Þjóðviljinn - 17.06.1978, Blaðsíða 20

Þjóðviljinn - 17.06.1978, Blaðsíða 20
^20 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 17. júnl 1978 Hvernig hugsar mótanefnd? í siðustu viku var mikið um að vera i knatt- spyrnulifinu. Tvær um- ferðiri 1. deiid, 1 umferð i2. deild, f jöldi leikja i 3. deild og leikið i Bikar- keppni KSÍ. t 1. deild skeði það helst mark- vert að markverði ÍA Jóni Þorbjörnssyni tókst að skora draumamark okkar markmanna, beint úr útsparki og hefur slikt ekki skeð áður i 1. deild og segja mér fróðir menn aðfaraþurfi40 ár aftur i tímann til að finna hlið- stæðu úr íslandsmóti. Égheld aö allir mark- menn séu meö markagráöugustu mönnum sem eru inn á vellinum og gæli viö þá hugmynd aö félag- arnir kalii á þá til aö taka vita- spyrnu, en aö láta sér detta i hug aö skora beint Ur útsparki, nei þaö er af og frá. Ég óska Jóni til hamingju meö afrekiö og mun hafa auga meö þessum nýja markaskorara þeirra Akurnes- inga næst þegar ég leik gegn þeim. Já tvær umferöir i 1. deild og aörar tvær I næstu viku, þannig að liðin leika 4 leiki á 12 dögum. Ég verö aö segja aö þessi niöur- rööun hjá mótanefnd er hrein rökleysa. Mótanefnd beitir þeim rökum fyrir keyrslunni á 1. deild aö vegna landsleikja og Evrópu- leikja 3 félagsliöa veröi aö ljdka mótinu fyrir 10. september til aö HESTAMENN Gerist áskrifendur að Eiðfaxa mánaðarblaði um hesta og hesta- mennsku. Með einu símtali er Áskriftarsími 85111 Pósthólf 887, Reykjavík. Pípulagnir Nýlagnir, breyling- V. ar, hitaveitutenging- ar. ' . Simi 36929 (milli kl. 12 og 1 og eftir kl. 7 a kvöldin) landsliöiö fái tima til æfinga fyrir leiki gegn Hollandi og A-Þýskalandi ytra. Ég hélt aö þetta skipulag hafi sannab hversu lélegt þaö er á siöasta ári, þegar mótiö var keyrt á „óleyfilegum” hraöa til aö landsliöiö gæti æft sig nógu vel,og allt gaman búiö i lok ágUst. En hver varö árangurinn? Jú einfaldlega sá aö keppnis- tlmabiliö slitnaöi allt i sundur meö þeim afleiöingum aö 27. ágúst 1977 var ekkert meira aö gera fyrir allflesta leikmenn i 1. deild sem ekki voru nógu góöir I landsliöiö eöa fengu ekki náö fyrir augum landsliösnefndar. En af- leiöingarnar voru ekki bara þess- Úr mark- teignum ar, heldur lika þær aö flestir voru hvildinni fegnir, þvl vegna keyrsl- unnar á 1. deildinni voru menn orönir þreyttir á fótbolta og sumir höföu aldrei fengiö tima til aö ná sér vegna meiösla, og bitnaöi þetta svo sannarlega á landsliö- inu. Menn sem reiknaö haföi veriö meö I landsliöiö boöuöu forföll á elleftustunduogvarö aöleitatil annarrasem voruhættir æfingum mánuöi áöur. Þetta bitnaöi vitan- legamikiöá leik liösins á þessum tima. Ég vil taka undir orö þeirra manna sem vilja aö keyrslan á mótinu veröi jafnari, t.d. leikiö einusinni i viku, og leikiö fram i miöjan september, eöa jafnvel lengur. Þaö þjónar ekki hags- munum landsliösins aö stytta keppnistimabiliö hér. Ég vil ekki vera meö neinar hrakspár, hér á þessum vett- vangi, en ég er nokkuö sannfærö- ur um þaö aö endir keppnistima- bilsins nú á eftir aö veröa álika snubbóttur og á siöasta ári vegna mistaka viö niöurrööun mótsins Mótanefnd veröur aö hafa i huga þegar mótinu er raöaö niöur, auk sérþarfa landsliösins, aö þaö er mikil orka sem fer i hvernleikhjáokkur leikmönnum og þurfum vib þvi tima milli leikja til aö jafna okkur fyrir næsta leik og æfa. Allt annaö kemur niöur á leik liöanna, sem bitnar siöan á þeim fjárhagslega vegna færri áhrofenda. Ég vona aö þessi markmiö veröi einnig höfö I huga hjá móta- nefnd þegar Islandsmótinu veröur raöaö niöur fyrir næsta keppnistlmabil. Sig. Haraldsson. Um Vestfirðin „lýrís Simpansi kœmist í gegn um grunnskólapróf — segir ungur kennari Stundum ber við að maður gluggar í „Lesbók Morgunblaðsins". Þegar