Dagblaðið Vísir - DV - 25.08.1995, Page 12
12
Spumingin
FÖSTUDAGUR 25. ÁGÚST 1995
Hverjir verða
bikarmeistarar?
Orri Magnússon vélstjóri: Hef ekki
hugmynd.
Þórarinn Ævarsson rekstrarstjóri:
KR.
Ragnar Ingvarsson sendill: KR.
Héðinn Þorkelsson nemi: Auðvitað
ÍBV.
Þóra Jónsdóttir hjúkrunarfræðing-
ur: KR.
Lesendur
Aöild íslands að E vrópusambandinu:
Umsnúin ályktun
áSUS-þinai
Guðmundur Halldórsson skrifar:
■ Nú ætti að vera búið að ræða ESB-
málið það mikið að landsmenn gætu
fengið það á hreint frá stjórnvöldum
hvort og eða hvenær við myndum
æskja inngöngu. Enginn segir mér
að innganga verði aldrei rædd fram-
ar eða að hægt sé að útiloka aðild
íslands að Evrópusambandinu. -
Þetta var þó staðhæft í ályktun á 33.
þingi Sambands ungra sjálfstæðis-
manna á Akureyri.
Það merkilega við þetta þing var
að í þeim ályktunardrögum sem lágu
fyrir þinginu var eftirfarandi setning
(samkvæmt fréttum): „Ekki er hægt
að útiloka aðild íslands aö Evrópu-
sambandinu." Voru dregnir fram
kostir og gallar EB-aðildar eins og
vera ber. En þar kom þó að þingiö
samþykkti allt aðra og umsnúna
ályktun þannig að setningin hljóðaði
þannig: „Hægt er aö útiloka aðild
Islands að Evrópusambandinu. “ Var
sú tillaga síðan samþykkt, aö sögn,
með 44 atkvæðum gegn 32. Engar
breytingartillögur komu fram og eft-
ir stendur að aðild að EB er útilokuð
af hálfu Sambands ungra sjálfstæðis-
manna. Engum sögum fer af því
hveijir lögðu slíkt ofurkapp á um-
snúning þeirra ályktanardraga sem
SUS-þingið lagði upp með í byrjun.
Þessi ályktun, sem samþykkt var á
SUS-þinginu, sýnir einungis hvernig
pólitík er rekin hér. Hvert málið öðru
Hugsanleg aðild íslands að EB endanlega kaffærð á þingi Sambands ungra
sjálfstæðismanna? - Frá SUS-þingi i Kópavogi á síðasta ári.
brýnna til umræðu er rekið ofan í
kok á þeim fáu einstakhngum innan
flokkakerfisins sem þora aö hefja
umræðuna upp úr lágkúrunni og
opna glugga til frekari skoöunar.
Þannig kemur t.d. 33. þing þeirra
SUS-manna mér fyrir sjónir.
En það er ekki bara aö EB sé í lausu
lofti gagnvart almenningi. Það er líka
EES-samningurinn. Búið er að skipa
enn eina nefndina vegna hans. Og
vitiö þið lesendur góöir til hvers? Jú,
til að „kynna möguleika samnings-
ins“! Ög til aðstoðar og ráðgjafar
nefndinni eiga að vera valinkunnir
heiðursmenn úr atvinnulífmu og
verkalýðshreyfingunni (nema
hvað!). Vonandi eru þar á ferð menn
með mikla þekkingu úr viöskiptalíf-
inu er hafa stjórnað sínum fyrirtækj-
um af röggsemi og útsjónarsemi en
ekki eins og títt er hérlendis; endað
ferihnn í bruðli og skihð allt eftir í
skuld og skötulíki. Við eigum ekki
lengur að þola þá taktík í efnahags-
stefnu hér, hvorki af hendi ráða-
manna né viðskiptajöfra.
