Þjóðviljinn - 09.12.1979, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 9. desember 1979
Sverrir
Hermannsson var einn þeirra
frambjóöenda Sjálfstæöisflokks-
ins sem baröist eindregiö gegn
leiftursókn Geirs og Co á fram-
boösfundum og þýddi litiö fyrir
aöra frambjóöendur aö núa hon-
um þeirri stefnu um nasir. Þegar
kosningarnar voru afstaönar
skundaöi Sverrir, þá nýkjörinn
þingmaöur suöur, brenndi beint
inn i Valhöll, þar sem flokksfund-
ur stóö, hellti sér yfir Geir og
Gunnar og reyndar flesta aöra i
forystunni lika fyrir einstefnu-
akstur sem leitt haföi flokkinn á
blindgötu. Þegar Sverrir var bú-
inn aö ljúka sér af rauk hann út og
skellti öllum dyrum á eftir sér.
Sagt er aö gluggarnir á Valhöll
skjálfi enn.
Djúpið
heitir nýtt galleri sem opnað
veröur um helgina. Er þaö staö-
sett i kjallaranum undir veitinga-
staönum „Horninu” i Hafnar-
stræti. Richard Rikaröur
Valtingojer myndlistamaöur er
framkvæmdastjóri gallerisins.
Stóö til aö opna með sýningu á
Sverrir: Skellti huröum.
verkum Alfreðs Flóka, en timi
vannst ekki til aö ganga frá þeirri
sýningu. t staðinn veröur opnuö
sýning sex grafikera, þeirra
Þóröar Hall, Jóns Reykdal, Eddu
Jónsdóttur, Sigrid Valtingojer,
Ragnheiöar Jónsdóttur og Bjarg-
ar Þorsteinsdóttur.
Ellert
Schram er nú I öngum sínum eins
Ólafur: Þeir siöustu veröa fyrstir.
Ellert: Ný störf framundan.
og aörir Sjálfstæðismenn yfir úr-
slitum kosninganna. Sérstaklega
er þó örvænting knattspyrnuhetj-
unnar mikil að komast ekki á
þing. Hefur kappinn meira aö
segja gengið svo langt aö básúna
það I fjölmiöla aö hann sé nú at-
vinnulaus, og hyggist bara fara á
sjóinn ef hann fái ekkert i landi.
Einum blaöamanni okkar varð
þaö á aö lesa þessa frétt upphátt á
ritstjórnarfundi fyrr I vikunni. Þá
heyöist rymja I framkvæmda-
stjóra Þjóðviijans: „Okkur vant-
ar jú blaðbera i Vesturbæinn.”
Og
aö lokum ein saga af Óla Jó. Gár-
ungarnir segja aö meðal vinnu-
staöa sem ólafur heimsótti i
kosningabaráttunni var ónefnt
barnaheimili. Þegar forsætisráð-
herrann fyrrverandi var á léiö inn
I heimiliö þustu alls kyns börn aö
honum til aö skoöa fyrirbæriö.
Fóstrurnar geröu þó sitt besta til
að stjaka þeim i burtu frá stjórn-
málamanninum. Þá varö Óla aö
orði: „Svona, svona stelpur, leyf-
iö börnunum aö koma til min.”
——:--—
ASTARSOGURNAR jjíiiggf:
FRÁ BÓKASAFNI FJÖLSKYLDUNNAR
J eru hver annarri betri
6 gerólíkar bækur
hver með sínu sögusviði
- en tvennt eiga þær þó
sameiginlegt:
Þær eru spennandi og bráð-
, skemmtilegar.
