Þjóðviljinn - 31.12.1980, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 31. desember 1980
Kærleiksheimilid
ið kæmi og svo hljótum við að hafa sofnað.
Vertu sæl...
Ertu að kveðja, elskan mín,
alltaf mun ég sakna þin.
enda þótt að önnur króna
ætli möriöndum að þjóna...
Mjög erum tregt, sagði
Egill, og eins er það með okkur
sem höfum fylgst með gömlu
góðu krónunni frá blautu barns-
beini. Það er hún sem er að
kveðja okkur i dag.
Allskonar svarthausar og
aðrirleiðindamennhafa löngum
sungið þér nið, hjartfólgna
krónan min. Þetta er ekki mynt,
þetta helviö, sögðu þeir, fullir af
óþjóðlegri fdlmennsku. Otlend-
ingar fussa við henni, sögðu
þeir, rétt eins og útlendingar
komi okkur eitthvað við. Þeir
lofsungu dollarana og mörk og
jafnvel pundið breska (þegar
kratarnir voru ekki við völd i
London), en islensku krónuna
hundskömmuðu þeir og synjuðu
henni um alla ræktarsemi,
hræktu jafnvel á hana á opin-
berum vettvangi.
Ég tók aldrei undir þessar
svlvirðingar, elsku gamla krón-
an min. Við höfum þolað súrt og
sætt saman og þróast eftir öf-
ugum hliðstæðum eins og
félagsfræðingarnir segja: með-
an þú hefur verið að léttast hefi
ég veriðaö þyngjast. Þannig séð
höfum við orðið einskonar tákn
og imynd þess jafnvægis sem
verður að vera i heiminum.
andi og söngst mér i eyra að lifið
væri fagurt og skammvinnt og
um að gera að krydda það með
þvi hóflega drukknu vini sem
bætir manni i maga eins og Páll
postuli segiroggleður mannsins
hjarta eins og góö kona.
ÞU varst áreiöanleg vinkona
og kenndir mér að halda reisn
minni á flóknum átökum um
gildismat i samfélaginu, halda
friði i sálinni og safna þvi ekki
sem mölur nagar og ryð grand-
ar.
Vertu sæl, íslands niöjar
munu minnast þin, meðan sól á
kaldan jökul skln...
Skaði.
A ég nú að byrja á nýju ári? Ég
jsem hélt að enn væri hægt að
byrja á nýju hári!
viðtalið
Rætt við Gunnar
Skarphéðinsson,
fararstjóra
Tólf
tíma
sprengju-
leit á
Kúbu
1 fyrrakvöld kom til landsins
hópur tslendinga sem eyddu jól-
unum á Kúbu. Þetta var fs-
landsdeildin úr Brigada
Nordica 1980 — samnorræna
vinnuhópnum sem lagði af stað
tii Kúbu 28. nóvember s.l. og
dvaldi í mánuð við byggingar-
og Iandbúnaðarstörf i landi
byitingarinnar. Hópurinn var
væntanlegur heim 28. desem-
ber, en tafðist vegna atviks á
flugvellinum i Havana, sem við
fengum fararstjóra hópsins,
Gunnar Skarphéðinsson, til að
segja okkur frá.
— Þetta bar þannig að, —
sagði Gunnar, — að þegar allir
voru nýsestir i sæti sin i flugvél-
inni sáum við alltieinu að það
varð mikið uppistand viö
klósettið aftast i vélinni. Síðan
kemur einn af áhöfninni og
Gunnar Skarphéðinsson
dröslar á undansér manni, sem
hann fer með niður landganginn
fremst. Úti á vellinum urðu
siðan einhverjar sviptingar,
sem ég sá ógjörla.
Það varð uppi fótur og fit i
vélinni, flugfreyjumar hlupu
fram og til baka, en sögðu okkur
að vera róleg, þar til viðfengjum
skipunum að yfirgefa vélina og
taka með okkur handfar-
angurinn. Við gerðum það og
varð enginn verulegur troðn-
ingur. Fólki brá aö visu tals-
vert, en við sáum fljótt hvers
kyns var; að þetta hlyti að hafa
verið maður sem hefði komist
ólöglega upp I vélina. Við feng-
um ekki skýringar á fyrirætlun-
um hans, kannski hefur þetta
verið flugvélaræningi. Kúban-
amir virtust ekki taka neina
áhættu, þvi leitað var i vélinni
og allur farangur tekinn úr
henni og „tékkaður inn” aftur.
Leit þessi tók 11—12 tima, og
vomm við allan þann tima I
flugstöðinni.
Okkur leið ágætlega, Danirnir
i hópnum héldu uppi gleðskap
ogviðfengum tvisvar að boröa.
Kúbanskir félagar okkar höfðu
kvatt okkur og voru farnir, en
komu aftur og biðu með okkur.
— Hvernig gekk feröin aö ööru
leyti?
— Mjög vel. Við unnum I þrjár
vikur og vomm þá i vinnubúð-
um i nágrenni Havana, en fór-
um siðan til Santiago de Cuba og
skoðuðum þá borg og umhverfi
hennar, komumst m.a. upp i
Sierra Maestra fjöllin. Kúban-
irnir geröu mikið fyrir okkur,
við fengum að sjá margt og urð-
um hrifnust af skólakerfinu og
heilbrigðismálunum, sem þeir
geta vissulega verið hreyknir
af.
Kúbumenn eru liflegir og há-
værir og þeim er dansinn i blóð
borinn — við sáum mikið dansað
og heyrðum f góðum tónlistar-
mönnum. Eftir þessa ferð er
maður margs visari um Kúbu,
þótt lengri dvöl sé auðvitað
nauðsynleg til að kynnastlandi
og þjóð ofan 1 kjölinn. Þessar
ferðir eru farnar árlega, en næst
verður farið 12. júni n.k.
— ih
Bakkelsi
til sölu
Strákarnir i Istanbul selja allt
milli himins og jarðar. Þarna
eru ungir sölumenn á hafnar-
bakkanum með fulla bakka af
kringlum á höfðinu að biða eftir
væntanlegum kaupendum.
Þegar fátækt, ólæsi, óþrifnaður
og atvinnuleysi helst i hendur,
verða ungir jafnt sem aldnir að
berjast fyrir brauði sinu allan
liðlangan daginn. Bernskan og
æskan fara fyrir ofan garð og
neðan, það eina sem gildir er að
halda velli frá degi til dags —
með öllum tiltækum ráðum.
— eös.
(Mynd: ARJ).
Þekkirdu þau?
Sjá nýrri mynd á siðu 27.
Og veistu hvaö? Ég komst
fljótt að þvi, að þú ert eiginlega
mjög misþung.Stundum varstu
þung i vösum og vildir þaðan
ekki fara, en i öörum tilfellum
varstu léttúðug og rásgjörn eins
og vinsæl skvisa. Þegar ég átti
að kaupa mér sokka og skyrtur
og jakka, þá varðstu þung og
hreyfðir þig ekki úr vasa og
hvislaðir að mér með siðferði-
legri alvöru og sannfæringar-
þunga, að það ætti ekki að eyða
þér i svona óþarfa, ég ætti nóg
af fataplöggum! Svo kom ég
framhjá blessaöri áfengiséinka-
sölunni og þá haföir þú skipt um
tón og varðst æsandi og freist- |