt við það sem tíðk-
ast hjá öðrum þjóðum.
Nú er nýbirtur enn einn vinsælda-
listi stjómmálamanna hér. Davið
Oddsson er efstur þar og einnig efst-
ur á lista yfir þá óvinsælustu. Stein-
grímur Hermannsson er í öðru sæti
vinsældalistans.
Núverandi forsætisráðherra hefur
tekið þá afstöðu að segja landsmönn-
um hvar við stöndum. Við verðum
að söðla um eigum við ekki að drag-
ast aftur úr öðrum þjóðum. Hann
vill líka hafa afskipti af öðrum ráðu-
neytum og lætur sig varða hvað þau
gera.
Þetta er ekki til vinsælda fallið. Sá
ráðherra sem síðast var í forsæti og
sagði ekki meira en fólkið þoldi að
heyra, hann er enn í öðru sæti vin-
sældalistans. Sá er hins vegar boðar
„ill tiðindi“ í formi sannleikans,
hann er ekki vinsæll þessa stundina.
Er þá nokkuð annað fyrir hann að
gera en að fara að segja góðærissögur
og lofa reddingum hér og þar? Eða
er útilokað að forsætisráðherra öðl-
ist vinsældir fyrir að segja sannleik-
ann? Skapast vinsældir með því taka
upp þráðinn þar sem frá var horfið
og segja einfaldega: Þetta er ekki eins
slæmt og virðist, við munum skipa
nefndir og þær munu gera úttektir
og skila áliti, álitin verða birt, og svo
munu nýjar nefndir kanna þau, og
svo munum við, og svo munum
við... - VUl fólk láta ljúga að sér?
Eyðni og óbeislað kynlíf:
Hvað er að hjá fólki?
Einar Ingvi Magnússon skrifar:
Sagt er að eyðniveiran eigi gott
uppdráttar í Tælandi. Þar eru vænd-
iskonur sagðar selja blíðu sína fyrir
fáeina dollara. Menn og konur; lítið
ykkur nær. Ekki er hægt að tryggja
aö skemmtistaöir Reykjavíkur séu
án sýktra einstaklinga.
Mig langar til að gera að umtalsefni
vissan hóp kvenna. Margar konur
hafa gengist undir aðgerð til að láta
gera sig ófijóar. Þær eru teknar úr
sambandi og verða þar af leiðandi
ekki bamshafandi við kynmök. Þess
vegna þurfa þær ekki að nota smokk-
inn sem er sagður einhver vörn gegn
eyðniveirunni. Mörgum konum þyk-
ir nefnilega, alveg eins og körlum,
ekki eins gott að hafa kynmök með
smokknum.
En hvað þýðir þetta? Hefur ekki
hefili þjóð verið boðið að nota smokk-
inn í hórdómi sínum? Hvað ætli land-
læknisembættið segi við þessu, emb-
ættið sem berst á móti eyðni og smit-
hættu hennar? Mikil hætta er á því
að hér kunni að verða mannfellir ef
þessi skæða plága heldur innreið
sína hér, ef til vill innan fárra ára. -
Karlmenn eru að vísu ábyrgir gerða
sinna. Eða hvað?
Ófrjóar konur ganga um götur
Reykjavíkur, barnslega saklausar og
barnalegar í hugsun, en lífshættuleg-
ar lífi manna. Eitthvað meira en lítið
hlýtur að vera að hjá fólki sem ekki
getur lifað og búið með einum maka
í gegnum lífið. - Er það svo miklu
óheppfiegri kostur en óbeislað kynlíf
á válegum tímum?
„Fyrsta brosið“ í Sjónvarpinu
Einar skrifar:
Ég hlakkaði mjög til að heyra og sjá
þáttinn sem nefndur var „Þitt fyrsta
bros“ og sýndur í Sjónvarpinu annan
dag jóla. Þannig fór þó að þátturinn
varð mér tfi mikfilar raunar og von-
brigða. Lögin voru alls ekki þau
þekktu og vinsælu lög Gunnars Þórð-
arsonar, þess frábæra lagasmiðs.
Þarna var um að ræöa lög (flest
þeirra), sem ekki hafa mikið heyrst
áður, og með þeim sett á svið ein-
hvers konar hreyfihst eða fíflagang-
ur með forynjum með gipslappir og
hauskúpuandlitum. Atriöi sem mis-
heppnaðist fullkomlega.
Hvað var t.d. verið að trfila upp
með gömlu karlana í upphafi, dauðan
hund og dauðan karl? Eða gas-
grímufígúrumar í kjallaranum að
róta í drash sem Sjónvarpið hefur
Hringið í síma
27022
milli kl. 14 og 16
~eða skrifíð
ATH.: Nafn og símanr. veröur
að fylgja bréfum
áreiðanlega kostað ærnu fé til að
safna saman? - Hví mátti ekki ein-
faldlega syngja hin fahegu lög Gunn-
ars af munni fram rétt eins og Pálmi
Gunnarsson og Björgvin Halldórs-
son gerðu best í þættinum? Sviðsetja
söngvarana og jafnvel fá góða hljóm-
sveit tfi að leia undir.
