Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.1995, Blaðsíða 15

LAUGARDAGUR 19. AGUST 1995
15
Gamalt máltæki segir aö ekkert sé
erfiðara en aögeröaleysi, né krefjist
meiri áreynslu. Mér er meinilla viö
þetta máltæki því aö eftir langan
vinnudag er ég, eins og svo margir
aðrir, hrifnust af sófanum mínum.
Hiö sama verður ekki sagt um
minn betri helming. Ekkert er eins
mikiö eitur í hans beinum og aö
verma sófann þegar heill golfvöllur
bíöur í Grafarholtinu.
Þessa fáu mánuöi á ári þegar
hundi er út sigandi stundar hann,
eins og aðrir golfarar, íþrótt sína
af öllum lífs og sálar kröftum. Þaö
er eins og fari fiðringur um golfar-
ann að loknum vinnudegi, sama
hvernig viðrar.
Bakterían blómstrar
Golfinu er gjarnan líkt við lax-
veiöi á þann hátt aö þeir sem
stunda golf verða haldnir þvílíkri
ástríðu aö annað kemst varla í hálf-
kvisti viö þaö nema einna helst lax-
veiðin. Kemur þessi ástríöa því oft
niður á saklausum mökum viö-
komandi og er oft talað um bæöi
golfekkjur og golfekkla á meðan á
tímabilinu stendur. Margir hafa
brugðiö á það ráð að draga maka
sína með á völlinn, ýmist meö góöu
eöa illu, oftar en ekki með góðum
árangri.
Einn góðan veöurdag í sumar of-
bauð loksins mínum manni aö sjá
kellu sína liggja og flatmaga í sóf-
anum og linnti hann ekki látum
fyrr en tekist hafði aö draga mig
með út á völl.
Til aö halda heimilisfriðinn dratt-
aðist ég nú með en þaö leikur eng-
inn vafi á að golf er mjög ógnvekj-
andi íþrótt í augum byrjenda. Ein-
ungis tilhugsunin um að slá þenn-
an pínulitla bolta mörg hundruð
metra ofan í hoiu sem virðist vera
mun minni en boltinn er nóg til að
gera sófann enn meira freistandi.
Það sem hræðir byrjendur í öll-
um íþróttum, ekki síst golfi, er að
við höfum ekki hugmynd um hvar
styrkur eða vankantar okkar
liggja. í golfinu óttast byrjandinn í
raun hvert högg. Hitti ég boltann,
og ef svo heppilega tekst til, hvar
lendir boltinn? Lendir hann ein-
hvers staðar nálægt brautinni eða
Ekkert er erfiðara
en aðgerðaleysi
fer hann yfirleitt nokkuð á flug?
Það sem verra væri, lendir hann í
höfðinu á einhverjum öðrum?
Maður veit ekki hvar á að standa,
hvemig á að standa né hvað á að
segja. Eg sveiflaði kylfunni af lífs
og sálar kröftum og tilviljun ein réð
því hvort ég hitti eða ekki. Það er
ekki nóg að slá nokkur högg eða
skrá sig í einn eða tvo golftíma því
að til þess að eiga nokkurn mögu-
leika á að hafa gaman af þessari
nýju upplifun þarf byrjandinn að
læra hvernig á klæða sig, tala og
bera sig að að hætti golfara á vellin-
um.
Réttu græjurnar
Burtséð frá hæfileikum til golf-
iðkunar er mikilvægast af óllu að
eiga réttu græjumar og líta vel út.
Hámarksfjöldi golfkylfa er fiórtán.
Fjórtán kylfur, mér nægja tvær!
Hver byrjandi veit að því færri sem
kylfumar eru því auðveldara er að
taíka ákvörðun um hvað á að nota.
Færri kylfur valda minni ruglingi
og létta það ofurálag sem fylgir
vangaveltum um hvenær á að nota
hvaða kylfu-. Hins vegar fylgdi því
að vera með réttu græjumar að ég
leit út eins og alvörugolfari þó að
boltinn færi aldrei nálgæt holunni
sem mér þótti reyndar síður mikil-
vægt.
