Dagblaðið Vísir - DV - 28.11.1992, Blaðsíða 25

Dagblaðið Vísir - DV - 28.11.1992, Blaðsíða 25
LAUGARDAGUR 28. NÓVEMBER 1992. 25 Fjölskylduna dreymir um umhverf- isvæn og græn jól. Hugsunin um hvít jól án aðskotaefna er svo sterk að það hggur við að froðan á jólaölinu mínu hjaðni. - Jólasveinaskegg af baðmuharekr- um í Oklahoma sem hafa ekki verið úðaðar! Konan er með úðun á heilan- um! Ég er búinn að fara í margar leik- fangabúðirtilaðfinnajólasveina- skegg sem á að gleðja tveggja og hálfs árs gamalt barnabam mitt og það fyrsta sem sagt er við mann þegar maður kemur heim er: - Vonandi hefur hvorki neinu verið úðað á efnið í þessu skeggi né það htað snjóhvítt. Hvað ef bamið færi nú að sjúga það? Lífrænt jólasveinaskegg! Nú er það að verða aðalumræðuefnið hér á heimilinu. Ég veit hins vegar bara að ég varð að borga á annað hundrað krónur fyrir jólasveinaskegg í BR- leikfangaversluninni svo að ég gæti leikið jólasveininn þegar fjölskyldan verður öh komin saman til hins hefð- bundna jólahalds með glöggi og for- réttum. Það var því með afsökunartóni að ég sagði Lenu, minni elskulegu eigin- konu, sem reynir eins og er að hfa afar umhverfisvænu hfi, að ég hefði því miður gleymt að spyrja þann sem sem seldi jólasveinaskegg í hverfinu okkar hvort það væri ekki eingöngu úr umhverfisvænum efnum og of- næmisprófað. Ég hafði reyndar ekki kjark til aö spyija hana hvort hún byggist við því að dúnninn í púðanum, sem ég átti að hafa framan á maganum við sama tækifæri, væri af vilhgæsum frá Norður-Skáni... en það var þó að mér komið að leggja þá spumingu fyrir hana. En Lena er mjög ákveðin þegar hún tekur eitthvað í sig svo að égstihtimig. Ég er orðinn dauðþreyttur á því að lifa þessu umhverfisvæna lífi. Ég kann ahan hstann yfir rétt efni utan að og veit upp á míkró- og mihigramm hve mikið PVC-efni er í 148 fermetrum af thtekinni innpökkunar- þynnu... en auðvitað er ég undir sterkum áhrifum frá konunni minni. Hún verður aftur fyrir miklum þrýst- ingi frá dóttur okkar, Trínu. Hún hefur verið látin ganga í dýran einkaskóla og við höfum svo sem fengið það sem við borguðum fyrir ... rauðhærður, umhverfisvænn stjórnleysingi kennir henni líffræði og afleiðingin er auðvitað sú að Trína er skyndhega orðin sér mjög meðvit- andi um umhverfið. Það hef ég reyndar hka verið í mörg ár en þó er það að ganga yfir. Ég er orðinn þreyttur á því að ganga lang- tímum saman með hhlunum í stór- markaðinum á hveiju kvöldi. Fram- leiðendumir eru að kæfa hver annan með umhyggju sinni fyrir vistkerfinu svo það er orðið næstum því ómögu- legt að ákveða sig. Ein tegund uxa- halasúpu er gerð úr 100% lífrænt ræktuðu grænmeti, umhverfisvæn- um bragðefnum og kúm sem hafa aldrei verið úðaðar með neinu og tryggt er að hafa ekki gengið á beit í högum sem eru mengaðir af þunga- málmum. Merkimiðar á öðrum dós- um eru aftur prentaðir með fituhtum sem sleikja má og í þá er notaður pappír sem hefur ekki verið bleiktur Jólasaganr. 1 og hefur ekki í sér nein klórsambönd. Þá eru þeir límdir á með lími sem hefur ekki að geyma nein eiturefni svo að það veldur engri truflun á vist- kerfinu. Ég er þeirrar skoðunar að framleið- endumir noti um það bh einn meðal- stóran sænskan greniskóg og þrjár smálestir af hveitihmi í htlu grænu aukamiðana sem skýra frá þvi hve umhverfisvæn varan sé. Að maður skuh þurfa að þola svona lagað þegar hátíðarstundin nálgast. Það er næstum meira en nokkur mað- ur getur þolað... en fjölskyldan krefst GRÆNNA jóla. Ég hafði hlakkað th að menga