Össur og fyrirheitna landið:
Gagnrýnin ein nægir ekki
Daníel Reynisson skrifar:
Félagsmálaráðherra, Páll Péturs-
son, hefur fengið þá afleitu hugmynd
í kollinn, að mati sumra, aö atvinnu-
tækifærum á íslandi sé best varið í
höndum landsmanna sjáUra. Hvem-
ig ráöherra hefur nú fengið þessa
hugmynd er mér ráðgáta. En það
skyldi þó ekki vera vegna atvinnu-
leysisins sem aldrei hefur verið
meira hér? Eða vegna þess að stór
hópur íslendinga lifir góöu lífi á
styrkjum og bótum hjá félagsmála-
stofnunum. Og kannski ekki vegna
þess aö ungt fólk fúlsar við fisk-
vinnslu vegna þess að það fær sömu
krónutölu á launaseðlinum og í þeim
bótum sem félagsmálaráðherra, í
umboði okkar íslendinga, borgar í
atvinnuleysisbótum?
Nei, aldeiUs ekki, a.m.k. ekki í huga
Össurar Skarphéðinssonar, fyrrv.
umhverfisráðherra. Þar heyrum við
annan tón og furðulegan. Össur
dregur upp samlíkingu frá Englandi
sem fyrirheitna landinu. Þar datt
einum ráðherra í hug, líkt og Páli
Péturssyni, aö reyna að stöðva at-
vinnuleysið. Hann var hins vegar
hrópaður niður af velstæðum at-
vinnurekendum eða fólki i tryggum
stöðum, fólki sem á í sig og á.
En hvaða ráð hefur Össur Skarp-
héðinsson til að sporna gegn vaxandi
atvinnuleysi þegar Asíubúar eða fólk
frá öðrum löndum er flutt í vaxandi
mæli til íslands sem ódýrt vinnuafl?
Össur má að sjálfsögðu gagnrýna
vinnuaðferðir félagsmálaráðherra
okkar en ætti þá einnig að láta fylgja
raunhæfar lausnir meö gagnrýni
sinni, því að gagnrýnin ein nægir
ekki.
Útlendingar í ófærð á jöklum:
Hundrað manna björgunarlið
Haraldur Sigurðsson skrifar:
Enn einu sinni þeysa björgunar-
menn á fjöll upp til að bjarga manns-
lífum. Nú síöast ekki færri en eitt
hundrað manns til að bjarga 27 feröa-
löngum á Vatnajökli. Síðan nýja
þyrlan í ofanálag (á 300 þús. kr. á tím-
ann) og allt sem þessu fylgir.
„Afrek“, segir í fréttum fjölmiðl-
anna. Já, já, afrek er það, ekki skal
því neitað. En þess konar afrek eru
einfaldlega óþarfa liður í ferða-
mennsku hér. Það vita allir útlend-
ingar, sem hingað koma, aö landið
er á nyrstu mörkum hins byggilega
''MMMþjónusta
allan sólarhringinn
Aðeins 39,90 mínútan
- eða hringið í síma
563 2700
milli kl. 14 og 16
heims og þótt góðviðri sé í byggð þá
eru íslenskir jöklar ekki til skemmti-
ferða fyrir einn eða neinn.
Vitanlega veröur ekki komist hjá
því að bregða viö og senda út björg-
unarmenn þegar hrópað er í neyð
úr óbyggðum. En óskaplega er þetta
nú allt tilviljanakennt með björgun-
arstarf. Hverjir eiga að fara og hvað-
an, hve marga á að senda, og þar
fram eftir götunum. Er ekki löngu
kominn tími til að skipuleggja björg-
unarstarf betur og koma upp föstum
sveitum sem eru til taks alla daga
ársins, dag og nótt, til að sinna
óvæntum óhöppum?
Ekki er við hæfi að menn rjúki úr
fastri vinnu til að sinna björgunar-
störfum. Þarna eiga fámennar en vel
þjálfaðar sveitir að koma að verki.