Lagiö „Gaggó vest“ fékk einna
verstu útreiðina. Hauskúpufólkið fór
um með ofsa, tætti sundur bækur,
og kennarinn illúðlegi lamdi svipu í
borð. (Þulurinn var nýbúinn að til-
kynna að nú yrði lagt af ofbeldi og
barátta í dagskránni!). - Þessi þáttur
varð Sjónvarpinu sannarlega ekki sú
rós í hnappagatið sem margir höfðu
vænst. Þeir Pálmi og Björgvin björg-
uðu því sem þjargað varð. - Sviðsett-
ir skemmtiþættir eru ekki þeir þætt-
ir sem Sjónvarpinu ferst þest úr
hendi, það sannaðist hér sem oftar.
Það er óþarfi að kosta miklu af fé
skattborgaranna í þeim tilgangi ein-
um að gera sem flestum listamönn-
um til geðs á einu bretti eins og hér
virtist tilgangurinn.
„Þeir Pálmi og Björgvin björguðu þvi sem bjargað varð,“ segir m.a. í bréfinu.
Miðstýringog
verðstýring
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Mætir menn í háum stöðum
geta stundum ruglast í ríminu.
Magnús Pétursson ráðuneytis-
stjóri segir í blaði nýlega að rík-
isljármál hafi meira vægi í fram-
tíð en Seölabankinn minna þegar
gengi er fest og íjárstreymi inn
og út úr landinu gert frjálst.
Hagkerfiö er í upplausn vegna
skorts á samvinnu tjármálaráðu-
neytis og Seðlabankans. Sú sam-
vinna veröur nauðsjmlegri með
viðskiptum við EB-löndin. Því fer
flarri að ríkið eigi að keppa um
lánsfé og vera tilbúið að breyta
vöxtum frá degi tfi dags. Verð-
bréfaviðskipti Seðlabankans og
eyöslustefna ríkissjóðs verða
sameiginlega að tryggja stöðug-
leika í vöxtum og fast gengi, ella
fer aht úr skoröum. Lánasýsla
ríkisins er purkunarlaust íjáröfl-
unartæki og gengur á snið við
hefðbundna hagstjórn. - Enginn
þarf að halda að við tengjumst
ECU meðan við höfum gjörólíkt
pemngakerfi, þ.e. verðtryggingu
fjárskulbindmga.
Dýrogódýrham-
horgarhryggur
Kristín Magnúsdóttir skrifar:
Landsmenn borða líklega nú
orðið ,jólamat“ aha daga ársins.
Ég er ein þeirra sem alltaf hef
hamborgarhrygg á aðfangadags-
kvöld. Ég átti um tvennt að velja;
kaupa hrygg á 998 kr. kg, sem ég
sá í Miklagarði, unninn þar, og
svo Ali-hamborgarhrygg á 2,195
kr. kg. Báðir htu vel út og voru
með svipaðri úrbeiningu.
Ég keyptíþann ódýrari og hann
var alveg frábær í alla staði. Mér
finnst hér vera nokkuö mikill
verömunur og geri mér enga
grein fyrir því i liverju hann get-
ur legið.
Áramótaspárnar
Gunnhildur skrifar:
Hvers vegna eru áramótaspár
blaðanna ekki látnar í friði af
ljósvakamiðlunum? Tímarit með
spánum eru t.d. varla komin út
fyrr en þáttagerðarmenn út-
varpsstöðvanna taka sig til og
lesa þær svo til orðrétt.
Maður vill fá að lésa þetta sjálf-
ur i góðu tómi en ekki láta lesa
fyrir sig. Er þetta bara leyfilegt,
er þetta ekki eins konar ritstuld-
ur? Eða eru útvarpsstöðvarnar
svona fátækar af efni að þær
verði að sækja það allt í blöð og
timarit?
Jón Ólafsson hringdi:
Árið 1992 hlýtur að verða ahm-
iklu ööruvísi en undangengin ár.
Ekki síst vegna þess að nú er í
fyrsta sinn reynt að sporna gegn
ofureyöslu sem þjóöin hefur stað-
ið sjálfa sig að lengi.
Ég skora á landsmenn að láta
nýja árið ekki fara í taugarnar á
sér þótt eitthvað þrengist um á
markaði magafylh og makinda.
Sameinist allir í spamaði og
varkárni ættum við í árslok aö
geta fagnað miklum sigri og litið
björtum augum á framtíðina.
Rokktónlist
áStjörnunni
Siguijón Skæringsson hjá Stjörn-
unni skrifar:
í tilefni aflcsendabréfi í DV 27.
des. sl. með fyrirsöginni „Meira
af Guns and Roses“ vil ég upplýsa
eftirfarandi.
Hér á útvarpsstöðinni Stjörn-
unni er þátturinn Rokkhjartað á
dagskrá hvert þriðjudagskvöld,
Þar hefur m.a. verið leikin tónlist
með „Guns and Roses“ Þátturinn
verður áíram á dagskrá á hveiju
þriöjudagskvöldi og munum viö
þar leika vandaða tónhst, m.a.
með áöumefndri hljómsveit, svo
sem verið hefur.