Úrvalsþýðingar
Snjólaugar Bragadóttur
og Lofts Guðmundssonar
Verð aðeins
ENDURFUNDIR
eftir Marion Naismith
Snjólaug /slenskaói
ÞRÍRDAGAR .
eftir Joseph Hayes
Loftur tsienskaði
ÓSÁTTIR ERFINGJAR
eftir Essie Summers ^0
Snjólaug (slenskaði
ÁSTIR I ÖRÆFUM
eftir Dorothy Cork
Snjólaug íslenskaði
SMYGLARINN HENNAR
eftir Alice Chetwynd Ley
Snjólaug íslenskaði
ÁSTIR LÆKNA
eftir Elizabeth Seifert
Snjólaug íslenskaðí
BÓKASAFN FJÖLSKYLDUNNAR
■ Arnartanga 70
g Simi 91 66293 Mosfollssveit
Þegar ég gekk mig á kjörstaö fannst mér ég vera föðurlands-
vinur, mannvinur og samfélagsvinur, minnst. Þarna var ég,
hrimuö i framan, á leiö aö leggja mina litlu hönd á póginn til aö
bjarga, ef ekki mannkyninu, þá altént landsmálum meö minu
framlagi. Meö einhverja tilfinningu af óraunveruleika. það var
svo stutt siöan ég bjargaöi heiminum á sama hátt. An þess aö
dygöi.
Slöan horföi ég á kosningasjónvarp. Þá varö mér ljóst að þetta
er einn allsherjar skripaleikur.
Það voru stuttir leikþættir milli atriöa sem opnuöu augu mln.
Fyrst hélt ég aö þetta væru alvöruleikþættir, en svo kom fram
aö þetta myndu vera alvöru framboösfundir i dreifbýlinu. Og,
hæstvirtu stjórnmálamenn, atkvæöinu ykkar sárnaöi.
Þarna sátu bændur og aðrir dreifbýlisbúendur og hlustuöu á
einn frambjóöanda gera linnulaust grin aö einhverri land-
búnaðarstefnuskrá, næsti maöur geröi grin aö siðasta ræöu-
manni.
Auövitaö er bráöfyndiö aö svo og svo margir fermetrar fari
undir læöu og einn fjóröa úr högna, en svona er tölfræðin.
Hvenær hefur vlsitölufjölskyldan staöiö á sléttu? Hver þekkir
fólk sem á tvo þriöja úr barni? Mér finnst óþefur af framboðs-
ræðu sem er komin i þaö slæmt rökþrot aö eina leiöin til aö halda
athygli fundarsækjanda er aö gera grin aö tölfræöi og eini
varnarvegur þess ásótta er aö rakka niöur kyngetu ræöumanns-
ins á undan.
Hvaöa andskotans erindi á þaö viö fólk hvort einhver von-
glaöur frambjóöandi öfundi hrúta sem hafa fimmtlu ær til aö
fróa sér á og hvort sú öfund stafi þá af aö viðkomandi maður gæti
aldrei annað fimmtfu þingkonum.
Erum viö atkvæöin ykkar klappliösem þarf aö halda kátum
meö þvi aö segja kynlifsbrandara á kostnað hinna flokkanna?
Ég hélt ekki. Eg hélt að mörg okkar værum vesælir volaöir
leppalúöar sem leggja af staö út I búö meö þúsund kall og þegar
Kynlíf alþingismanna
viö komum þangaö er hann oröinn aö fimm hundruð kalli. Og
þess vegna hélt ég aö aöaláhugamál okkar væri aö klossbremsa
veröbólgubáliöog framboðsfundir væru einskonar slökkviliösæf-
ing fyrir frambjóöendur
Kannski er þetta kolvitlaust hjá mér. Kannski á það ekkert
erindi viö atkvæðin ykkar hvaö þiö ætlist fyrir meö framtiö okk-
ar.
