Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.1995, Qupperneq 30

Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.1995, Qupperneq 30
42 LAUGARDAGUR 4. FEBRÚAR 1995 Amarjit Ram segir krydd leyndardóminn á bak við indverska matargerðarlist. kvæmi. Hins vegar hafi hann oft far- ið meö fóöur sínum þegar hann und- irbjó brúðkaup og aörar stórar veisl- ur. Nokkurs konar fíklar Margir sem smakkað hafa á ind- verskum mat segjast hafa orðið nokkurs konar flklar. Indversk mat- argerðarlist verður ástríða og jafn- framt tómstundagaman sem menn stunda helst um helgar vegna þess hve undirbúningstíminn er oft lang- ur. Aðalatriðið við indverska matar- gerð eru kryddin. Ram segir menn geta orðið háða kryddinu og hann kveðst hafa fengið fráhvarfseinkenni þegar hann fékk ekki kryddaðan mat í nokkum tíma. Hann leggur áherslu á að krydd hafi lækningamátt og getur þess að aUs kyns krydd í karríblöndu hafi meðal annars áhrif á meltingu, starfsemi lifrarinnar, nýmanna, kynhormón- anna og virki gegn mígreni. En þrátt fyrir að leyndardómurinn við indverska matargerðarlist sé krydd kemur það stundum fyrir að þrátt fyrir að menn hafi eytt miklum tíma í undirbúning og farið alveg eftir uppskrift verður kryddbragðið ekkert sérstakt og alls ekki eins og menn kannast við frá indverskum veitingastöðum. Suðutími krydds mikilvægastur „Það er alls ekki sama hver suðu- tími krydds er. Hann þarf að vera réttur til að kryddið opnist og bragð- ið verði eins og það á að vera og einn- ig lyktin. Það þarf vissa tækni við aö meta hvenær kryddin em mátu- lega soðin. Ef suðutíminn er ekki réttur er hætt við aö fólk fái upp- þembu," segir Ram. Hann kennir fólki ýmislegt um ind- verska matargerðarlist um leið og hann eldar fyrir það í heimahúsum. Hann kemur með allt hráefni ferskt og lagar allan matinn á staönum. „Menn sjá því hvemig matseldin fer fram frá upphafi til enda. Þar meö fær fólk matreiðslukennslu í leið- inni. Sumir taka mig upp á mynd- band á meðan ég er að stússa í eld- húsinu." Ram segir áhuga á sósum einkenn- andi fyrir islendinga. „Ég hef lært þetta smátt og smátt. Ég bar fram ýmsa rétti án sósu eins og þeir áttu að vera en þá var ég oft spurður hvort ekki væri einhver sósa með. Ég er því farinn að bera fram sósur þó svo að ekki sé gert ráð fyrir þeim í ýmsum uppskriftum.“ Stríttvegna hrútspunga Hann kveðst viröa matarmenningu allra þjóða og er alltaf reiðubúinn að smakka á öllum mat. Þorramatur bragðast ágætlega, að minnsta kosti sumar tegundir hans, að mati Rams. Hann bætir því við að sér hafi verið strítt svolítið í sambandi við þorra- mat skömmu áður en hann flutti til íslands. „Rétt áður en ég flutti var þáttur í breska sjónvarpinu um þorramat. í þættinum var sagt frá því að eitt af því besta væru hrútspungar sem á ensku eru nefndir rams testicles. Mér var auðvitað strítt því eftirnafn mitt er Ram en enska orðið ram þýð- ir hrútur." Ástin dró Amarjit Ram til íslands: Kynnir íslendingum indverska matargerðarlist Ram með dótturinni Enya Solveigu sem er 16 mánaöa. Fyrra nafnið er nafn írskrar söngkonu. Er Ram ók Hafdísi konu sinni á fæðingardeildina spiluðu þau lag með söngkonunni I bll sfnum og I kjölfarið þótti tilvalið að nýfædd dóttirin hlyti nafn hennar. DV-myndir ÞÖK Amaijit Ram ólst upp á indverskum