Dagblaðið Vísir - DV - 17.11.1992, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1992.
Spumingin
Heldur þú að efnahags-
ástandið hér á landi eigi
enn eftir að versna?
Sigurpáll Grímsson hárskurðar-
meistari: Nei, það versnar ekki úr
þessu, leiðin á eftir að liggja upp á
við.
Gylfi Hafsteinsson nemi: Nei, ég býst
ekki við því.
Þórarinna Söebech húsmóðir: Já, ég
held það.
Kristjana Richter pianókennari: Nei,
ég er bjartsýn á framtíð íslands.
Ásbjörg Magnúsdóttir hjúkrunar-
fræðingur: Já, ég er ansi hrædd um
að það eigi eftir að versna.
Kristin Jónsdóttir röntgentæknir:
Vonandi ekki.
Lesendur____________
Krókaleyf in og
togarajaxlarnir
Bergur Garðarsson, form. Snæfells,
skrifar:
Er það ekki furðulegt hvað menn
láta frá sér fara? - Maður eins og
Reynir Traustason, stýrimaður á
Sléttanesi, talar um triUusjómenn
sem hjartveika menn og hefur ekki
samúð með hnignandi byggðarlagi. -
Ég veit ekki betur en stór hópur okk-
ar trillukarla sé fyrrverandi skips-
stjórar og togarajaxlar sem hafa
dregið sig í hlé frá langri útiveru og
vilja vera meira með fjölskyldunni á
efri árum.
Mér þykja menn eins og Reynir
tala fyrir fámennan hóp, ef hann ber
ekki meiri virðingu fyrir sjávarpláss-
um landsins en þaö að hann vilji
þurrka þau út. - Þau passi ekki inn
í kerfið. Hann skilur ekki að það er
kerfið sem ekki passar fyrir plássin,
sem mörg hver standa og falla með
trilluútgerð.
Reynir talar um að engar hömlur
séu á smábátum. - Þaö er þriggja
mánaða bann á ári til viðbótar bræl-
unum og ætti nú að duga! - Hann
taiar um togarajaxlinn og að trillu-
sjómaðurinn eigi að sitja við sama
borð með sóknarstýringu. Hvernig
dettur manninum í hug að trillukarl-
ar sitji við sama borð, á eins til sex
tonna trillu, og fjögur hundruð til
þúsund tonna togari? - Mér finnst
að Reynir sé að gera sig aö litlum
togarajaxh ef hann leggur þetta að
jöfnu.
Hann talar einnig um sukk í kvóta-
sölum og kaupum. Hvar er þá sukkið
mest? Hveijir hafa keypt mestaUan
kvótann? Eru það ekki togarar? - Þar
hlýtur þá sukkið að vera mest. Ég
held að Reynir ætti að líta í eigin
barm og viðurkenna að við trillu-
karlar höfum ekki til skipta og varla
fá þeir neitt meira þótt þeir hengi
okkur. Nema þá atvinnuleysi. Við
getum ekki borið saman togara og
triilu. Togari kemst alltaf á sjó en
trilla liggur bundin vegna brælu
mikinn hluta ársins. - Væri ekki nær
að reyna að styðja okkur í baráttunni
við að halda lífi?
Dætur Sophiu Hansen og afstaða fólksins:
Aumingja allt fólkið
Hildur skrifar:
Það hefur gjarnan verið tilhneiging
hér á landi að tengja mál dætra Sop-
hiu Hansen og Halims hins tyrk-
neska meintri ofsatrú í heimalandi
fóöurins. En eins og allir vita er stór
hluti tyrknesku þjóðarinnar múha-
meðstrúar.
Ég vil þó upplýsa - sem ætti að
vísu að vara óþarft - að hér á landi
er fjöldi barna sem býr við þær að-
stæður að fá alls ekki að sjá annað
foreldra sinna og sum jafnvel hvor-
ugt þeirra. Hatrið er engu minna í
þessum tilvikum en það sem birtist
í frásögnum af foreldrum dætranna,
Dagbjartar og Rúnu. - Hér á landi
er þó engin ofsatrú - eða hvað?
Ef foðurfólk dætra Sophiu og Hal-
ims er slíkt ofbeldis- og misindisfólk
sem fréttir hermdu gjaman því í
ósköpunum tók þá móðirin, Sophia,
í mál, að dæturnar fengju að fara
utan með íöðurnum til Tyrklands í
frí? Dvaldi Sophia ekki sjálf löngum
stundum hjá eða í nágrenni viö þetta
sama fólk?
Forræöismál af versta' tagi eru í
gangi hér á landi en þau eru fæst í
sviðsljósinu. Allt er þetta mál Sop-
hiu, Halmins og dætranna - svo og
allra annarra í svipuðum aðstæðum
- hin verstu mál úrlausnar en þau
verða aldrei leyst á grundvelli þjóð-
arumræöu. - Því segi ég bara: Aum-
ingja allt fólkið.
Landsbyggðarhundar, ríkis-
bubbar og Þjóðarsálin
Frá Stöðvarfirði. - Heimboð bréfrit-
ara stendur.
Hringið í síma
632700
milli kl. 14 og 16
- eða skriflð
Nafn ugsínianr. verður ad fylgja bréfum
Ríkharður Valtingojer skrifar:
Það er ekki margt sem kemur mér
úr jafnvægi en ef heimskan södd og
feit tekur völdin þá fæ ég tár í aug-
un. - Gerðist það í alvöru eða var það
bara lélegur grínþáttur rásar tvo
þegar útvarpsmaður og skipulags-
fræðingur sögðu þjóðinni frá hug-
myndum sínum um að flytja fólk á
milli byggðarlaga? - Að vísu ekki til
Reykjavíkur heldur innan sama
landsfjórðungs og með aðstoð ríkis-
ins! En til hvers? Og hvert?