Þyrlur og annar dýr útbúnaður er
svo tU taks í algjörri neyð, og þær
eru reknar af opinberu fé. Eins á að
vera um fastar en fámennar björgun-
arsveitir sem ganga má að sem vísum
við óvæntar aðstæður.
Björgunarmenn gera sig klára fyrir leit í óbyggðum.
Handbolta-
klúðrið
Jakob hringdi:
Aldrei fór það svo að ekki mætti
klúðra HM ’95 frekar en orðið
var. Nú er það peningahiiðin.
Hún er líka ávallt skeinuhætt
okkur íslendingum. Helst megum
við ekki koma nálægt peningum,
þá er voðimi vís. Þetta, að standa
skU á íjármunum er okkur bara
ekki í blóð borið, og hananú. Og
nú bíðum við bara eftir því hver
verður lýstur gjaldþrota, Halldór
miðasah eða bæjarsjóður Akur-
eyrar. Dapurlegur eftirleikur HM
’95, ekki satt?
Vísiraðþegn-
skylduvinnu
Einar Árnason hringdi:
Nú á að fara að afgreiða fyrstu
umsóknir dæmdra manna sem
vUja inna af hendi einhver viss
störf í þágu þjóðfélagsins í stað
þess aö sitja af sér dóminn í fang-
elsi. Þetta er lofsverð tilraun.
Þetta er í raun ekki annað en vís-
ir að þegnskylduvinnu sem mun
verða tekin upp fyrr eöa síðar hér
á landi líkt og í öörum löndum
þar sem herskylda tekur til allra
ungra manna á vissum aldri.
Þetta ætti t.d. að gilda um þá sem
þiggja atvinnuleysisíiætur en
vilja ekki taka þá vinnu sem
stendm- til boða.
Ogvíniðmeð
matnum...
Sigurjón hringdi:
Eg skrapp ásamt konu minni á
eítt veitingahúsanna til að borða
sl. laugardagskvöld. Þetta er veit-
ingahús i miUiflokki, ekki þeím
dýrasta og heldur ekki þeim ódý-
rasta. Ágætur matur og vin var
pantað með. Réttirnir seldir á
þetta frá 900 til 1200 kr. Og hálf
flaska af hvítvíni og önnur af
rauövíni. Önnur flaskan kostaði
1200 kr. hin 1400 kr. Eða sama
verð og á hvorri máltíöinni. Þetta
er náttúrlega hreint okur. Flask-
an kostar nú ekki nema um 400
kr. í ÁTVR og svona álagning -
ekki bara þarna - er auðvitað for-
kastanleg.
Ópogskrækir
áafmæli
Reykjavíkur
Eldri borgari skrifar:
Mér varð þaö á að fara niður í
bæ og fylgjast meö hátíöahöldum
í tílefni afmælis Reykjavikur um
sl. helgi. En þar gaf heldur en
ekki á að Uta og heyra! Þetta voru
mestan part óp og skrækir trúða
og forynja og svo eldgleypir sem
spúði frá sér logum í allar áttir.
En i alvöru talað, hverjum eiga
svona fíflalæti að þóknast? Eru
það börnin, enn og aftur, sem
verið er að höföa til? Og svo
hljómsveitirnar á Ingólfstorgi. Ég
segi einfaldlega: Þjóð mín, borg
min, hvar er vitið sem á aö nýt-
ast ykkur?
Salernisvörslu
skortir
Hafsteinn hringdi:
Það er okkur íslendingum ekki
til sóma hvemig staðiö er að
þrifnaði á opínberum stöðum.
Ekki á þetta síst við um salerni á
fjölförnum samkomum eða þar
sem fjöldi manna er staddur. Ég
nefni Kolaportið, Hlemm og aðra
staði þar sem salernisaöstaða er
fyrir hendi. Oft ágæt og hrein í
upphafi, en engin varsla er á
staðnum til að gæta viðunandi
umgengni. Þetta þarf að bæta og
fyrirtæki og opinberir aöilar, sem
hafa vörslu á h'endi, verða að gera
skyldu sína að þessu leyti.