Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.1992, Blaðsíða 12
12
i
FÖSTUDAGUR 19. JÚNÍ 1992.
Spummgin
Eiga íslendingar að
minnka þorskaflann?
Siguröur Sigurbjarnason leigubíl-
stjórí: Já, ég vil fylgja alþjóðavemd-
un á flskistofnum. Hagsmunir okkar
eru mestir.
Gunnar Ingi Gunnarsson nemi: Nei.
Brynjar Stefánsson verkamaður:
EUd mikið. Ef til vill um 20%. Við
eigum að hefja hvalveiðar.
Dögg Pálsdóttir lögfræðingur: Já, ég
held að það sé nauðsynlegt að fara
eftir tillögum fiskifræðinga í þessu
máli. >
Helga Jónsdóttir verkakona: Nei, alls
ekki.
Þórarinn Amarsson nemi: Ég held
að það verði að minnka þorskaflann
svo að við forum ekki endanlega á
hausinn.
Lesendur________________
Maf ía á íslandi
Kona i Reykjavík skrifar:
Hve lengi á óaldarlýður að ganga sem
frjálsir menn? Er ekki kominn tími
til að hefta for þessara manna og láta
þá hreinlega undir lás og slá?
Pétur heitinn Benediktsson banka-
stjóri varaði við þessum lýð þann 17.
febrúar 1964. Hann sagði: „Hér eru
farin að myndast bófafélög. Hver
sakamaðurinn styður annan með
ráðum og dáð. Þó kastar fyrst tólfun-
um þegar þessi vettvangur er notað-
ur til árása á alsaklaust fólk sem á
þess engan kost að koma þama fram
og bera hönd fyrir höfuð sér. Þjóðin
vill að flórinn sé mokaður og til þess
að svo megi vera, þurfa margir að
taka sér reku í hönd.“
Skiptast ekki lögregluþjónar milh
landa, þannig að hver geti lært af
reynslu annarra? Glæpaverk eru nú
framin bæði opinberlega og í felum.
Væri ekki hægt að fá hingað til lands
lögreglumann sem væri sérfræðing-
ur í því að leita uppi menn sem væru
að leika mafíuverk á saklausu fólki
því flest glæpaverk eru framin á því?
Því þessir glæpamenn á íslandi eru
litilmenni sem þora ekki að ráðast á
þá stóru.
Lögreglumaður með reynslu í
starfi væri ekki lengj að hjálpa fólki
sem orðið hefur eða verður í framtíð-
inni fyrir þjófnaði þessara manna.
Það er sorglegt að vita að í þessum
hópi eru menn, sem þjóðin hefur
kostað og styrkt til að ganga mennta-
veginn, og koma svo fram í sjónvarpi
brosandi út að eyrum þegar þeir eru
nýbúnir að hafa út úr fólki fleiri
hundruð þúsundir ef ekki milljónir
króna með svikum og prettum.
Og við, sem fyrir svikunum urðu,
Konu i Reykjavík þykja lög landsins beinlínis kenna að stela og pretta.
eigum bara að vera róleg. Þetta er
ekki svo slæmt eins og sýnist vera.
Þetta er virðing eða hitt þó heldur.
Er ekki hægt að láta þessa menn selja
eignir sínar og borga fólkinu sem
þeir hafa stolið af? Þetta var gert í
gamla daga.
En nú eru svo vitlaus lög í landinu.
Þau beinlínis kenna að stela og pretta
af öðrum. Allt fymt eftir fjögur ár.
Svona sleppur margur glæpamaður-
inn. Svo er verið að álasa unga fólk-
inu. Er ekki búið að gefa imga fólkinu
fyrirmynd af því gamla?
Ef hægt væri að fá erlendan mann
sem væri fær um að leita uppi menn
sem framið hefðu glæpaverk á sak-
lausu fólki, dæma þá harðri refsingu,
láta þá borga það sem þeir hafa stol-
ið frá öðram, myndi mafíuleikurinn
með tímanum hætta á landi voru því
sá laukur sýnir hvorki vit né menn-
ingu.
Lækkun launa sjalfsögð
Há laun lækki um 20 til 30 prósent
Þjóðhollur skrifar:
Ég held að þjóðin hafi tárast þegar
stjómir Landsambands íslenskra út-
vegsmanna og Sölusambands ís-
lenskra fiskframleiðenda lýstu því
yfir að eina ráðið í erfiðleikum þjóð-
arinnar væri launalækkun þegar
ljóst var aö draga þyrfti úr þorsk-
veiðum um 40 prósent.
Allir skildu að stjóramir hjá LÍÚ
og SÍF vora mjög fúsir til að lækka
laun sín af einskærri þjóðhoUustu.
Eg legg til að laun frá 200.000 til
600.000 krónur lækki um 20 til 30
prósent. Útilokað er að lækka laun
imdir 200.000 krónur því það era, að
mínu mati, lágmarkslaun, eða ættu
að vera þaö.
En ég skora á stjómvöld að snúa
dæminu við og heíja nú þegar hval-
veiðar af fullum krafti, einnig sel-
veiðar. Senda á togara á djúphafs-
veiðar á karfa, kaupa af erlendum
togurum allan þann fisk sem er í
boði og banna útflutning á gáma-
fiski. Allt skal unnið í landi. Einnig
ætti að hætta að borga atvinnuleysis-
bætur, heldur láta þá, sem á þeim
eiga rétt, vixma fyrir þeim með því
að þrífa borgina okkar. Sókn í van-
nýtta stofna verði hafin.
Ég skora á stjómvöld að hætta öU-
um hræðsluáróðri og vinna að heiö-
arlegum umbótum en ekki rífa nið-
ur. Slíkt er skemmdarverk.