Ég skil Trausta að vissu marki.
Hann hefur numið skipulagsfræði og
núna vill hann njóta sín. Hrausti
maðurinn. Vill skipuleggja. Ekki
bara götur, hús og leikvelli. Nei,
hann vill Skipuieggja búsetu og lifn-
aðarhætti heillar þjóðar. Er þetta
draumur skipulagsfræðings? - Væri
næsta skref það að gera áætlun um
að hver íslendingur ætti að flytja eft-
ir ákveönu kerfi á 10 ára fresti?
Hvaða þjóðfélag er það þar sem
útvarpsmaöur má vera dónalegur og
mótmælir fólki sem er mótfalliö hug-
myndum sem fram koma í svona
þætti? Hvað finnst séra Heimi um
svona framkomu? Og hvað hugsar
hinn venjulegi íslendingur? Hvað
hugsar hinn óvenjulegi fslendingur?
Hefur ekki sérhver íbúi þessa lands
fullan rétt á að búa hvar sem hann
sjálfur kýs, sé það í samræmi við
gildandi lög? - Tilfinningar og at-
vinnumöguleikar ráða oftast úrsht-
um í búsetuvali.
Ég held að enginn, jafnvel ekki
Davíð konungur, megi taka sér það
frelsi að ráðskast með búsetu fólks
eða eyðileggja byggð þess. - Ef Bubbi
og Trausti sjá þetta ekki þá vil ég
gjarnan bjóða þeim heim til mín á
Stöðvarfjörð. Trausti getur rætt við
fólk, útskýrt sinn málstað og skipu-
lagt brottflutning þess. Á meðan get-
ur Bubbi veitt í ánni og viðrað lands-
byggðarhundinn sinn.
Hvaðverðurum
umboðSÍS?
Þorkell skrifar:
Þegar Samband ísl. samvinnu-
félaga er orðið rústir einar er
ekki furða þótt spurt sé hvað
verði um þau frábæru umboð
sem SÍS hafði fyrir heimsþekkt
heimilistæki, svo sem hrærivél-
ar, ísskápa, þvottavélar og upp-
þvottavélar? Staðreynd er að
Sambandið hafði umboð fyrir
einhverjar bestu heimilisvörur
sem hér hafa fengist. - Það er
skaði ef þessi umboð dreifast nú
um borg og bý. Þaö var gott að
geta fengiö þessi tæki á sama
stað, svo og viðgerðarþjónustu.
Fall Sambandsins er harmsaga
sem óþarfi er að hlakka yfir. Það
er hins vegar merki um hnign-
andi þjóöfélag þegar stór fyrir-
tæki leggja upp laupana, fólksins
að bregðast við því ástandi.
Kannski lækka
þá laxveiðileyf in
Ólafur Guðjónsson skrifar:
í frumvarpi ríkisstjórnar um
breytingu á jarðalögum eru kom-
in ákvæði sem eiga að koma í veg
fyrir hugsanleg kaup útlendinga
eftir gildistöku væntanlegs EES
samnings. Ekki myndi ég gráta
þótt útlendingar ættu t.d. stærstu
laxveiöiámar hér á landi. Svo
svínslega hafa íslenskir veiöi-
leyfahafar eöa eigendur fariö með
þá sem vilja veíða hér á landi,
jafnt útlendinga sem landa sína.
- Kannski myndu veiðileyfin
bara lækka ef útlendingar seldu
þau. Til þessa hafa íslendingar
hreiniega verið likt og ölmusu-
menn í eigin landi gagnvart þess-
um okurviöskiptum.
Sérstök viðtaisbók
Gunnar Kristjánsson hringdi:
Ég hef nýlokiö við að lesa bók-
ina Hjá Báru sem Ingólfur Mar-
geirsson færði í letur, - Þetta er
alveg einstök lesning, marg-
slungin og fróðleg. Bókin er ekki
síður skemmtileg fyrir karla en
konur - og er raunar fyrir fólk á
öllum aldri sem á annaö borð
hefur áhuga á æviminningum
manna á viðburðaríkriævi. - Það
vantar ekki viðburðina og Bára
virðist hafa frábæra hæfileika til
að draga fram það sem máli skipt-
ir til að halda lesandanum við
efnið. Ég leyfi mér að kalla þetta
sérstaka viðtalsbók og um leið
vandaða.
Bókhaldfyrirtækja
G.O. skrifar:
Nú eru aöilar vinnumarkaðar-
ins önnum kafnir við að aðstoöa
stjómvöld viö að bjarga rekstrar-
grundvelli fyrirtækja landsins
svo komist verði hjá meira at-
vinnuleysi en orðið er. Verður
mönnum þá helst fyrir að reyna
aö ná dálítið meirrpeningum úr
vösum almennings ef þar skyldu
nú leynast nokkrar krónur ónot-
aöar.
En því kanna yfirvöld ekki of-
urlítið betur ýmsa kostnaðarliði
í bókhaldi fyrirtækja? Magnaður
orðrómur er um alls konar afæt-
ur af fyrirtækjum, jainvel að
heimilishald sé fært sem kostnað-
ur á fyrirtækið. Orðrómurinn er
þaðsterkur að varla er þetta allt
uppspuni. - Því má ekki kanna
þetta ásamt öðru?
Uppörvandi
Hannes skrifar:
í síðasta þætti Hemma Gunn.
var rætt við skipstjórann Sigurð
Þorsteinsson. Hann var einstak-
lega skemmtilegur á að hlýða og
sá bara jákvæðu hliðamár á mál-
unum. Það var hressandi blær
sem fylgdi þessum manni, sann-
arlega uppörvandi skipstjóri.