veitingastað í London. Það kemur því ekki á óvart að hann skuli hafa ofan fyrir sér hér á landi með því að kynna íslendingum indverska matargerð. Það sem dró Ram til íslands var ástin. Hann kynntist íslenskri konu, Hafdísi Árnadóttur, í London. „Það er merkilegt hvernig örlögin geta breytt lífi manns. Ef ég hefði ekki hitt Hafdísi hefði ég að öllum líkind- um aldrei komið til íslands," segir Ram og bætir því að það hafi reyndar verið á skyndibitastað sem selur fisk og franskar kartöflur sem þau kynntust en ekki á indverskum veit- ingastað. Hafdís starfaði þá sem au pair í London og eftir að hún hélt til Islands kom Ram hingað til að heim- sækja hana. Það var árið 1986 og þau settust hér að. Tveimur árum seinna fluttu þau til London en komu aftur fyrir rúmu ári. Ram kveðst hafa orðið undrandi á hversu allt var menningarlegt þegar hann kom hingað fyrst en tekur það fram að hann hafi í raun ekki vitað mikið um landið annað en að hér væru eldfjöll. Fæddist í Naíróbí Sjálfur fæddist hann í Naíróbí í Kenía árið 1960. Þangað höfðu for- eldrar hans flust tveimur áriun áður frá Indlandi. Og þegar hann var tveggja ára fluttust foreldrar hans til London og settu á laggimar lítinn veitingastað þar sem Ram og systkini hans tóku þátt í starfseminni. Ram er næstelstur af níu systkinum. „Viö vorum starfsliðið á veitingastaðnum. Við vorum í uppþvottinum og seinna lærði ég að elda mat.“ Fleiri indversk veitingahús í London en í Bombay Ram segir að sér hafi bmgðið þegar hann kom hingað fyrst 1986 og fann bara einn indverskan veitingastað. „Ég skildi þetta eiginlega ekki. í Lon- don eru indverskir veitingastaðir fleiri en í Bombay. Reyndar eróskilj- anlegt hvemig þeir þrífast allir þvi að á mörgum götum eru þeir hlið við hlið. En hver og einn hefur sín sér- einkenni því matargerðin fer eftir því frá hvaða landshluta í Indlandi eig- endurnir eru ættaðir. í norðurhluta Indlands er maturinn til dæmis ekki hafður jafn sterkur og í suðurhlutan- um. Fyrir noröan borða menn líka meira brauð en fyrir sunnan þar sem hrísgrjónin em rikjandi," greinir Ram frá. Fer í heimahús og eldar indverskan mat Hann starfaði um tíma á indverska veitingastaðnum Taj Mahal á Hverf- isgötu en ákvað að fitja upp á þeirri nýjung að bjóða íslendingum að koma heim til þeirra og elda þar. „Þetta hefur notið mikilla vinsælda og vakið mikla athygli gesta. Ég man eftir einu tilviki þegar eiginmenn nokkurra kvenna sem vom saman í saumaklúbb ákváðu að koma konum sínum á óvart. Ég var boðaður á heimili eins eiginmannsins ásamt aðstoðarfólki mínu. Aðstoðarkonur mínar klæddust indverskum fatnaði, sari og við höfðum með okkur ind- verska tónlist. Eiginkonurnar höfðu farið á krá og þegar þær komu heim hljómaði indversk tónlist og á móti þeim tók kona í sari og úr eldhúsinu kom ilmur af indverskum mat. Kon- umar urðu alveg dolfallnar. íslend- ingum þykir gaman af öllu sem er öðruvísi. Fólk tekur myndir af mér og klappar fyrir mér svo að það ligg- ur við að ég fari hjá mér. Mörgum þykir þetta góð tilbreyting að láta elda fyrir sig heima og þykir það jafn- vel skemmtilegra en að fara á veit- ingahús." Að sögn Rams veit hann ekki til að það tíðkist í London að farið sé í heimahús og eldað fyrir lítil sam-

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.