Það sem hver golfari þarf að eiga
umfram kylfurnar sínar er að sjálf-
sögðu nóg af boltum til að komast
einn hring. Fyrir mig voru þaö
nokkrir tugir þennan eina hring
þar sem tjarnir og hraun virtust
hafa mikið aðdráttarafl fyrir bolt-
ana mína. „Það hlýtur hreinlega
eitthvað að vera að þessum bolt-
um,“ hugsaði ég þegar þeir hurfu
ofan í vatnið.
Fleira verða góðir golfarar aö
hafa, s.s. leðurhanska á aðra hönd-
ina sem hefur það í fór með sér að
engu er líkara en önnur höndin
hafi dáið þar sem hún er yfirleitt
náfól miðað við þá sem ekki er
hanskaklædd. En hanska þarf
maður, golfskó með tökkum, tí til
aö stilla boltanum upp, handklæði
til að þurrka af boltum og kylfum,
tæki til að hreinsa og gera við,
græjur til að veiða boltana upp úr
tjörnum, regnhlíf, regnstakk, regn-
buxur, poka undir kylfurnar og
kerru til að draga allt draslið í. Án
kerru myndi maður sjálfsagt ör-
magnast á að burðast með allt sitt
hafurtask.
LaugardagspistHl
Svafa Grönfeldt
íslenska eða golfska
Ekki var Adam þó lengi í para-
dís. Ég var að vísu með réttu græj-
urnar en máliö var töluvert flókn-
ara en að koma boltanum í holuna.
Upphandleggir og úlnliður þurfa
að mynda L, axlimar að snúast og
fæturnir verða að vera með hár-
réttu millibili. Síðan þarf að rétta
úr úlnliðnum á réttu augnabliki,
sveigja líkamann og í framhaldi af
öllu þessu reyna að hitta bolta-
skömmina. Ekki bætti nú úr skák
að ég skOdi ekki orð af því máli sem
golfararnir töluðu. Ég átti að nota
„wech“ og gloppuspaða, „chippa"
og „pitcha". Þeir fóru ýmist á fálka,
fugli, pari, eða tvöföldum skollá.
Eins og vandræði mín á golfvellin-
um við að líta a.m.k. út sem alvöru-
golfari væru nú ekki nóg heldur
var fávísi mín í „golfskunni" algjör.
Heimilisfriður-
inn haldinn
Til að halda heimilisfriðinn
hafði ég látið tilleiðast að spreyta
mig á „hobbíi“ eiginmansins. Þótt
það yki nú fyrst og fremst ástina á
sófanum mínum þá öðlaðist ég þó
skfining og betri innsýn í hugar-
heim ástríðufullra golfara.
Tölur sýna að þó sífellt fleiri hefii
golfiðkun á hverju ári þá gefast
aOt að því jafnmargir upp ár hvert.
Það sýnir best hversu margslungin
íþrótt golfið er.
Golfekkjur og golfekklar, líkt og
makar laxveiðifólks, kvarta gjarn-
an og kveina yfir fiarveru makans
þar sem þessi áhugamál taka mik-
inn tíma frá ýmsum viðvikum
heima fyrir. Oft og tíðum gæti þessi
óánægja einnig stafað af því sem
Oscar Wilde hefur lýst svo vel:
„Það er leiðinlegt að fara í sam-
kvæmi, en það er hræðOegt að vera
ekki boðið."
Við makarnir erum nú einu sinni
svo ljónheppnir að tímabiliö þegar
hægt er að stunda íþróttina er mjög
stutt hér á landi. Viðvikin, sem
biðu betri tíma, eru enn á sínum
stað að loknu tímabili. Golfararnir
snúa sér nú í fínu formi eftir
þramm á golfvellinum að því sem
setið hafði á hakanum.
Það fólk sem finnur sér áhugamál
sem það stundar af kappi er lán-
samt því ástundun þess veitir lífs-
fyllingu. Það fólk sem fyllist ein-
manakennd vegna tómstundaiðk-
unar makans hefur hins vegar ef
til vifi byggt veggi þar sem það
hefði átt að byggja brýr. Sófadagar
mínir eiga vonandi eftir að verða
margir og ánægjulegir en bilið inn
í „golfskuna" hefur óneitanlega
verið brúað.