Forsetaembættið
Lúðvig Eggertsson skrifar:
Ekki þykir hlýða að gagnrýna þjóð-
höfðingjann. Forseti íslands er í þeim
skilningi friðhelgur. Sú regla hefir
verið virt hérlendis enda engin
ástæða til annars. Allir forsetar lýð-
veldisins, fjórir að tölu, hafa verið til
sóma í þess orðs fyUstu merkingu.
Frú Vigdís Finnbogadóttir er þar
engin undantekning.
Hins vegar ætti að vera fijálst að
gagnrýna forsetaembættið sem slíkt,
vald forseta, kjörtímabU, aldurstak-
mark o.fl. Það hafa tvær konur gert
nýlega og fer vel á því meðan kona
situr í embættinu.
Ásdís Erlingsdóttir kveður frú Vig-
dísi hafa heitið því í byijun að gefa
ekki kost á sér til endurkjörs. Er ég
henni sammála um það að við verð-
um að geta treyst orðum okkar æðstu
manna. Agnes Bragadóttir viU
hækka lágmarksaldur forseta, sem
nú er 35 ár, í þá vera, að honiun
hafi gefist tækifæri til að sýna í verki
verðleika sína og hæfileika tíl emb-
ættisins. Þetta er góð hugmynd og
ætti að ákveða með lögum að enginn
undir 50 ára aldri sé kjörgengur.
Agnes vUl einrng takmarka tímann
sem forseti situr í embætti. Hann
styttist sjálfkrafa með hækkun lág-
marksaldurs en heimUa ætti forseta
að bjóða sig fram tíl endurkjörs einu
sinni og ekki oftar. Þegar ekki er
Lesanda finnst aö öllum ætti að vera frjálst aö gagnrýna forsetaembættið.
kosið í hálfan annan áratug eða tvo, gefa kost á sér á ný gæti hann óafvit-
dofnar áhugi almennings fyrir emb- andi verið verkfæri í höndum öfga-
ættinu og lýðræðinu. Þegar forseti manna sem era þar með að reyna
íslands lætur undan þrýstingi um að að útíloka annað forsetaefni.
Ó.L. hringdi:
Fyrir rúmlega viku fór ég í Ár-
bæjarsafn með erlent kunningja-
fólk mitt. Ég hringdi áður en viö
fóram tU aö spyijast fyrir um
verðið. Var mér þá sagt að það
kostaði 250 krónur fyrir fiUl-
orðna. Tíu mínútum síðar voram
við komin í safnið og þurftum við
þá að borga 350 krónur fyrir
manninn. Við vorum óhress með
þetta en sættum okkur við þetta
er okkur var tjáð að miðinn gilti
í viku.
Á sunnudaginn fór ég svo aftur
og ætiaði aö nota miðann aftur
þar sem vikan var ekki liðin.
Kannaðist þá enginn við að mið-
inn ætti að gUda í viku. Mér var
aftur á raóti boðið að borga nem-
endagjald sem var 150 krónur.
Þurfti ég ekki einu sinni að sýna
skUríki því til staðfestingar að ég
væri í skóla. Með þennan ragling
er ég alls ekki ánægð, sérstáklega
eftir að ég sá tilkynningu frá safh-
inu þar sem stóð að aðeins ætti
að kosta 300 krónur inn,
Yf irbókuð hófel
Ósk hringdi:
Ég varð fyrir heldur óskemmti-
legri reynslu nýlega, Ég var á ferö
á EgUsstöðum og var með stað-
festingu frá Úrvali-Útsýn um að
ég ætti bókað herbergi á hótelinu
Valaskjálf. Þegar ég kem austur
er mér svo tjáð að ekkert her-
bergi sé laust. Stóð ég nú uppi
húsnæðislaus í bæ þar sem ég
þekkti ekki sálu.
Hafði mér aldreí verið úthlutað
herbergi heldm- var nafnið mitt
aðeins sett á pöntunarlista. Erþví
greiinlegt að hótelin era farin að
yfirbóka eins og flugfélögin gera.
Mér finnst þó lágmark að fóUt
viti af þessu svo að það standi
ekki uppi einhvers staðar útl á
landi án þess að hafa þak yfir
höfuðið.
Góðar
Kona í Kópavogi hringdi:
Mig langar til aö minnast aðeins
á það hversu íslenskar mjóUcur-
vörur era orðnar góðar. Gætum
við ekki fiutt þær út í ríkum
mæh nú þegar þarf að gefa þorsk-
inum frí? Er ég sérstaklega hrifin
af þykkmjóUúnni og engjaþykkn-
inu sem
Einnig er nýlega kominn á
markaöinn rjómasmurostur sem
hreinlega bráðnar uppi í manni.
Er ég ekki f vafá um að haigt
væri að markaðssetja þessar vör-
ur erlendis.
Páll hringdi:
Man nokkur eftir því að þegar
Vigdls Finnbogadóttir var kjörin
forseti lýðveldisins fyrir 12 árum
þá sagði hún að hún myndi aöeins
Eg kaushana ekki á sínum tíma
og finnst löngu kominn timi til
eftir önnur fjögur ár?
Þ.Þ. hringdi:
Ég bjó um tíma erlendis og þar
þekktist svokallaö „call waiting“,
þ.e. maður lenti aldrei 1 því að
það væri á tall hid þeim sem voru
með þá þjónustu þar sem tónn
tilkynnti þeim aö annar væri að
reyna að ná sambandi og gátu
þeir þá látiö viðmælenda sinn
bíða meðan aihugað var hver
væri að hringja.
Spumingin er: Hvenær verður
almenningi hér á landi boðiö upp
áþessa þjónustu?