sjálf- an mig og umhverfið öh jólin. Anda- feitin skyldi renna í klóakröriö og aht Eyrarsund skyldi fá að freyða af rauðu og gulu htarefnunum sem færu í kirsubeijasósuna og hrísgijóna- grautinn með möndlunni. Nei, annars... var ég búinn að segja frá því að það er ég sem stend fyrir matargerðinni og innkaupunum fyrir fjölskylduna? Já, konumar hafa ekki tíma til þess. Trína á að fara á Græn- an konsert með Bryan Adams en að auki vinnur hún háifan daginn 1 verslun og sækir skólann. En konan mín er önnum kafin við að öðlast frama í starfi sínu og sinna umhverf- inu. Nú er ég næstiun því búinn að sinna öhum undirbúningnum. Við ræddum hann á fjölskyldufundi á miðvikudag- inn... ogkvenfólkiðsamþykktiáæti- unina. Gjöfunum verður pakkað inn í óbleiktan og endurunninn pappír og jólakortin verða frá UNICEF, Baraa- hjálparstofnun Sameinuðu þjóðanna. Þau em úr pappírskvoðu og sehúlósa en ábyrgst er að hvoragt verði rakið til regnskóganna. Það vona ég að minnsta kosti að sé rétt því ég gaf fjöl- skyldunni yfirlýsingu um það. Þá er ég búinn að kaupa blýanta sem ekk- ert blý er í th að skrifa með. Gjaíirnar kaupum við í versluninni á hominu en hún býður eingöngu endurunnar vörur. Og auðvitað fer ég í allar verslunarferðir með inn- kaupanetið okkar en það er úr lérefti og því margnota. Ejölskyldan notar ekkiplastpoka! Matseðhlinn... já, ég er í sambandi við slátrara úti á Sjálandstanga sem býður aðeins kjöt af dýrum sem feng- iö hafa hfrænt fóður. Hjá honum hef ég pantað lífræna svínasteik. Hann hefur heitið því að geyma hana undir píramítalöguðu flugnaneti þar th ég sækihana. Nú eru að vísu eitt hundrað og sjö khómetrar th hans þama úti á Sjá- landstanga en það skiptir ekki miklu því að Wolkswagen-bhl fjölskyldunn- ar brennir blýlausu bensíni svo að hann veldur ekki neinu raunverulegi tjóni á umhverfinu þegar við eyðum þijátíu og fjórum htrum af því úti í náttúrunni th að ná í tvö khógrömm af kjöti af grís sem hefur fengið líf- ræntfóður. Við urðum sammála um að bera fram grænkál með steikinni í stað rauðkáls. Það færir með sér vissan sannfæringarkraft. Rauðkál getur verið afar ögrandi á umhverfisvæn- um tímum... eða sú er að minnsta kosti skoðun hins frelsaða líffræði- kennara dóttur okkar sem vhl engan áburð annan en mykju og tað. Ég muldraði eitthvað um að neri ég sam- an tveimur spýtum kviknaði eldur og þá gæti ég kveikt dáhtinn eld á eld- húsgólfinu og steikt yfir honum í stað þess að setja steikina í rafmagnselda- véhna. Þannig gætum við komið í veg fyrir að raforkuverið brenndi þremur htrum af brennisteinslítilh ohu. Kon- umar htu á mig eins og ég hefði verið meinyrtur. Ég var hins vegar bara að hugsa um umhverfið. Það var aht í lagi að bera fram hvít- ar kartöflur, svo framarlega sem þær væru ekki úr akri sem thbúnum áburði hefði verið stráð yfir. Ég lofaði að finna verslun þar sem ég yrði sann- færður um að ræktandinn hefði ein- ungis notað hfrænan áburð. Það kynni að vera best að spyija vin minn áTanganumráða. Nú sit ég örmagna héma í brúna hægindastólnum mínum með inn- kaupahstann og læt mig dreyma um gömlu dagana áður en ég varð mér meðvitandi um umhverfið. Hálfdofinn ht ég á tvöfalda viskí- sjússinn minn og geri mér með ánægju ljóst að hturinn hefur verið skerptur með brenndum sykri. Mér erljóst að maöur verður að ýlfra eins og þeir úlfar sem maöur er með og bæti við neðst á innkaupahst- ann: Hehl kassi af GRÆNUM Tu- borg-bjór. Gleðhegjól! ÞÝÐ: ÁSG

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.