Arni óla var með hana fyrir mörgum áratugum fyllti hann hana af gagn- merkum en misvelþegn- um fróðleik með þeim afleiðingum, að þegar Páll Skúlason þurfti í „Speglinum" að geta um eitthvað sem honum fannst vera farið að slá í, var hann vanur að kaila það „lesbókarhæft". Nú, oft er i lesbókinni dágóð- ur „sunnudagsjournal- ismi". Þann 11. þ.m. end- urprentar Hákon Bjarna- son bráðskemmti lega ádrepu þess fræga stærð- fræðings ólafs Daníels- sonar, eða „óla Dan." eins og hann var oftast nefndur i daglegu tali, — á húmanistana, erhonum fannst lítið til koma. Hér eru glefsur úr greininni. ,,Nú hafa húmanistarnir okk- ar — jeg hefi ekki annaö betra nafn á þá, blessaða — loksins sigraö til fulls: Þeir hafa útrýmt stæröfræöinfri úr menntaskólum sinum, máladeildunum svo köll- uðu, og þar meö girt fyrir það, aö nokkurntima komist i gegn- um þær nokkur maöur, sem kynni aö vera læs á slik fræöi eins og stærðfræði, eða t.d. eðlisfræöi — þetta ómerkilega gutl, sem þeir eru að káka eitt- hvaö viö I útlöndum — hvers- konar verkfræöi og iönfræöi, stjörnufræði, statistik og jafnvel almenna filósófi. Nei, en þeir geta lesib dömulitteratúr, smá- = Jl ;r nazista a vælukjóa” L VIKAN SEM VAR sögur og kvæöi.” „Spyrjiö þiö húmanista, svona af betri sortinni, hvers vegna sólargangurinn eiginlega sje lengri á sumrin en á vet- urna. Hann veit þaö ekki og skilur þaö naumast, þó aö hon- um sje sagt þaö. Þeim sem þyk- ir þetta ofmælt, ræö jeg til að gera tilraunina”. ,,Nú streymir kvæðaflóöiö yf- ir landiö, bókmentirnar — þvi aö „bókmentir” þýöirá islenzku „dömulitteratúr”. Viö sem i þetta rit skrifum, leggjum ekk- ert af mörkum sem til „bók- menta” megi teljast, „andinn legst ekki svo lágt” eins og Nor dal segir”. „Húmanistarnir blessaðir” hefndu sin með þvi aö eigna Ólafi setninguna „Karþagó var konungur i Róm!” Eins og sést af ofanskráöu var ólafur litt hrifinn af þvi sem meistari Þórbergur kallar „lýriska vælukjóa”. „Tökum nú til dæmis Matthias” sagði hann einu sinni. „Hann byrjar aö yrkja: Hvaö eru höpp og fár, hvaö eru þúsund ár? Nú skyldi maöur ætla aö kæmi einhver „definisjón” á þvi hvaö sé höpp og fár og þúsund ár, en hvað segir maðurinn? „Alvizkuhlutfallahljómur! ” Hvaö skyldum viö Islendingar annars lengi enn eiga menn sem spinnast af sögur? Góö blaðamennska af þessari geröer viötal Atla Magnússonar við Halldór frá Kirkjubóli i „Timanum”. Halldór kann frá mörgu aö segja: „Þetta er nóg, þetta er nóg!” hrópaöi einhver stuöningsmaöur Hannibals 1971 viö atkvæðatalninguna sem aldrei haföi ætlazt til að Karvel flyti inn sem uppbótarþingmaö- ur”. — Þetta er ein sagan sem Halldór segir. Hér er önnur: „Orðheppni Asgeirs (Ásgeirs- sonar) var við brugöiö og ég minnist þess þegar Siguröur Bjarnason kom I V-ísafjarðar- sýslu 1946 að veita liösinni Axel Tulinius, frambjóöanda Sjálf- stæðisflokksins, og sagði eitt- hvaö á þá leiö, að nú þyrfti aö hleypa nýju blóöi I Alþingi. — Hvaöa blóöi, sagöi Asgeir, — dyggöablóö er þaö áreiðanlega ekki!” Af „Timanum” er þaö annars aö segja aö hann hefur i tilefni kosninganna grafiö upp úr ein- hverri súrheysgryfjunni nýjan dálkahöfund sem nefnir sig „Hrafn á þriöjudegi”, „míö- vikudegi” o.s.frv. og gæti þess vegna heitið „Hrafn á hverjum degi”. Hrafn er góöur penni en geldur þess aö hafa ekki sem beztan málstað einmitt nú. Hann heldur sig þvi mikiö við viðreisnarárin. „Hvaö var eiginlega þessi viöreisnar- stjórn, sem þeir eru enn aö tala um?” hefur hann eftir pilti um tvitugt. En hvaö allt verður saga fyrr en mann varir. Gisli Baldvinsson, barnabæt- ir, fær veröskuldaöa inngöngu i Álkuklúbb „Þjóöviljans” þriöjudaginn 13. júni fyrir hnit- miöaöa umsókn sem birtist i „Visi”. Hins vegar hefur gleymzt aö veita honum