Mér var sagt aö svona væri þetta úti á landi, f jör á framboös-
fundum. Þaö hét sig áöur fyrr að sveitamenn væru svo heimskir
og litt veraldarvanir. Nú ku þaö vera visindalega sannaö að þeir
eru ekki heimskari en gengur og gerist á mölinni. En gerir
ræðumaður, sem fer á kostum með þvi aö halda þvi fram aö
undangenginn ræöumaöur hafi tapað kyngetunni, ekki ráö fyrir
aö dreifibýlisfólkiö sæki kyn til rómverja hinna fornu sem elsk-
uöu mest þá keisara sem sáu þeim fyrir blóðugustum kappleikj-
um? Er hann ekki óbeint aö halda þvi fram aö fundarmenn séu
svovitlausir aöþaö sé vonlaust að reyna aö bjóöa þeim bitastæöa
lausn á ullarvandanum eöa mjólkurmálunum? Eöa er hann aö-
eins aö viðurkenna eigiö rökþrot?
Heföi ég veriö bóndi þá hefði ég mætt meö fjárbyssuna og fret-
aö á ræöumann.
En bæði er bannaö aö útrýma stjórnmálamönnum hér á landi
og svo er ég ekki bóndi. Aftur á móti finnst mér I lagi aö stinga
upp á þvi viö ykkur kæru landsfeöur, úr þvi aö kosningabarátta
ykkar hefur ekki tekiö þessa stefnu, aö þiö lagiö framboösfund-
ina aö þessum nýju hugmyndum ykkar um kjósendur. Þiö gætuö
fariö aö dæmi Don Juans og haldiö „kappreiöar” á staönum
aldrei aö vita nema fundir yröu betur sóttir ef gestir ættu von á
kynsvalli.
•
Nú er ég búin aö hlusta á ykkur i útvarpi og horfa á ykkur i
sjónvarpi árum saman, elskulegu frambjóðendur, og alltaf sé ég
þaö sama fyrir mér. Litla drengi I sandkassa, sem sökum skorts
á tjáningagetu eöa einhverju skynsamlegu til aö segja, sitjiö og
æpiö hver á annan:
„Ég geröi þaö ekki, hann geröi það.”
Þegar enginn fæst itil aö viöurkenna aö hafa aleinn og persónu-
lega með flokkinn aö baki átt sök á siðustu gengisfellingu eöa
kjaraskeröingu, þá stigiö þiö barndómsskrefiö til fulls og upp-
hefjiö persónulegt niö hver um annan.
Svo ætlist þiö ekki aöeins til aö viö kjósum ykkur, viö eigum
lika að bera viröingu fyrir ykkur
L
Ég skal segja ykkur hverjum ég ber virðingu fyrir þessa dag-
ana og þaö er högg fyrir neöan beltisstaö. Aö loknum þessum
hápólitisku umræöum um hverjum stæði og hverjum stæöi
ekki, steig Sigurlaug Bjarnadóttir i púltiö. Hún byrjaöi á aö ávita
röggsamlega þessa tvo steggi fyrir dónaskap og benti þeim á að
þarna væru alvarlegri mál á'dagskrá.
Húrra, Sigurlaug, ég sé ljósiö framundan. Þú færö hæstu eink-
unn fyrir aö vera málefnaleg. Svo sjáum viö til meö hitt.
Þetta er undarlega öfugsnúinn heimur. Ef ég fer fram á aö
getnaöarlimur konunnar veröi máöur úr oröabókum, þar sem
hann siglir undir fölsku flaggi og getur gefiö litlum drengjum
annarlegar hugmyndir, þá veröur allt vitlaust. En ef hæstvirtir
frambjóöendur :stiga i stól frammi fyrir alþjóö og klæmast á
kyngetu hvers annars, þá eru þeir sniöugir og eru kosnir á þing.
Þiöskylduöhafa I huga, alþingismenn, aö hér situr þjóð sem á
eftir aö brjóta blaö i sögu tiskunnar sem fókiö sem hætti aö
ganga meö belti og tók upp sultarólar. Vér kjósendur höfum þvi
miklu meiri áhuga á hvaö þiö getiö gert meö heilanum i ykkur en
skaufanum