aö minnsta kosti viðurkenningu fyrir mjög athyglisvert framlag til islenzkrar bragfræöi og bylt- ingarkenndan skilning á há- kveðum og lákveöum sem fram kemur I „Morgunblaðinu” 10. júni. Ég held aö ég veröi að spandera úrklippu á skáldskap- inn: Margir sjálfstædismenn sáu (ekki Esjuna mánudaginn 29. s.l. Ljósastaurar í vesturbænum Vhafa veriö málaöir rauöir. Ojt á vinnustaö mínum ljóöaði ’ hatjmæltur vinstri maður á min af, I einskærri tíleöi. Og þó ét: sé ekki , beint þekktur fyrir skáldskap frekar en Leir-Gísli forðunt fannst^ 'mér stálið skerpast er éj> nat hnoðaö eftirfarandi: Eftir vetur kemur vor vissan eykur kraftinn. Þá vcrður skutum ýtt úr skor og skotiö á kommaraftinn. Takist það er framtíð Islands | /borgið. Gísli Baldvinsson. Gisli er ekki einn um þaö aö hafa áhyggjur þungar. „Komm- únistar I skólunum misnota aö- stööu sína” sagði Sigurlaug Bjarnadóttir á framboösfundi i Bolungavik aö þvi er „Dagblaö- iö” hermir. „Hér er hætta á ferðinni. Kommúnistar eru aö ala upp börnin okkar”. Undar- leg er sú meinloka margra for- eldra aö kennurum gangi eitt- hvaö betur en sjálfum þeim aö móta hugarfar barnanna. Hélt ég þó ekki að Sigurlaug væri nein sérstök hænumamma. — Nema kommúnisminn sé aö hennar dómi svona bráösmit- andi. Þetta er annars allt á sömu bókina lært, i Danmörku kæmist sjimpansi i gegnum grunnskólapróf aö sögn þar- lends kennara sem kennir þetta of léttum prófum. Viö ættum aö bjóöa Dönum „Prófanefnd” aö gjöf, báöum þjóöum til ómældra hagsbóta. Þaö var mikiö þarfaverk Arna Bergmanns aö koma upp um myndfölsun Jóns Þ. Arna- sonar I „Morgunblaöinu”, þaö er af og frá aö „Moggadótiö” sem Jónas frá Hriflu svo nefndi sé þarna aö verki. Jón þessi Þ. Árnason er eftir öllum sólar- merkjum aö dæma gamall og nýr nazisti sem má þó eiga þaö aö hafa sagt Asgeiri Guö- mundssyni sagnfræöingi marg- vislegan fróöleik sem birtist I ritgerö I timaritinu „Sögu” og nefnist „Nazismi á tslandi”. I þeirri ritgerö er að finna eftir- farandi: „Veturinn 1939-40 starfaöi á vegum þjóöernissinna I Reykja- vik málfundafélagiö Mjölnir, en eftir þaö héldu þjóðernissinnar sellufundi allt til ársins 1944. Einn þeirra, er tók þátt i sellu- fundunum, var Jón Þ. Arnason. Hann hefur skýrt svo frá, aö ár- iö 1944, þegar sýnt var, aö Þjóö- verjar myndu tapa striðinu, hafi flestir þeirra, er sóttu sellufund- ina, ákveöiö aö ganga I Sjálf- stæöisflokkinn og reyna aö gera hann fasistiskan, en svo er aö sjá, aö sú ráöagerö hafi fariö út um þúfur”. Þaö mun rétt vera, hvaö sem um Sjálfstæðisflokkinn má segja, og þaö er ýmislegt: Fas- istaflokkur er hann ekki, enda þótt tilhneigingarnar leynist þar Það á hver þaö sem hann á. En mikið var nú gaman aö sjá þaö i „Visi” fimmtudaginn 15. júni aö Matthias Bjarnason hafi á framboðsfundi „siendurtekiö” orðiö „gróöapúkar” yfir annars ónafngreinda flokksfélaga sina. — Og Geir nýbúinn aö tryggja sér sess i sögu hagfræöinnar með þeirri kenningu sinni að gróðinn sé ekki tekinn frá nein- um! Þaö má mikiö vera ef vor ljóðelski forsætisráöherra hefur ekki hugsaö meö sér þegar hann las þetta: „Illu heilli fer að or- ustu”. Og svo framvegis. Hann ætti kannski aö senda sjávarútvegs- ráöherra sinn til bandariskrar konu sem hingaö er komin, aö visu svartkassalaus en meö góö sambönd samt. Ég læt þessu spjalli lokið meö úrklippu úr „Morgunblaöinu” siöastliðinn fimmtudag. J.Th.H. *„*V Judy Florentino Bandarísk kona biður fyrir sjúkum BANDARÍSK kona, Judy Florentino fri Jucksonville í Florida. mun koma hingað til lands á miðvikudax og stunda bænalækninxar. Judy hefur ferð- ast viða um heim og segir hún að i Guð stjórni ferðum sínum. Á veturna starfar hún sem kennari i gagnfræðaskóla.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.